Πριν από τη διάθεση χρόνου και χρημάτων σε ένα έργο, οι επιχειρήσεις θα ήθελαν να μάθουν αν αξίζει να ακολουθήσουν. Μια εκτίμηση για το κόστος του έργου δίνει στην επιχείρηση μια ιδέα για τη βιωσιμότητά της. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φτάσουμε σε αυτές τις εκτιμήσεις, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Μια εκ των άνω εκτίμηση είναι μια τέτοια τεχνική. Στη μέθοδο αυτή, οι διαχειριστές εκτιμούν το κόστος από μια συνολική προοπτική του έργου, χωρίς να αναλύονται λεπτομερώς.
Ακρίβεια
Μια εκτίμηση "προς τα κάτω" είναι λιγότερο ακριβής από άλλες τεχνικές εκτίμησης. Ένας τρόπος για μια εκτίμηση "από την κορυφή προς τα κάτω" είναι να σπάσει ένα έργο σε μια σειρά φάσεων και να παρέχει μόνο μια εκτίμηση μία φάση τη φορά, πηγαίνοντας από την πιο τρέχουσα φάση. Εάν οι διαχειριστές πραγματοποιήσουν μια εκτίμηση υψηλού επιπέδου για μια αρχική φάση, ενώ συγκεντρώνουν επιχειρησιακές απαιτήσεις, η εκτίμηση θα μπορούσε να αλλάξει αργότερα, αφού λάβουν τις απαιτήσεις.
Έχει θέα τα χαμηλότερα επίπεδα εισόδου
Αυτή η προσέγγιση παρέχει μικρότερο περιθώριο για χαμηλότερα επίπεδα εισροών. Θεωρώντας ότι η εκτίμηση είναι από την κορυφή προς τα κάτω και παρέχει μια συνολική εικόνα του έργου, αυτή η μέθοδος παραβλέπει πολλές λεπτομέρειες χαμηλότερου επιπέδου. Μια άλλη πτυχή της παράλειψης είναι ότι συχνά οι επιχειρήσεις ενδέχεται να μην χρησιμοποιούν τη συμβολή των κατώτερων διαχειριστών.
Δυνατότητα να παραπλανηθεί
Ένας τρόπος για να κάνετε μια εκτίμηση από την κορυφή προς τα κάτω είναι να χρησιμοποιήσετε τις πληροφορίες από τα έργα ενός οργανισμού που πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν. Ενώ αυτό είναι ένας εύκολος τρόπος για να κάνετε μια εκτίμηση, έχει τη δυνατότητα να παραπλανήσει. Αν το έργο στο οποίο βασίζεται η επιχείρηση εκτιμάται ότι δεν είναι παρόμοιο με εκείνο για το οποίο κάνει την εκτίμηση, η επιχείρηση μπορεί να αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα έργο που θα έπρεπε να έχει αποσυρθεί. Εναλλακτικά, η επιχείρηση μπορεί να αποφασίσει να μην προχωρήσει με ένα δυνητικά κερδοφόρο έργο.
