Όταν μια εταιρεία έχει ταμειακές ροές που εκφράζονται σε ξένο νόμισμα, εκτίθεται σε συναλλαγματικό κίνδυνο ή με άλλα λόγια έχει συναλλαγματική έκθεση. Η έκθεση σε ξένα νομίσματα μπορεί επίσης να προκύψει όταν μια επιχείρηση έχει περιουσιακά στοιχεία εκφρασμένα σε ξένο νόμισμα, επειδή η αξία αυτών των στοιχείων ενεργητικού θα κυμαίνεται με τη συναλλαγματική ισοτιμία.
Ιστορία
Τα νομίσματα έχουν πάντα αλλάξει αξία μεταξύ τους. Ακόμα και την εποχή του χρυσού προτύπου, τα νομίσματα αυξήθηκαν και μειώθηκαν, αν και πολύ λιγότερο από σήμερα (η χρυσή προσφορά άλλαξε από καιρό σε καιρό, και οι χώρες συχνά μείωσαν την ποσότητα χρυσού που ένα χαρτί νόμισμα αξίζει).
Ωστόσο, μέχρι το 1970, πολλές χώρες, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του συστήματος του Bretton Woods, άλλαξαν σε κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες. Σε ένα σύστημα κυμαινόμενης συναλλαγματικής ισοτιμίας, η συναλλαγματική ισοτιμία καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση. Μια κυβέρνηση παρεμβαίνει στην αγορά συναλλάγματος μόνο σε εξαιρετικές καταστάσεις, όπως για να εμποδίσει μια κερδοσκοπική επίθεση στο νόμισμά της.
Διακυμάνσεις
Οι κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες μπορεί να είναι πολύ ασταθείς. Σε περιόδους μεγάλης μεταβλητότητας στις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι συναλλαγματικές διακυμάνσεις είναι ιδιαίτερα βαθιές, με ένα νόμισμα να αυξάνεται ή να μειώνεται κατά 10% ή περισσότερο έναντι άλλου.
Ακόμη και τα σταθερά νομίσματα (εκείνα που έχουν μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία έναντι άλλου νομίσματος) θέτουν κίνδυνο συναλλαγματικών ισοτιμιών, καθώς ο γύρος μπορεί να υποστεί μεγάλη πίεση, καθώς τα χρήματα αποσύρονται γρήγορα από μια χώρα λόγω οικονομικής κρίσης.
Παράγοντες κινδύνου
Ορισμένοι παράγοντες επηρεάζουν τον συναλλαγματικό κίνδυνο. Περιλαμβάνουν πολιτική και κοινωνική αστάθεια (πολέμους, επαναστάσεις, ταραχές δρόμου), δημογραφικά στοιχεία, οικονομική ανάπτυξη, φορολογικές πολιτικές (φόροι και φορολογικές ελαφρύνσεις) και ιδιαίτερα νομισματικές πολιτικές (επιτόκια).
Ωστόσο, οι πολιτικές των κεντρικών τραπεζών έχουν μεγαλύτερη σημασία. Είναι η κεντρική τράπεζα μιας χώρας που είναι υπεύθυνη για τις παρεμβάσεις στην αγορά συναλλάγματος, τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών και την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του συστήματος συναλλάγματος.
Μέτρηση έκθεσης
Όσο περισσότερες ταμειακές ροές μιας εταιρείας έχουν εκφραστεί σε ξένο νόμισμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η συναλλαγματική της έκθεση, ειδικά εάν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες των εν λόγω νομισμάτων δεν συσχετίζονται - δηλαδή εάν δεν μετακινούνται μαζί (όπως το ευρώ και το ελβετικό φράγκο).
Για τον υπολογισμό του ανοίγματος σε ξένο συνάλλαγμα, μια επιχείρηση πρέπει να μετρήσει πόσα χρήματα θα χάσει αν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες στις οποίες έχουν ταμειακές ροές ή περιουσιακά στοιχεία που εκφράζονται μεταφέρονται δυσμενώς.
Αντιστάθμιση
Η καλύτερη στρατηγική για τη μείωση της έκθεσης σε συναλλαγματικές ισοτιμίες είναι η σύνδεση των ταμειακών ροών μιας επιχείρησης προς το εξωτερικό και προς το εξωτερικό που εκφράζονται σε ξένο νόμισμα. Δηλαδή, μια επιχείρηση μπορεί να εκφράσει το κόστος και τα έσοδά της στο ίδιο νόμισμα, οπότε αν τα έσοδα πέσουν λόγω της υποτίμησης του νομίσματος, το κόστος θα μειωθεί επίσης.
Οι επιχειρήσεις μπορούν επίσης να μετριάσουν τον κίνδυνο συναλλαγματικών ισοτιμιών τους, αντισταθμίζοντας το ενδεχόμενο κέρδος σε αντάλλαγμα για μειωμένο κίνδυνο. Μια επιχείρηση μπορεί να πάει σε μακροπρόθεσμες συμβάσεις συναλλάγματος, ευρέως γνωστές ως συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, που θα της επιτρέψουν να πάρει ένα καθορισμένο ποσό ξένο νόμισμα σε μια ορισμένη τιμή σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο μέλλον. Ή μπορεί να αγοράσει το απαραίτητο ποσό ξένο νόμισμα πολύ πριν να χρησιμοποιηθεί.
