Ένα τυποποιημένο σύστημα κόστους καθορίζει ένα προκαθορισμένο ποσό το οποίο οι εταιρείες αναμένουν ότι θα αντιπροσωπεύουν το πραγματικό κόστος παραγωγής. Τα δύο πιο συνηθισμένα τυποποιημένα κόστη είναι οι πρώτες ύλες και η εργασία. Η τυπική κοστολόγηση προέρχεται από ιστορικές πληροφορίες που βασίζονται σε προηγούμενες περιόδους παραγωγής. Η ανάλυση διακύμανσης είναι επίσης δυνατή όταν οι λογιστικοί διαχειριστές αναθεωρούν το κανονικό κόστος στο πραγματικό κόστος παραγωγής. Εκτός από την απλότητα του, υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα με αυτό το σύστημα.
Προσδιορίστε τα πρότυπα λειτουργίας
Οι εταιρείες μπορούν να καταργήσουν τις συνήθεις τεχνικές κοστολόγησης σε μία από τις τρεις ομάδες: ιδανικές, πρακτικές ή χαλαρές. Τα ιδανικά πρότυπα συμβαίνουν όταν δεν προκύπτουν υλικές απώλειες ή έλλειψη εξοπλισμού και οι διαχειριστές μεγιστοποιούν την παραγωγική δύναμη. Τα πρακτικά πρότυπα περιλαμβάνουν μια λογική προσπάθεια από όλους τους εργαζομένους να παράγουν αγαθά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα πρότυπα Lax επιτυγχάνουν την ελάχιστη παραγωγή με τη λιγότερη προσπάθεια. Παρόλο που τα πρότυπα αυτά δεν θα φέρουν το μεγαλύτερο όφελος στην εταιρεία, κάνουν για κάποια παραγωγή.
Προσδιορίστε τις δυσμενείς διακυμάνσεις
Οι τυποποιημένες τεχνικές κοστολόγησης βοηθούν μια επιχείρηση να μετρήσει τις μεταβολές των υλικών και της εργασίας. Για παράδειγμα, η εταιρεία μπορεί να αναμένει να παράγει 1.000 μονάδες με κόστος τυπικού υλικού ύψους $ 5 και τυπικό κόστος εργασίας ύψους $ 9 ανά μονάδα. Το πραγματικό κόστος παραγωγής, ωστόσο, είναι 5,75 δολάρια για τα υλικά και 9,50 δολάρια για το κόστος εργασίας, με αποτέλεσμα δυσμενείς διακυμάνσεις των 75 σεντ και 50 σεντ, αντίστοιχα. Οι αποκλίσεις βοηθούν τις εταιρείες να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένους τομείς για την εφαρμογή διορθωτικών μέτρων για τη βελτίωση του λειτουργικού κόστους.
Δημιουργία Προϋπολογισμού
Ένας κοινός σκοπός των τυπικών τεχνικών κοστολόγησης είναι να βοηθήσει μια εταιρεία να σχεδιάσει τον ετήσιο προϋπολογισμό της. Οι εταιρείες θα προγραμματίσουν την παραγωγή τους για το επόμενο έτος, θα εκτιμήσουν ή θα υπολογίσουν το τυποποιημένο κόστος για υλικά και εργασία και θα παρουσιάσουν αυτές τις πληροφορίες σε ανώτερα στελέχη διαχείρισης ή παραγωγής. Αυτό παρέχει ένα χάρτη πορείας για τις μελλοντικές δαπάνες παραγωγής. Αυτός ο προϋπολογισμός παραγωγής μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα σύνολα προτύπων, επιτρέποντας στους ιδιοκτήτες και τους διαχειριστές να διαθέτουν προγραμματισμένους προϋπολογισμούς για ιδανικά, πρακτικά και χαλαρά πρότυπα.
Σκέψεις
Οι αποκλίσεις από τις συνήθεις τεχνικές κοστολόγησης δεν είναι πάντοτε δυσμενείς. Για παράδειγμα, η αύξηση των παραγόμενων μονάδων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερο ατομικό κόστος για υλικά και εργασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την οικονομική έννοια του οριακού κόστους. Για κάθε επιπλέον μονάδα που παράγεται, το κόστος της εταιρείας θα αυξηθεί. Ωστόσο, τα οριακά έσοδα θα αυξηθούν επίσης, καθώς η εταιρεία έχει περισσότερες μονάδες προς πώληση, αυξάνοντας τα οριακά έσοδά της. Ο στόχος θα πρέπει να είναι η επίτευξη επιπέδων παραγωγής όπου το οριακό κόστος ισούται με οριακά έσοδα, με αποτέλεσμα το υψηλότερο κέρδος.
