Η πρόσφατη οικονομική ύφεση, μαζί με αξιοσημείωτες αντιπαραθέσεις στις Enron και Arthur Andersen, έχουν αυξήσει το δημόσιο ενδιαφέρον για την ιστορία του επιχειρηματικού κόσμου. Ενώ οι τάσεις της χρηματιστηριακής αγοράς μπορεί να είναι ένα πιο συναρπαστικό θέμα για τον μέσο αναγνώστη, η ιστορία της λογιστικής στην Αμερική δείχνει ότι ο κόσμος των επιχειρήσεων δεν είναι εντελώς διεφθαρμένος. Από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, ο τομέας της λογιστικής έχει εξελιχθεί για να εξασφαλίσει μεγαλύτερη διαφάνεια, ακρίβεια και αποτελεσματικότητα στην τεκμηρίωση των εξόδων και εσόδων. Κάθε λογιστής πρέπει να γνωρίζει λίγα πράγματα για την ιστορία της λογιστικής για να βάλει τη δουλειά του σε προοπτική.
Επιρροή του Carnegie στην αμερικανική λογιστική
Το τέλος του εμφυλίου πολέμου έφερε μια έκρηξη σιδηροδρόμων που οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια δεύτερη βιομηχανική επανάσταση. Η αύξηση των διανυθέντων χιλιομέτρων σιδηροδρόμων απαιτούσε όχι μόνο πρόσθετους φυσικούς πόρους αλλά ένα σαφές σύστημα λογιστικής για τις συμμετέχουσες εταιρείες. Ο Andrew Carnegie πιστώνεται με την προσθήκη λογιστικής κόστους στον επιχειρηματικό κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του 1860 όταν συνεργάστηκε με την Keystone Bridge Company. Το υπόβαθρο της Carnegie στη λογιστική και στις επενδύσεις βοήθησε να προσδιοριστεί ένα λογιστικό σύστημα που παρακολούθησε το κόστος καθημερινά, αντιπροσώπευε τα σπατάλη χρήματος σε κάθε τμήμα και άλλαξε την αξιολόγηση των εργαζομένων. Το λογιστικό σύστημα κοστολόγησης που χρησιμοποιήθηκε στο Keystone Bridge Company εξομοιώνεται σε άλλες περιοχές της βιομηχανίας χάλυβα και σιδήρου, με τις εξόχως απόκεντρες εταιρείες να υιοθετούν αυτό το σύστημα καθώς προχωρούσε η χρυσή εποχή. Carnegie, John D.Ο Ροκφέλερ και άλλοι «βαρόνοι ληστών» ήταν προεξέχοντες στην ιστορία της λογιστικής επειδή κατείχαν θέσεις στα νεότερα χρόνια τους ως οικονομικοί παράγοντες, προσωπικοί γραμματείς και λογιστές.
Λογιστική κόστους στον 21ο αιώνα
Ο Alfred Sloan και η General Motors ήταν σε θέση να ανταγωνιστούν τον Henry Ford στη δεκαετία του 1920 εν μέρει χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές κοστολόγησης. Ο Sloan και ο γενικός οικονομικός οδηγός της GM, Donaldson Brown, εισήγαγαν νέα λογιστικά μέτρα για να αντιμετωπίσουν την ποικιλία των οχημάτων της εταιρείας. Για να διαπιστωθεί εάν οι ετικέτες αυτοκινήτων όπως η Chevrolet και η Cadillac ήταν επιτυχείς, η GM μέτρησε την απόδοση της επένδυσης και την απόδοση της καθαρής θέσης ως μέρος των τυποποιημένων λογιστικών πρακτικών. Η εισαγωγή της απόδοσης της επένδυσης και της καθαρής θέσης επέτρεψε στην GM να καθορίσει εάν κέρδισε κέρδη από επενδύσεις σε σήματα υψηλής τεχνολογίας. Οι λογιστικές μετρήσεις της GM δημιούργησαν έναν πιο ευέλικτο προϋπολογισμό και μια ταχύτερη αντίδραση στις αλλαγές της αγοράς στις ανταγωνιστικές δεκαετίες του 1920.
Δημόσια ρύθμιση λογιστικής
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ ήταν υπεύθυνο για δύο σημαντικές οικονομικές ρυθμίσεις του 20ου αιώνα, αρχής γενομένης από το νόμο περί κινητών αξιών του 1934. Αυτή η νομοθεσία της New Deal δημιούργησε την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) ως όργανο εποπτείας για την εμπορία μετοχών και ομολόγων. Σημαντική αποστολή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς είναι η διατήρηση της διαφάνειας όσον αφορά τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση και την ενημέρωση των χρηματιστηριακών εταιρειών, που απαιτούν ακριβή λογιστική από εταιρείες σε αμερικανικά χρηματιστήρια. Πιο πρόσφατα, το Κογκρέσο πέρασε το νόμο Sarbanes-Oxley του 2002 σε απάντηση σε λογιστικά σκάνδαλα στις Enron και WorldCom. Αυτή η νομοθεσία απαιτούσε εσωτερικούς λογιστικούς ελέγχους που έχουν θεσπιστεί από στελέχη επιχειρήσεων, λογιστικών εταιρειών και συμβούλων με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Sarbanes-Oxley έχει σχεδιαστεί για να εξαλείψει τα λογιστικά κόλπα και να αποθαρρύνει τις αποσυνδέσεις μεταξύ στελεχών και λογιστών που προκάλεσαν τις αντιπαραθέσεις.
Ιδιωτική ρύθμιση των λογιστικών προτύπων
Το αμερικανικό λογιστικό επάγγελμα έχει δημιουργήσει αρκετούς οργανισμούς από τη Μεγάλη Ύφεση για να καθορίσει πρότυπα για τα μέλη του. Η Επιτροπή Λογιστικής Διαδικασίας δημιουργήθηκε το 1939 από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Πιστοποιημένων Λογιστών (AICPA) για την επίλυση φιλοσοφικών διαφορών μεταξύ Αμερικανών λογιστών. Η επιτροπή αυτή διήρκεσε μέχρι το 1951 και δημοσίευσε 51 Δελτία Λογιστικής Έρευνας που ασχολούνται με τα λογιστικά θέματα κατά τρόπο ad hoc. Το AICPA δημιούργησε το Συμβούλιο Λογιστικών Αρχών το 1959, όργανο που ήταν υπεύθυνο για τη διάδοση των γενικώς αποδεκτών λογιστικών πρακτικών (GAAP). Το Συμβούλιο Δημοσιονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB) ιδρύθηκε το 1973 για να λύσει τα προβλήματα των πρώτων δύο γενεών των λογιστικών συμβουλίων. Αντί να εκδίδει προκηρύξεις και περιοδικές ειδοποιήσεις, το FASB είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία τυποποιημένων κανόνων και κανονισμών για τις αμερικανικές εταιρίες και υπηρεσίες λογιστικής.
Προβλέψεις στην Λογιστική Τεχνολογία
Το λογιστικό επάγγελμα έχει επανάσταση επανειλημμένα τα τελευταία 150 χρόνια με τεχνολογικές εξελίξεις. Η έλευση της μηχανής χαρτογράφησης το 1890 επέτρεψε την ταχύτερη επεξεργασία των εισπράξεων και τη συμφιλίωση των βιβλίων. Η γραμμή υπολογιστών 700 της IBM χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από λογιστές και επιχειρήσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ενώ η δεύτερη μόνο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην επερχόμενη επανάσταση του υπολογιστή. Η λογιστική εταιρία Arthur Andersen, η οποία δημιούργησε ένα σύστημα μισθοδοσίας υπολογιστών για τη General Electric το 1953, έδειξε στις λογιστικές επιχειρήσεις τις σχεδόν ατελείωτες δυνατότητες λογιστικής και διαχείρισης χρημάτων. Τα τελευταία χρόνια, λογιστικά λογισμικά όπως το PeachTree και το QuickBooks έφεραν τον οικονομικό κατάλογο στον ηλεκτρονικό κόσμο με χαρακτηριστικά αδιανόητα για τους λογιστές μόνο πριν από μία γενιά.
