Υπάρχει μια σειρά από ομοσπονδιακούς νόμους και νόμους που αποσκοπούν στην προστασία τόσο των πελατών όσο και των εργαζομένων διαφορετικών οργανισμών και εταιρειών. Οι νόμοι για τις ανήθικες επιχειρηματικές πρακτικές απαγορεύουν αυστηρά στις εταιρείες να εξαπατούν τους καταναλωτές και να χειραγωγούν την καταναλωτική αγορά. Οι νόμοι για τις παραβιάσεις της σύμβασης επιβάλλουν αυστηρά ότι και τα δύο μέρη εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ως έχουν υπογραφεί ή συμφωνηθεί. Η μη τήρηση τόσο των κρατικών όσο και των ομοσπονδιακών νόμων μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένες επιπτώσεις.
Clayton Act
Μαζί με τον νόμο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου, ο νόμος του Clayton ψηφίστηκε για να εξομαλύνει τις άκρες των αντιμονοπωλιακών νόμων και να προσδιορίσει τη συμπεριφορά χωρίς προστασία του νόμου. Σύμφωνα με τον νόμο Clayton, οποιαδήποτε δραστηριότητα ή ενέργειες που μειώνουν σημαντικά το επίπεδο ανταγωνισμού ή δημιουργούν μονοπώλιο στην αγορά θεωρούνται παράνομη ή ανήθικη επιχειρηματική πρακτική (βλέπε αναφορά 1). Δηλαδή, είναι όχι μόνο παράνομο να δημιουργηθεί ένα μονοπώλιο, αλλά και να ξεκινήσουν δράσεις που καλλιεργούν τέτοια ατμόσφαιρα ή συνθήκες αγοράς. Οι οικονομολόγοι θεωρούν γενικά το μονοπώλιο ως ένα ανθυγιεινό περιβάλλον για το κοινό, εκτός από αρκετούς τομείς όπως ο κυβερνητικός έλεγχος και η επιβολή του νόμου. Ένα μονοπώλιο δεν επιτρέπει χώρο για συγκρίσεις και οι πελάτες ενδέχεται να λαμβάνουν προϊόντα και υπηρεσίες χαμηλής ποιότητας.
Καταστατικό των απατών
Ακριβώς όπως απαγορεύεται στις εταιρείες και οι διάφοροι οργανισμοί να εξαπατούν και να ελέγχουν τους καταναλωτές, αρκετοί ομοσπονδιακοί και κρατικοί νόμοι απαιτούν αυστηρά διαφορετικά κόμματα να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους και το "τέλος του παζάρι". Δηλαδή, για πολλές συναλλαγές / συναλλαγές, είναι καλύτερα να έχετε πάντα μια σύμβαση. Παρόλο που δεν είναι απαραίτητο, είναι συχνά ασφαλέστερο να κατατάσσονται τα πάντα γραπτώς. Αυτό βοηθά τα πράγματα να γίνουν πιο αποτελεσματικά. Παρόλο που το Καταστατικό Απάτης μπορεί να ποικίλει ή να έχει προστεθεί ή να τροποποιήσει διατάξεις σε κάθε κράτος, απαιτεί γενικά γραπτή σύμβαση για τα ακόλουθα: μια σύμβαση που διαρκεί πάνω από ένα έτος, μια υπόσχεση πληρωμής, πωλήσεις ακινήτων, μισθώσεις ακινήτων που διάρκειας ενός έτους, μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων και συναλλαγών πέραν μιας διάρκειας ζωής (βλέπε Αναφορά 2). Το Καταστατικό των Απάτων δεν ακυρώνει αυτόματα τη σύμβαση, αλλά επιτρέπει σε ένα μέρος να το καταστήσει "ακυρότερο".
Ενέργειες για παραβίαση της σύμβασης
Σε περίπτωση μήνυσης για παράβαση της σύμβασης, είναι σημαντικό η υπόθεση να κατατεθεί εντός του ορίου των περιορισμών. Το καθεστώς περιορισμού προβλέπει τη μέγιστη προθεσμία ή την προθεσμία εντός της οποίας μπορούν να υποβληθούν αξιώσεις και αγωγές όπως παραβίαση της σύμβασης. Οι περιορισμοί που καθορίζονται για μια υπόθεση εξαρτώνται από τον τύπο της αξίωσης, τον τύπο της υπόθεσης και τις περιστάσεις που περιβάλλουν το περιστατικό. Ο ομοσπονδιακός νόμος επιτρέπει διαφορετικούς τύπους διορθωτικών μέτρων για περιπτώσεις παραβίασης της σύμβασης (βλέπε Αναφορά 3). Αυτά περιλαμβάνουν: καταβολή αποζημιώσεων, συγκεκριμένες επιδόσεις όπως η εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αναφέρονται στη σύμβαση ή η κάλυψη των ζημιών λόγω παραβίασης της επαφής και ακύρωσης και αποκατάστασης.
