Οικονομικά είναι η μελέτη των συναλλαγών μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών με περιορισμένους πόρους. Επειδή τα χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ενός προϊόντος θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να παράγουν κάτι άλλο, κάθε συναλλαγή συνεπάγεται ένα οικονομικό κόστος σιωπηρής και ρητής αξίας τόσο για τον αγοραστή όσο και για τον πωλητή. Το ρητό κόστος περιλαμβάνει την ανταλλαγή χρημάτων για ένα αγαθό ή υπηρεσία. Το σιωπηρό κόστος αναφέρεται στα ενσώματα έξοδα για τα οποία δεν ανταλλάσσονται χρήματα. Οι οικονομολόγοι υπολογίζουν μαζί τα σιωπηρά και ρητά κόστη όταν καθορίζουν την αξία ενός πράγματος.
Εργασία
Οι μισθοί, τα επιδόματα και το κόστος των παροχών για τους εργαζομένους είναι σαφές κόστος. Αυτά τα κόστη είναι υπολογίσιμα νομισματικά κόστη. Ο εργοδότης μπορεί να προβλέψει το ποσό του σαφούς κόστους εργασίας για μια καθορισμένη χρονική περίοδο. Το σιωπηρό κόστος της εργασίας περιλαμβάνει την πρόσληψη ενός εργαζομένου έναντι άλλου που μπορεί να είναι καλύτερος εργαζόμενος αλλά δεν έχει την καλύτερη εφαρμογή. Οι εταιρείες μπορούν επίσης να πληρώσουν ένα σιωπηρό κόστος σε ορισμένες βιομηχανίες για να επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν εργαζόμενους πάνω σε μηχανές.
Πόροι
Η περιορισμένη φύση των πόρων απαιτεί από τους καταναλωτές και τους παραγωγούς να επιλέγουν ένα πράγμα σε σχέση με το άλλο όταν κάνουν αγορές ή αποφασίζουν να κατασκευάσουν ένα προϊόν. Η περιορισμένη φύση του πόρου αναφέρεται συχνά στη νομισματική τιμή του πόρου. Οι παραγωγοί πρέπει να σταθμίζουν εάν το ακριβές κόστος της πρώτης ύλης αξίζει να πληρώσει για την παραγωγή ενός προϊόντος. Ομοίως, οι καταναλωτές πρέπει να αποφασίσουν εάν θα καταβάλουν την τελική τιμή του προϊόντος, η οποία περιελάμβανε την τιμή που καταβάλλει ο παραγωγός για την πρώτη ύλη. Δεδομένου ότι τα χρήματα είναι επίσης ένας περιορισμένος πόρος, οι παραγωγοί επιλέγουν να πληρώσουν την τιμή του πόρου για να ξοδέψουν τα χρήματα σε κάτι άλλο. Η αξία του άλλου που δεν αγοράστηκε είναι το σιωπηρό κόστος των πόρων.
Μη υπολογιζόμενα έξοδα
Ένας ιδιοκτήτης επιχείρησης μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δικό του απλήρωτο χρόνο για να αναπτύξει την επιχείρησή του. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιήσει πόρους που έχει ήδη στην κατοχή του, όπως η αποθήκη ή η γη, την οποία δεν χρειάζεται να πληρώσει για την απόκτηση χρημάτων. Η αξία αυτών των στοιχείων είναι σιωπηρές δαπάνες. Πολλές εταιρείες που ανήκουν σε μία και μοναδική οντότητα μπορούν να μοιράζονται υπηρεσίες και εγκαταστάσεις δωρεάν. Η χρήση των υπηρεσιών και των εγκαταστάσεων χωρίς χρέωση είναι επίσης ένα σιωπηρό κόστος. Ο νόμος απαιτεί από τις επιχειρήσεις να παρακολουθούν τις έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν από την κατανομή μεταξύ δύο ή περισσοτέρων θυγατρικών μιας εταιρείας. Η πρακτική ονομάζεται "τιμολόγηση μεταφοράς".
Υπολογισμός κερδών
Οι οικονομολόγοι θεωρούν το κέρδος διαφορετικά από τους λογιστές. Οι λογιστές υπολογίζουν το κέρδος με την αφαίρεση των συνολικών νομισματικών δαπανών ή των ρητών δαπανών από το σύνολο των εσόδων. Οι οικονομολόγοι ξεκινούν τοποθετώντας χρηματική αξία στις παρεχόμενες υπηρεσίες ή στις εκτάσεις που βρίσκονται στην κατοχή τους χωρίς να καταβάλλεται καμία πληρωμή. Αυτές οι έμμεσες δαπάνες προστίθενται στο συνολικό ρητό κόστος για να επιτευχθεί το συνολικό οικονομικό κόστος. Το συνολικό οικονομικό κόστος αφαιρείται από τα συνολικά έσοδα για την εκτίμηση του συνολικού κέρδους.
