Η στρατηγική διαχείριση είναι μια μακροπρόθεσμη προσέγγιση για την ανάπτυξη μιας επιχείρησης, η οποία απαιτεί προσεκτικό προγραμματισμό που θέτει τόσο μακροοικονομικούς στόχους όσο και στόχους για μια εταιρεία. Ενώ οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές μπορούν να βοηθήσουν μια μικρή επιχείρηση να πάρει πιο προληπτικά βήματα για να χτίσει τα κέρδη της, η διαχείριση αυτών των στρατηγικών μπορεί επίσης να αναχαιτίσει την ικανότητα ενός επιχειρηματία να επωφεληθεί από τις βραχυπρόθεσμες ευκαιρίες.
Πρέπει να είναι αποκλειστικός
Για να λειτουργούν πολλά στρατηγικά σχέδια, όλοι οι τομείς μιας επιχείρησης πρέπει να κατανοούν τους στρατηγικούς στόχους και να λειτουργούν από κοινού για την επίτευξή τους. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικές λειτουργίες ή τμήματα, όπως το μάρκετινγκ, η παραγωγή, η τεχνολογία της πληροφορίας και οι ανθρώπινοι πόροι, πρέπει να εκπαιδεύονται σχετικά με τις συνολικές στρατηγικές της εταιρείας και να αναπτύσσουν τις δικές τους στρατηγικές και τις τακτικές τους για να συμβάλλουν στους στόχους. Κάθε περιοχή πρέπει επίσης να λάβει μέτρα για να βεβαιωθεί ότι οι ενέργειές της δεν παρεμβαίνουν σε άλλες περιοχές.
Αναστέλλει το χρόνο αντίδρασης
Λόγω της ενσωμάτωσης των διαφόρων τμημάτων σε ένα στρατηγικό σχέδιο, διαφορετικές λειτουργίες ίσως χρειαστεί να λάβουν έγκριση ή επιβεβαίωση από άλλες λειτουργίες πριν μπορέσουν να ενεργήσουν. Για παράδειγμα, ένας διευθυντής παραγωγής μπορεί να θέλει να αλλάξει ένα χαρακτηριστικό προϊόντος που προκαλεί επιβράδυνση της παραγωγής και αύξηση του κόστους παραγωγής. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο ωφέλιμη μπορεί να φαίνεται η αλλαγή, ο υπεύθυνος παραγωγής πρέπει να ελέγξει με το τμήμα μάρκετινγκ για να βεβαιωθεί ότι η λειτουργία δεν είναι κάτι που οι πελάτες χρειάζονται ή θέλουν. Εάν το μάρκετινγκ θέλει να κάνει μια αλλαγή σε ένα προϊόν, ίσως χρειαστεί να λάβει έγκριση από τη χρηματοδότηση εάν η εταιρεία έχει ένα στρατηγικό σχέδιο όσον αφορά τα περιθώρια κέρδους και την απόδοση της επένδυσης για τα προϊόντα της. Αυτή η ανάγκη για διαρκή στρατηγική διαχείριση μπορεί να κοστίσει χρόνο από τα βασικά διευθυντικά στελέχη και να επιβραδύνει την ικανότητά τους να αντιδρούν στις ευκαιρίες. Αυτό μπορεί να είναι διπλά επικίνδυνο εάν επιβραδύνει την ικανότητα της εταιρείας να αντιδράσει σε μια απειλή, όπως ένας νέος ανταγωνιστής.
Περιορίζει τις επιλογές
Οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων συχνά έχουν βραχυπρόθεσμες ευκαιρίες να κερδίσουν χρήματα που ενδεχομένως δεν εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο μεγάλης εικόνας. Για παράδειγμα, ένα τοπικό εστιατόριο μπορεί να επωφεληθεί από μια τεχνολογική σύμβαση που βρίσκεται στην πόλη, θέτοντας ένα ευπρόσδεκτο σημάδι για τους συμμετέχοντες ή τρέχοντας διαφημίσεις σε τοπικές εφημερίδες που προσφέρουν έκπτωση. Αυτό θα μπορούσε να καλέσει ένα σχετικά νέο κοινό-στόχος να έρθει στο εστιατόριο.Εάν το εστιατόριο έχει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για να προσπαθήσει να μαρκάρει τον εαυτό του ως εστιατόριο για ηλικιωμένους και μεσαίους άδειους, η τακτική αυτή μάρκετινγκ θα μπορούσε να συγχέει το εμπορικό σήμα του. Το εστιατόριο θα πρέπει να παραιτηθεί από αυτή την ευκαιρία να βγάλει χρήματα για να διαχειριστεί τη στρατηγική στρατηγικής μάρκας του. Εάν μια επιχείρηση έχει μια στρατηγική για συγκεκριμένη απόδοση επένδυσης ή ποσοστό περιθωρίου κέρδους στα προϊόντα, ίσως χρειαστεί να παραιτηθεί από τις ευκαιρίες πώλησης που δεν ανταποκρίνονται στους στρατηγικούς οικονομικούς στόχους που έχει θέσει η εταιρεία.
Απαιτεί εμπειρογνωμοσύνη
Ο στρατηγικός σχεδιασμός περιλαμβάνει στόχους όπως επέκταση, διαφοροποίηση, αλλαγή επωνυμίας, συγχωνεύσεις και εξαγορές και βελτίωση της πρόσληψης και διατήρησης των εργαζομένων. Αυτό απαιτεί γνώση αυτών των περιοχών και την ικανότητα διαχείρισης αυτών των στρατηγικών και των τακτικών που απαιτούνται για την επίτευξή τους. Ακριβώς επειδή μια εταιρεία συγκεντρώνει ένα σωστό στρατηγικό σχέδιο, όπως η επέκταση, δεν σημαίνει ότι το προσωπικό μπορεί να διαχειριστεί τη στρατηγική. Για παράδειγμα, ένας ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης και τα διευθυντικά στελέχη της ενδέχεται να αποφασίσουν να αυξήσουν τις πωλήσεις προσθέτοντας νέα προϊόντα στη γραμμή της εταιρείας. Η ομάδα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέξει τα σωστά προϊόντα, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες της εταιρείας στον τομέα της παραγωγής, του μάρκετινγκ, της διανομής, της ταμειακής ροής, της διαχείρισης των κερδών και της διαχείρισης της εργασίας.
