Κανόνες GAAP για έξοδα χρεοκοπίας

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Τα τέλη χρεοκοπίας είναι μια βιομηχανική πρακτική στην οποία οι κατασκευαστές προϊόντων τροφίμων πληρώνουν τους λιανοπωλητές όπως τα σούπερ μάρκετ για το ράφι των προϊόντων τους στις διάφορες τοποθεσίες των καταστημάτων τους. Αυτό παρέχει στον κατασκευαστή το δικαίωμα σε ορισμένο χώρο ραφιού για μια δεδομένη χρονική περίοδο. Για να καταγράφουν και να παρουσιάζουν συμφωνίες κατανομής σε οικονομικές καταστάσεις, αυτά τα έξοδα κατανομής πρέπει να λογιστικοποιούνται σύμφωνα με τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές.

Πρακτική λιανικής βιομηχανίας

Οι έμποροι λιανικής πώλησης, όπως τα καταστήματα τροφίμων, χρεώνουν τις εταιρείες παραγωγής προϊόντων που χρεώνουν τέλη για το δικαίωμα προβολής και πώλησης των αντίστοιχων προϊόντων τους στον χώρο λιανικής πώλησης. Αυτά τα τέλη εξυπηρετούν διάφορους σκοπούς, όπως η κάλυψη του πάγιου κόστους του καταστήματος, η διάθεση πρωταρχικού χώρου αποθήκευσης λιανικής πώλησης και η μείωση του κινδύνου αποτυχίας νέων προϊόντων από τον λιανοπωλητή. Αυτό δεν είναι χωρίς αμφισβήτηση, αφού δεν είναι δυνατόν όλοι οι παραγωγοί να έχουν τη δυνατότητα να χρεώνουν τέλη για την ευρεία διανομή των προϊόντων τους. Ωστόσο, οι χρεωστικές χρεώσεις είναι κάπως ανάλογες με το μίσθωμα, όπου ο λιανοπωλητής είναι ο ιδιοκτήτης του χώρου αποθήκευσης και το προϊόν του παραγωγού είναι ο μισθωτής αυτού του χώρου για ένα χρονικό διάστημα.

Άυλα περιουσιακά στοιχεία

Όταν ένας κατασκευαστής προϊόντων πληρώνει έναν λιανοπωλητή ένα τέλη χρεοκοπίας που ισχύει για πολλαπλές περιόδους, έχει ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο στα βιβλία του παρόμοιο με το προπληρωμένο μίσθωμα. Όπως και τα άλλα άυλα περιουσιακά στοιχεία, το τέλος χρεοκοπίας δεν διαρκεί για πάντα, και σύμφωνα με τα GAAP, πρέπει να κατανέμεται για τις περιόδους στις οποίες εφαρμόζεται η χρέωση. Ωστόσο, αν το τέλος χρεοκοπίας ισχύει μόνο για μια συγκεκριμένη λογιστική περίοδο, θα πρέπει να συνδυαστεί με το τρέχον συνολικό ποσό των πωλήσεων και όχι ως χωριστό έξοδο.

Περίοδος απόσβεσης

Σύμφωνα με το GAAP, η αρχή της αντιστοίχισης απαιτεί να εφαρμόζονται οι δαπάνες στις λογιστικές περιόδους στις οποίες συγκεντρώνονται ή σχετίζονται με το εισόδημα. Για να ταιριάζει σωστά το προκαταβολικό κόστος μιας χρεωστικής χρέωσης στις αντίστοιχες περιόδους, θα πρέπει να αποσβέννυται εύλογα κατά τη διάρκεια της ισχύουσας χρονικής περιόδου της συμφωνίας κατανομής. Για παράδειγμα, εάν καταβληθεί ένα τέταρτο χρεοκοπίας στις αρχές Ιανουαρίου, το ήμισυ του τέλους χρονοτριβής εφαρμόζεται στο έτος ένα και το άλλο μισό εφαρμόζεται στο έτος δύο.

Κόστος πωλήσεων

Ιστορικά, οι κατασκευαστές προϊόντων συνένωναν τις αμοιβές των θυγατρικών τους με άλλα έξοδα μάρκετινγκ, όπως η διαφήμιση και η εταιρική επωνυμία. Ωστόσο, οι ρυθμιστικές αρχές των λογιστών απαιτούν τώρα ότι οι αμοιβές κατανομής θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κόστος πωλήσεων, αντί για ένα είδος δαπάνης μάρκετινγκ. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές GAAP, οι χρεωστικές χρεώσεις χρησιμεύουν ως μείωση των καθαρών εσόδων και διαφέρουν από τα έξοδα μάρκετινγκ στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων.