Η λογιστική είναι το σύστημα καταγραφής, ταξινόμησης και συνόψεως χρηματοοικονομικών πληροφοριών κατά τρόπο ώστε οι χρήστες των πληροφοριών να μπορούν να λαμβάνουν οικονομικές αποφάσεις βάσει αυτής. Η λογιστική ξεκίνησε ως ένα απλό σύστημα αργυρών μαρκών για την παρακολούθηση των αγαθών και των ζώων, αλλά αναπτύχθηκε σε όλη την ιστορία σε έναν τρόπο παρακολούθησης πολύπλοκων συναλλαγών και άλλων οικονομικών πληροφοριών.
Πρόωρη Λογιστική
Η λογιστική έχει τις ρίζες της στην παλαιότερη ιστορία του πολιτισμού. Με την άνοδο της γεωργίας και του εμπορίου, οι άνθρωποι χρειάζονται έναν τρόπο να παρακολουθούν τα αγαθά και τις συναλλαγές τους. Γύρω στα 7500 π.Χ., οι Μεσοποταμιές άρχισαν να χρησιμοποιούν πηλός για να αντιπροσωπεύουν αγαθά, όπως ζώα, εργαλεία, είδη διατροφής ή μονάδες σιτηρών. Αυτό βοήθησε τους ιδιοκτήτες να παρακολουθήσουν την ιδιοκτησία τους. Αντί να μετράτε κεφαλές βοοειδών ή δούλευκα σιτηρών κάθε φορά που καταναλώνεται ή εμπορεύεται, οι άνθρωποι θα μπορούσαν απλά να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν μάρκες. Διαφορετικά σχήματα χρησιμοποιήθηκαν για διαφορετικά αγαθά. Περίπου το 4000 π.Χ., οι Σουμέριοι άρχισαν να τοποθετούν αυτές τις μάρκες σε σφραγισμένους φακέλους από πηλό. Κάθε σφραγίδα θα σφραγιζόταν στον πηλό της εξωτερικής πλευράς του φακέλου, οπότε ο ιδιοκτήτης θα ξέρει πόσες μάρκες ήταν μέσα, αλλά οι ίδιες οι μάρκες θα διατηρούνται ασφαλείς από αλλοίωση ή απώλεια. Αυτή η πρακτική πιέσεως των μαρκών στο πηλό ίσως ήταν η παλαιότερη γένεση γραφής. Μερικές εκατοντάδες χρόνια αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούνται πιο πολύπλοκα μάρκες. Αυτά τα κουπόνια είχαν ειδικές σημάνσεις για να δηλώνουν διαφορετικές μονάδες ή τύπους προϊόντων. Ξεκινώντας από το 3000 π.Χ., οι Κινέζοι ανέπτυξαν το άβακτο, ένα εργαλείο μέτρησης και υπολογισμού.
Λογιστική διπλής εισόδου και Luca Pacioli
Καθ 'όλη τη διάρκεια της αρχαίας ιστορίας και του Μεσαίωνα, η λογιστική παρέμεινε μια αρκετά απλή υπόθεση. Η υιοθέτηση του νομίσματος σήμαινε ότι η λογιστική αφορούσε πλέον τα χρήματα και όχι τα πραγματικά αγαθά, αλλά η ενιαία λογιστική, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται στα σύγχρονα μητρώα ελέγχου, χρησιμοποιήθηκε για να παρακολουθεί το χρήμα που ανταλλάσσεται, πού πηγαίνει και ποιος οφείλει τι. Κατά τη διάρκεια και μετά τις Σταυροφορίες, οι ευρωπαϊκές εμπορικές αγορές άνοιξαν το εμπόριο στη Μέση Ανατολή και οι ευρωπαίοι έμποροι, ιδίως στη Γένοβα και τη Βενετία, γίνονταν ολοένα και πιο πλούσιοι. Απαιτούσαν έναν καλύτερο τρόπο για να παρακολουθούν τα μεγάλα χρηματικά ποσά και τις πολύπλοκες συναλλαγές και αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη διπλής λογιστικής. Ο λογιστικός λογαριασμός διπλής λογιστικής σημαίνει ότι κάθε συναλλαγή καταγράφεται τουλάχιστον δύο φορές, ως χρέωση από ένα λογαριασμό και πίστωση σε άλλη. Το 1494 ένας φραγκισκανός μοναχός και μαθηματικός, Luca Pacioli, δημοσίευσε ένα βιβλίο μαθηματικών με τίτλο "Summa de arithmetica, geometria, proportione et proportionalita", το οποίο περιείχε περιγραφή διπλής λογιστικής. Καθώς η δημοτικότητα του βιβλίου αυξήθηκε, η λογιστική διπλής εισόδου άρχισε να σκουπίζει την Ευρώπη, καθώς οι έμποροι συνειδητοποίησαν τι είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που τους έδωσε για την παρακολούθηση λεπτομερών οικονομικών πληροφοριών. Για αυτό το επίτευγμα, ο Luca Pacioli ονομάζεται συχνά "Πατέρας της Λογιστικής". Ακόμα, σε αυτό το σημείο της ιστορίας, η λογιστική δεν ήταν ακόμα ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, αλλά μάλλον μια επέκταση των γραφειοκρατικών καθηκόντων των γραμματείων, αξιωματούχων, τραπεζιτών και εμπόρων.
Η Βιομηχανική Επανάσταση και η Άνοδος της Επαγγελματικής Λογιστικής
Με την έλευση της Βιομηχανικής Επανάστασης στα τέλη του δέκατου όγδοου και των αρχών του δέκατου ένατου αιώνα, η λογιστική εξελίχθηκε περαιτέρω και κατέκτησε τη δική της ως επάγγελμα. Η πρακτική της κοστολόγησης έγινε πλέον διαδεδομένη καθώς οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και οι διαχειριστές προσπάθησαν να κατανοήσουν τον καλύτερο τρόπο για να κάνουν τις επιχειρήσεις τους όσο το δυνατόν πιο αποδοτικές. Ο Josiah Wedgwood, ο ιδιοκτήτης του περίφημου αγγλικού εργοστασίου αγγειοπλαστικής, ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν το λογιστικό κόστος για να κατανοήσουν τα χρήματα της εταιρείας του και να εξαλείψουν τις περιττές δαπάνες. Με τη νέα πολυπλοκότητα της λογιστικής και την αυξανόμενη ζήτηση ακριβούς λογιστικής, οι άνθρωποι άρχισαν να ειδικεύονται στη λογιστική, καθιστώντας έτσι τους πρώτους επαγγελματίες λογιστές. Ορισμένες από τις λογιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν σήμερα ιδρύθηκαν στα μέσα του 19ου αιώνα.Ο William Deloitte άνοιξε την εταιρεία του το 1845 και ο Samuel Price και ο Edwin Waterhouse άνοιξαν την κοινή τους δραστηριότητα το 1849.
Σύγχρονη επαγγελματική λογιστική
Σήμερα, η λογιστική είναι μια επιχείρηση στον εαυτό της, με χιλιάδες επαγγελματίες παγκοσμίως και μεγάλο αριθμό επαγγελματικών οργανώσεων και επίσημες κατευθυντήριες γραμμές για την κωδικοποίηση πρακτικών και απαιτήσεων. Ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, ζητήθηκε η καλύτερη τυποποίηση των λογιστικών πρακτικών και ένας καθορισμένος κώδικας επαγγελματικών κατευθυντήριων γραμμών. Σήμερα, οι Γενικά Αποδεκτές Λογιστικές Αρχές, ή η GAAP, καθορίζουν τα πρότυπα με τα οποία οι δημόσιοι λογιστές πρέπει να ασκούν τις δραστηριότητές τους. Κάθε χώρα έχει ένα παρόμοιο σύνολο λογιστικών οδηγιών.
Εξειδικευμένη λογιστική
Λόγω της πολύπλοκης φύσης του σημερινού οικονομικού συστήματος, έχουν αναπτυχθεί εξειδικευμένοι κλάδοι λογιστικής. Εκτός από την παραδοσιακή οικονομική λογιστική, υπάρχουν τώρα υποδιαιρέσεις, όπως η φορολογική λογιστική, η λογιστική διαχείρισης, η άκαμπτη λογιστική, η λογιστική του ταμείου και η λογιστική του έργου. Απαιτούνται επαγγελματίες λογιστές για αυτούς τους τομείς, καθώς απαιτούν την πλήρη και συγκεκριμένη κατανόηση των επιχειρηματικών αναγκών και των λογιστικών πρακτικών.
