Οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους ήρθαν στη δημόσια συνείδηση στις αρχές του 21ου αιώνα, δεδομένου ότι οι καταναλωτές προσέφεραν για πρώτη φορά την ευκαιρία να πετάξουν χωρίς να προσκολληθούν με μειωμένο κόστος. Υπάρχουν εταιρείες που έχουν αποτύχει, αλλά ορισμένοι κέρδισαν τεράστια κέρδη από αυτή τη νέα επιχειρηματική στρατηγική.
Απλή ιδέα προϊόντος
Η ιδέα τους είναι απλή. Οι αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους κόβουν τον διαχωρισμό των επιβατών και χρησιμοποιούν πολύ στενά καθίσματα τα οποία, με τη σειρά τους, δημιουργούν μεγαλύτερη χωρητικότητα. Το κάνουν αυτό με μεγάλα αεροπλάνα, έτσι ώστε κάθε πτήση να έχει αρκετές θέσεις. Συνήθως, οι επιβάτες πληρώνουν για το κάθισμα και οτιδήποτε άλλο είναι επιπλέον. Η Ryanair άρχισε να χρεώνει τους πελάτες να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες σε σύντομες πτήσεις. Οι εταιρείες αυτές απευθύνονται σε πελάτες αναψυχής, όχι σε επιβάτες επιχειρήσεων.
Οι πτήσεις πωλούνται με βάση την αρχή της πρώτης άφιξης, και κατά συνέπεια το κόστος κάθε πτήσης αυξάνεται ανάλογα με τη ζήτηση θέσεων. Τα δρομολόγια δεν είναι ποτέ υπερβολικά μεγάλα, γεγονός που απομακρύνει την ανάγκη διακοπής και ανεφοδιασμού σε άλλα αεροδρόμια, ενώ παράλληλα αυξάνεται η συχνότητα των πτήσεων.
Εμπορία
Οι αεροπορικές εταιρείες που χάθηκαν τα κόστη που επέζησαν και κέρδισαν, το έκαναν με βαριά χρήση της διαφήμισης και των δημοσίων σχέσεων. Η Ryanair κάποτε διαφήμισε ότι οι πτήσεις της κοστίζουν μόλις μία πένα πριν από τους φόρους, η οποία καλύφθηκε έντονα από τα ΜΜΕ. Πολλοί μεταφορείς χαμηλού κόστους έχουν επίσης αγκαλιάσει και εκμεταλλευτεί, προς όφελός τους, ορισμένες από τις νομικές μάχες τους.
Μείωση κόστους
Τα έξοδα κόβονται σε όλο το διοικητικό συμβούλιο. Οι πτήσεις κρατούνται μέσω τηλεφώνου ή μέσω διαδικτύου, γεγονός που εξαλείφει τις προμήθειες και μειώνει το προσωπικό. Οι επιβάτες ενθαρρύνονται να κάνουν online check-in ή να αντιμετωπίσουν πιθανή χρέωση. Οι μειώσεις του χρόνου αναμονής και των καθυστερήσεων καθίστανται δυνατές με τη στόχευση μικρών αερολιμένων. Οι εταιρείες μειώνουν επίσης τους μισθούς, απασχολώντας λιγότερα ανώτερα στελέχη και μειώνουν τις υπερωρίες εξαλείφοντας τις διανυκτερεύσεις σε ξένες χώρες. Τα έξοδα τροφοδοσίας και το κόστος διαχείρισης μειώνονται επίσης.
