Οργανωτική Θεωρία Προσαρμογής

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Η θεωρία της οργανωτικής προσαρμογής αναφέρει ότι οι οργανισμοί, εν όλω ή εν μέρει, θα μεταμορφώσουν τις δομές ή τις διαδικασίες τους για να αντιμετωπίσουν ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπως ένα μεταβαλλόμενο οικονομικό τοπίο, μια νέα νομοθεσία που επηρεάζει τον τομέα τους ή μια νέα μητρική οργάνωση.

Σκοπός

Η οργανωτική προσαρμογή είναι απαραίτητη για τη διόρθωση των ανισορροπιών και τη βελτίωση των αναποτελεσματικών διαδικασιών στο πλαίσιο ενός οργανισμού και για τον τρόπο με τον οποίο η οργάνωση εργάζεται στον κόσμο γενικότερα. Η προσαρμογή μπορεί να είναι αντιδραστική και να έρχεται μετά από μια αλλαγή στο εξωτερικό περιβάλλον ή μπορεί να είναι προληπτική. Οι διαχειριστές μπορούν να εφαρμόσουν αλλαγές στις διαδικασίες και τον πολιτισμό ενός οργανισμού εν αναμονή της αλλαγής στην αγορά ή το νομικό τοπίο στην οποία δραστηριοποιείται ο οργανισμός. Η θεωρία της οργανωτικής προσαρμογής αναφέρεται γενικά στον τρόπο με τον οποίο μια αλλαγή στο περιβάλλον υπαγορεύει αλλαγές σε ομάδες οργανώσεων, αλλαγές στην οργάνωση για να προσαρμοστούν.

Η Θεωρία στην Εργασία

Ένα παράδειγμα οργανωτικής προσαρμογής στο παιχνίδι είναι το πώς οι τράπεζες προσαρμόζονται σε νέους νόμους που επηρεάζουν τον τρόπο διαχείρισης των λογαριασμών και την αντιμετώπιση των πελατών. Ορισμένες από τις διαδικασίες του οργανισμού πρέπει να αλλάξουν προκειμένου να συμμορφωθούν με τους νέους νόμους. Θα πρέπει να καινοτομήσουν νέα μέσα για τη δημιουργία των εσόδων που χάνονται στις αλλαγές. Άλλες πτυχές πρέπει να παραμείνουν σταθερές. Η εξυπηρέτηση πελατών, για παράδειγμα, μπορεί να είναι μια βασική αξία που πρέπει να διατηρήσει η τράπεζα για να διατηρήσει την πελατειακή βάση και τη φήμη της.

Προσαρμογή και έλεγχος

Οι οργανωτικές προσαρμογές βρίσκονται σε αντίθεση με την έννοια του οργανωτικού ελέγχου. Η θεωρία της οργανωτικής προσαρμογής υποστηρίζει ότι σε μεταβαλλόμενους χρόνους, οι οργανώσεις προτιμούν καλύτερα αν προσαρμόσουν τις πρακτικές τους. Ο οργανωτικός έλεγχος θα έχει διαχειριστές και μέλη ενός οργανισμού σταθερές στις διαδικασίες τους, προστατεύοντάς τους από το μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Στην πραγματικότητα, και οι δύο έννοιες παίζουν σε οργανωτική διαχείριση. Ορισμένες διαδικασίες πρέπει να παραμείνουν σταθερές ώστε η εργασία να γίνει αποτελεσματικά. Άλλες πτυχές μιας οργάνωσης πρέπει να εξελιχθούν προκειμένου να παραμείνουν σχετικές.