Υπάρχουν τρεις παραδοσιακές προσεγγίσεις για τη στρατηγική διαχείριση, την προσέγγιση σχεδιασμού, τον προγραμματισμό, την προσέγγιση και την προσέγγιση τοποθέτησης. Αυτές οι παραδοσιακές προσεγγίσεις είναι απλές και εύκολα κατανοητές, αλλά δεν είναι κατάλληλες για κάθε επιχείρηση. Οι διαχειριστές πρέπει να κατανοήσουν αυτές τις προσεγγίσεις της στρατηγικής έτσι ώστε να κατανοήσουν αν είναι κατάλληλες για τις αντίστοιχες επιχειρήσεις τους.
Σχεδιασμός Προσέγγιση
Η προσέγγιση σχεδιασμού για τη στρατηγική διαχείριση είναι μια προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω στην οποία η στρατηγική έχει σχεδιαστεί από την κορυφαία ομάδα διαχείρισης. Αυτή η προσέγγιση είναι γνωστή για την εξάρτησή της από εξωτερικούς παράγοντες, όπως οι ευκαιρίες και οι απειλές που υπάρχουν στην αγορά.
Προσέγγιση Σχεδιασμού
Στην προγραμματιστική προσέγγιση της στρατηγικής διαχείρισης, η στρατηγική δεν δημιουργείται από την ανώτατη διοικητική ομάδα αλλά από εξειδικευμένους σχεδιαστές μέσα στον οργανισμό. Αυτοί οι σχεδιαστές επισημοποιούν τη στρατηγική διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν οι άλλοι. Η επίλυση προβλημάτων και η λήψη αποφάσεων γίνεται μια απλή διαδικασία βήμα προς βήμα μέσω αυτής της προσέγγισης.
Προσέγγιση θέσης
Η προσέγγιση τοποθέτησης αφορά την θέση της επιχείρησης στη συνολική αγορά. Το πιο κοινό εργαλείο που χρησιμοποιείται σε αυτή την προσέγγιση είναι το μοντέλο των πέντε δυνάμεων, το οποίο εξετάζει τη διαπραγματευτική ισχύ των προμηθευτών, τη διαπραγματευτική ισχύ των αγοραστών, την απειλή των νεοεισερχομένων, την απειλή υποκαταστάτων και την αντιπαλότητα μεταξύ των ανταγωνιστών στην αγορά.
Πλεονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα αυτών των παραδοσιακών προσεγγίσεων είναι ότι είναι απλά και είναι συντακτικά - που σημαίνει ότι προσφέρουν συγκεκριμένες συστάσεις για τις επιχειρήσεις. Οι μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απλοποίηση σύνθετων καταστάσεων ώστε να κατανοηθούν εύκολα και να αντιμετωπιστούν.
Μειονεκτήματα
Επειδή αυτές οι παραδοσιακές προσεγγίσεις είναι απλές και κανονιστικές, μπορεί να μην δίνουν μια ακριβή εικόνα των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις. Οι νεότερες θεωρίες έχουν τονίσει την ανάγκη να είναι περιγραφικές, έτσι ώστε να κατανοηθούν οι πραγματικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις.
