Οι λογιστικές πολιτικές είναι σημαντικές για κάθε επιχείρηση προκειμένου να διατηρηθεί η συνοχή και να θεσπιστεί ένα πρότυπο για τη λήψη αποφάσεων. Με βάση τις πολιτικές, αναπτύσσονται και ακολουθούνται διαδικασίες, όπως η πληρωμή λογαριασμών, η διαχείριση μετρητών και η κατάρτιση προϋπολογισμού. Οι λογιστικές πολιτικές συνήθως εγκρίνονται από την ανώτατη διοίκηση και δεν αλλάζουν πολύ καθ 'όλη τη διάρκεια των ετών. Αναπτύσσονται για μακροχρόνια χρήση, αντανακλώντας τις αξίες και την ηθική των επιχειρήσεων. Οι λογιστικές πολιτικές δεν είναι οι ίδιες με τις λογιστικές αρχές. Οι λογιστικές αρχές είναι οι κανόνες και οι λογιστικές πολιτικές είναι ο τρόπος με τον οποίο μια επιχείρηση συμμορφώνεται με αυτούς τους κανόνες.
Σημασία
Οι πολιτικές στον τομέα της λογιστικής διατηρούν γενικά την τυποποίηση και χρησιμοποιούνται ως γνωστοποιήσεις στις ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση λιανικής πώλησης μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο First In, First Out ως πολιτική απογραφής και πωλήσεων. Η πολιτική αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται με συνέπεια και να γνωστοποιείται στις υποσημειώσεις των οικονομικών καταστάσεων. Η αποκάλυψη των λογιστικών πολιτικών βοηθά τους αναγνώστες να ερμηνεύουν καλύτερα την οικονομική κατάσταση μιας εταιρείας. Οι λογιστικές αρχές μπορεί να είναι πολύ γενικές κατά περιόδους, επομένως οι πολιτικές μπορεί να είναι πολύ σημαντικές. Μια ανασκόπηση των λογιστικών πολιτικών μιας συγκεκριμένης εταιρείας μπορεί να υποδεικνύει εάν η διαχείριση είναι συντηρητική ή επιθετική κατά την αναφορά κερδών.
Τύποι
Οι λογιστικές πολιτικές μπορούν να αφορούν οποιοδήποτε οικονομικό θέμα, όπως ενοποίηση λογαριασμών, μεθόδους απόσβεσης, υπεραξία, τιμολόγηση αποθεμάτων και κόστος έρευνας και ανάπτυξης. Στον τομέα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι πολιτικές δαπανών έχουν γίνει δημοφιλείς, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παροχές. Οι πολιτικές ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με τις βιομηχανίες και τους κλάδους.
Υποχρεωτικές πολιτικές
Πολλές πολιτικές δεν είναι προαιρετικές, αλλά υποχρεωτικές, ειδικά αν πρόκειται για μια δημόσια επιχείρηση. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απαιτεί πλήρη γνωστοποίηση των πολιτικών που αφορούν στοιχεία που περιλαμβάνουν εκτιμήσεις και που είναι ουσιώδη για τις οικονομικές καταστάσεις. Ο Νόμος του Sarbanes-Oxley του 2002 αποτέλεσε τη βάση πολλών πολιτικών, για παράδειγμα, ότι τα στελέχη δεν πρέπει να λαμβάνουν δάνεια από την εταιρεία. Με βάση αυτή την πράξη, πολλές επιχειρήσεις έχουν τώρα μια πολιτική καταγγελίας σφυγμομέτρησης όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να καλέσουν στην αναφορά τυχόν απάτης. Πρέπει να έχετε συγκεκριμένες πολιτικές για να αποφύγετε προβλήματα με τους ελεγκτές και την κυβέρνηση.
Εσωτερικοί έλεγχοι
Η ύπαρξη πολιτικής σχετικά με τους εσωτερικούς ελέγχους αποτελεί σημαντικό μέρος της λογιστικής διαδικασίας, καθώς βοηθά στην αποφυγή απωλειών και κατάχρησης περιουσιακών στοιχείων. Ο διαχωρισμός των καθηκόντων είναι συνήθως μέρος της πολιτικής εσωτερικού ελέγχου. Για παράδειγμα, ένα πρόσωπο που χειρίζεται ζωντανά επιταγές και χρήματα δεν πρέπει να είναι υπεύθυνο για την κράτηση τους σε σύστημα εισπρακτέων λογαριασμών. Το θέμα είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα ελέγχων και ισορροπιών που υποστηρίζεται από μια πολιτική.
Σκέψεις
Τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (ΔΠΧΑ) είναι ένα νέο λογιστικό σύστημα που αναπτύχθηκε από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων για να καταστήσει το αμερικανικό σύστημα και το ευρωπαϊκό σύστημα παρόμοιο. Πολλές επιχειρήσεις μεταναστεύουν σε αυτό το νέο σύστημα, το οποίο απαιτεί συχνότερα αλλαγή πολιτικής και γνωστοποιήσεις στις οικονομικές καταστάσεις.
Σε μεγάλες επιχειρήσεις και κυβερνήσεις, υπάρχει ένα πρόσωπο ή ακόμα και ένα τμήμα που είναι υπεύθυνο για πολιτικές, συμπεριλαμβανομένων των λογιστικών πολιτικών. Συνήθως ένας οικονομικός διευθυντής ή ένας οικονομικός διευθυντής προτείνει μια πολιτική και στη συνέχεια εγκρίνεται από μια εκτελεστική επιτροπή ή μια επιτροπή χρηματοδότησης. Είναι μια σοβαρή διαδικασία, καθώς οι πολιτικές επηρεάζουν μια ολόκληρη εταιρεία.
