Η λογιστική είναι η μαθηματική επιστήμη της συλλογής, καταγραφής και συγκέντρωσης πληροφοριών σχετικά με τις οικονομικές συνθήκες των ατόμων και των οργανισμών. Η λογιστική σκοπό έχει να παρουσιάσει στους τελικούς χρήστες έγκαιρα, ακριβή και πιστά οικονομικά στοιχεία σε μορφή που να επικοινωνεί τα εν λόγω δεδομένα με αποτελεσματικό και αποτελεσματικό τρόπο. Ένας από τους βασικότερους κανόνες που προωθεί αυτόν τον σκοπό είναι η παραδοχή της χρονικής περιόδου, η οποία διαιρεί τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σε πολλαπλές, διαδοχικές και διακριτές χρονικές περιόδους.
Αρχές λογιστικής
Οι λογιστικοί κανόνες, που μερικές φορές ονομάζονται γενικώς αποδεκτές λογιστικές αρχές ή GAAP, παρέχουν ένα σύστημα καθοδήγησης που παρέχει μια κοινή θεμελιώδη βάση μεταξύ των χρηστών και των παραγωγών πληροφοριών στη λογιστική. Οι περισσότεροι τέτοιοι κανόνες έγιναν τυποποιημένοι με τη μακρόχρονη χρήση, ενώ άλλοι δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπίσουν ειδικά τα εκκρεμή ζητήματα. Η παραδοχή της χρονικής περιόδου είναι ένας από τους πρώτους και πιο βασικούς λογιστικούς κανόνες.
Χρονική περίοδος Κοιμήσεως
Η παραδοχή της χρονικής περιόδου είναι ο κανόνας ότι οι δραστηριότητες μπορούν να χωριστούν σε ξεχωριστές χρονικές περιόδους και έτσι να μετρηθούν ανάλογα με την τοποθέτησή τους σε αυτές τις περιόδους. Είναι μια από τις πιο βασικές λογιστικές αρχές, χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να εφαρμοστεί η λογιστική όπως υπάρχει. Η παραδοχή της χρονικής περιόδου είναι ο κανόνας που επιτρέπει στους λογιστές να συντάσσουν χρήσιμες οικονομικές καταστάσεις που μετριάζουν τις επιδόσεις μιας επιχείρησης σε μια χρονική περίοδο.
Λογιστική κάτω από την περίοδο ανάληψης χρόνου
Η παραδοχή της χρονικής περιόδου διαχωρίζει τον χρόνο σε ξεχωριστές, διαδοχικές περιόδους. Οι συναλλαγές που συμβαίνουν σε κάθε μία από αυτές τις περιόδους μπορούν να συγκεντρωθούν με άλλους παρόμοιους προορισμούς ή πηγές και στη συνέχεια να συγκεντρωθούν για να παράγουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με μια πτυχή της απόδοσης της επιχείρησης σε μια χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την παραδοχή της χρονικής περιόδου, όλα τα έσοδα και οι δαπάνες μέσα σε ένα μήνα μπορούν να συλλεχθούν και να συγκεντρωθούν για να αποδώσουν το καθαρό εισόδημα του μήνα, που είναι η μεταβολή των οικονομικών συνθηκών της επιχείρησης από τις δραστηριότητές της. Πρόκειται για χρήσιμες πληροφορίες που δεν μπορούν να συλλεχθούν χωρίς να οργανωθούν έσοδα και έξοδα σε χρονικές περιόδους για λόγους σύγκρισης και σύνταξης.
Οικονομικές καταστάσεις και περίοδος ανάληψης
Από τις τέσσερις βασικές οικονομικές καταστάσεις, τρεις δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς την παραδοχή της χρονικής περιόδου. Ο ισολογισμός είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητος από την παραδοχή του χρονικού διαστήματος επειδή μετρά την κατάσταση της επιχείρησης σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο, αλλά η κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, η κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων και η κατάσταση ταμειακών ροών δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, διότι και οι τρεις μετρήσουν την απόδοση σε μια χρονική περίοδο. Χωρίς την παραδοχή του χρονικού διαστήματος να περιγράψουμε τι και τι να μην συμπεριλάβουμε στις αναλύσεις αυτές, θα ήταν αδύνατο να δημιουργηθούν ή να χρησιμοποιηθούν τρεις από τις τέσσερις βασικές οικονομικές καταστάσεις.
