Ένα κατάστημα λιανικής πώλησης υποδημάτων θεωρείται επιχειρηματική οντότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή το κατάστημα πωλεί ένα προϊόν σε αντάλλαγμα για χρηματική αποζημίωση. Το αν ο ιδιοκτήτης αποφασίζει να κρατήσει μέρος του εισοδήματος ως κέρδος ή να εκτελέσει το κατάστημα ως μη κερδοσκοπική οντότητα δεν έχει σημασία όσον αφορά την επιχειρηματική του κατάσταση με το κράτος στο οποίο δραστηριοποιείται. Το κατάστημα λιανικής πώλησης υποδημάτων πρέπει να λάβει τις κατάλληλες επιχειρηματικές άδειες και τις άδειες λιανικής πώλησης λειτουργούν νόμιμα.
Άδεια προμηθευτή
Ένας ιδιοκτήτης καταστήματος λιανικής πώλησης παπουτσιών υποχρεούται να πάρει άδεια πωλητή από το κράτος στο οποίο βρίσκεται το κατάστημα υποδημάτων. Ορισμένα κράτη εκδίδουν αυτήν την άδεια από το τμήμα στο οποίο πραγματοποιείται η εγγραφή επιχειρήσεων, όπως ο υπουργός οικονομικών ή το τμήμα εσόδων. Η Νέα Υόρκη είναι ένα παράδειγμα ενός κράτους που διαχειρίζεται τις άδειες του πωλητή με διαφορετικό τρόπο, στο Τμήμα Καταναλωτών της Νέας Υόρκης. Η άδεια πωλητή απαιτείται όταν μια επιχείρηση πωλεί ή μισθώνει προϊόντα ή αγαθά. Ορισμένα στοιχεία, όπως έργα τέχνης, φαγητού και εφημερίδες, εξαιρούνται από τις απαιτήσεις άδειας του πωλητή σε ορισμένα μέρη.
Γενική Άδεια Επιχειρήσεων
Ένας ιδιοκτήτης καταστημάτων παπουτσιών κανονικά πρέπει επίσης να λάβει μια γενική άδεια άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ανάλογα με το πώς λειτουργεί το κατάστημα υποδημάτων και ποια κατάσταση βρίσκεται το κατάστημα. Ορισμένα κράτη απαιτούν από όλες τις επιχειρήσεις να εγγραφούν είτε σε γραμματέα του κράτους είτε σε τοπικό γραφείο νομαρχιακών γραφείων, ενώ άλλοι απαιτούν μόνο επιχειρήσεις και εταιρείες περιορισμένης ευθύνης να εγγραφούν στο γραμματέα του κράτους. Η απόκτηση μιας γενικής άδειας επιχείρησης μπορεί να αυξήσει την αξιοπιστία της επιχείρησης, ακόμη και όταν δεν απαιτείται αυστηρά από το νόμο, οπότε οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ολοκληρώσουν αυτό το βήμα.
Γενικές εκτιμήσεις φορολογίας
Οι φορολογικές εκτιμήσεις ενός ιδιοκτήτη καταστήματος εξαρτημάτων εξαρτώνται από τις απαιτήσεις άδειας εκμετάλλευσης του ιδιοκτήτη. Ένας ιδιοκτήτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τον ιδιωτικό αριθμό κοινωνικής ασφάλισης ως τον βασικό αριθμό φορολογικής κατάθεσης, εάν δεν υποχρεούται να εγγραφεί ως επιχειρηματική οντότητα ή αν ασκεί την ιδιότητά του ως μοναδικού δικαιούχου. Εάν το κατάστημα λιανικής πώλησης υποδημάτων είναι εγγεγραμμένο και λειτουργεί ως εταιρεία ή εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, ο ιδιοκτήτης πρέπει να επικοινωνήσει με την IRS και να πάρει έναν αριθμό φορολογικού μητρώου για να καταθέσει τους φόρους των επιχειρήσεων κάτω, έτσι ώστε οι ιδιωτικοί φόροι του ιδιοκτήτη να φυλάσσονται ξεχωριστά από τους φόρους καταστημάτων υποδημάτων. Ο αριθμός φορολογικού μητρώου ονομάζεται αναγνωριστικός αριθμός εργοδότη και δίνεται στον κάτοχο μετά την υποβολή του εντύπου SS-4 στην ιστοσελίδα του IRS.
Τοπικές άδειες
Ένας ιδιοκτήτης καταστημάτων παπουτσιών πρέπει επίσης να εξασφαλίζει τοπικές άδειες, ανάλογα με την ανάγκη μάρκετινγκ σημάτων και ανακατασκευής ακινήτων. Για παράδειγμα, ένα κατάστημα υποδημάτων που θέλει να χρησιμοποιήσει πινακίδες για την εμπορία της επιχείρησης πρέπει να πάρει άδεια σήμανσης από το κτίριο και το τμήμα σχεδιασμού του τοπικού νομού όπου βρίσκεται το κατάστημα. Ομοίως, εάν η ιδιότητα του καταστήματος απαιτεί εκτεταμένη ανακατασκευή πριν να ανοίξει το κατάστημα, ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να λάβει άδεια οικοδόμησης και άδεια οικοδομής από το κτίριο και το τμήμα σχεδιασμού του νομού.
