Καθώς οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα και να ελαχιστοποιήσουν το κόστος, καθώς και να εξουδετερώσουν τον αντίκτυπο της παγκοσμιοποίησης, ορισμένες επιχειρήσεις με ενεργά συνδικάτα υιοθετούν τώρα μια νέα προσέγγιση: ένα μισθολογικό σύστημα δύο επιπέδων. Η προσέγγιση αυτή παρέχει στις επιχειρήσεις πλεονεκτήματα που κυμαίνονται από τη βασική μείωση του κόστους, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, σε υψηλότερα περιθώρια κέρδους και μια πιο διαιρεμένη βάση εργαζομένων.
Δύο βαθμίδες Essentials συστήματος μισθοδοσίας
Σε ένα σύστημα μισθοδοσίας δύο βαθμίδων, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης διαπραγματεύεται με την ένωση να εγκαταστήσει δύο ξεχωριστές μισθολογικές δομές για υφιστάμενους και νέους εργαζόμενους. Τα υπάρχοντα μέλη του σωματείου εξακολουθούν να λαμβάνουν αμοιβές, μισθολογικές αυξήσεις και παροχές όπως ορίζονται στην προηγούμενη συμφωνία. Οι νέοι εργαζόμενοι που εντάσσονται στο σωματείο λαμβάνουν χαμηλότερο αρχικό μισθό, χαμηλότερο μισθό αιχμής και συχνά ένα πακέτο παροχών με λιγότερα οφέλη.
Μείωση βραχυπρόθεσμου κόστους
Ένα από τα πλεονεκτήματα ενός μισθολογικού συστήματος δύο επιπέδων είναι ότι η επιχείρηση απολαμβάνει βραχυπρόθεσμη μείωση του κόστους για όλους τους νέους εργαζόμενους που συμμετέχουν στην ένωση. Ο συνολικός προϋπολογισμός για τους μισθούς και τα οφέλη που πρέπει να κατανείμει η επιχείρηση μειώνεται, ενώ η παραγωγή παραμένει συνεπής. Η μείωση του κόστους εργασίας μειώνει επίσης το μοναδιαίο κόστος για κάθε προϊόν. Το χαμηλότερο κόστος μονάδας επιτρέπει στην επιχείρηση να απολαμβάνει μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους στα προϊόντα, διατηρώντας την τρέχουσα τιμολόγηση ή μειώνοντας τις τιμές για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της. Για παράδειγμα, το σύστημα δύο επιπέδων οδηγεί σε μείωση του κόστους κατά 5 σεντ ανά μονάδα και η επιχείρηση παράγει 70.000 μονάδες ετησίως. Αν η επιχείρηση διατηρεί την τρέχουσα τιμή της, κάνει $ 3.500 σε καθαρό κέρδος.
Μακροπρόθεσμες μειώσεις κόστους
Επίσης, η επιχείρηση βλέπει μακροπρόθεσμες μειώσεις του κόστους εργασίας. Καθώς οι ηλικιωμένοι, οι ανώτεροι υπάλληλοι συνταξιοδοτούνται, η επιχείρηση μπορεί να τις αντικαταστήσει με λιγότερο δαπανηρούς εργαζόμενους. Για παράδειγμα, λένε ότι μια επιχείρηση έχει 1.000 υπαλλήλους και 100 από αυτούς λαμβάνουν μέγιστο μισθό 38.000 δολαρίων ετησίως ως μέλη της υψηλότερης κατηγορίας μισθών. Εάν 50 από αυτούς συνταξιοδοτηθούν και η επιχείρηση τις αντικαταστήσει με νέους εργαζόμενους που κερδίζουν μια βασική αμοιβή 26.000 $ ετησίως, η επιχείρηση εξοικονομεί $ 12.000 ετησίως / ανά υπάλληλο, για συνολική ετήσια εξοικονόμηση 600.000 δολαρίων.
Τμήμα Εργαζομένων
Τα συστήματα μισθοδοσίας δύο επιπέδων παρέχουν επίσης στην επιχείρηση το πλεονέκτημα μιας πιο διαιρεμένης εργατικής δύναμης. Ενώ οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν μισθούς και παροχές σύμφωνα με την παλαιά συμφωνία πιθανώς παραμένουν περισσότερο ή λιγότερο ικανοποιημένοι, οι νέοι εργαζόμενοι που λαμβάνουν μειωμένη αμοιβή και παροχές για ισοδύναμες εργασίες συχνά αντιτίθενται στους καλύτερα καταβαλλόμενους συναδέλφους τους. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων καθιστά πιο δύσκολη για την ένωση να διαπραγματεύεται συλλογικά, καθώς οι νέοι και ανώτεροι εργαζόμενοι βλέπουν την κατάσταση με διαφορετικούς όρους. Για παράδειγμα, όταν οι νέοι εργαζόμενοι θέλουν να πιέσουν για επαναδιαπραγμάτευση των μισθών, τα ανώτερα μέλη του συνδικάτου διατηρούν ένα κεκτημένο ενδιαφέρον για την προστασία των υπαρχόντων μισθών και παροχών. Από την άλλη, η επιχείρηση αποφεύγει το θέμα, ενώ η ένωση προσπαθεί να διευθετήσει την εσωτερική διαμάχη της.
