Στη λογιστική, οι επιχειρήσεις έχουν κάποια διακριτική ευχέρεια στις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να αξιολογήσουν και να αναφέρουν τις οικονομικές επιδόσεις τους. Οι επενδυτές συχνά ενδιαφέρονται για το αν μια λογιστική μέθοδος που χρησιμοποιείται από μία από τις επενδυμένες εταιρείες τους είναι πιο επιθετική ή συντηρητική, καθώς αυτό θα επηρεάσει την ικανότητα των επενδυτών να καθορίζουν την αξία της εταιρείας. Η κατανόηση της διάκρισης είναι σημαντική για όλους τους επενδυτές, αλλά είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για όσους βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις οικονομικές καταστάσεις για να κάνουν επιλογές για το χαρτοφυλάκιό τους.
Συντηρητική Λογιστική
Η συντηρητική λογιστική χρησιμοποιεί μεθόδους που είναι πιο πιθανό να υποτιμήσουν, παρά να υπερκεράσουν, τις οικονομικές επιδόσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαχειριστές και οι επενδυτές επιθυμούν οι επιχειρήσεις τους να είναι συντηρητικές στις λογιστικές πρακτικές τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η συντηρητική λογιστική είναι πιο πιθανό να υποτιμήσει τις επενδύσεις αντί να τις υπερτιμήσει, οδηγώντας σε διαχείριση που είναι πιο πιθανό να διαχειριστεί προσεκτικά τους κινδύνους και να ξεπεράσει τις προσδοκίες. Μια επιχείρηση που σχεδιάζει συντηρητικά για την ανάπτυξη ουσιαστικά χτίζει σημαντικά περιθώρια για λάθη.
Επιθετική Λογιστική
Η επιθετική λογιστική, αντίθετα, μπορεί να χρησιμοποιεί πιο δημιουργικές τεχνικές που οδηγούν σε υπερεκτιμημένες οικονομικές επιδόσεις. Δυστυχώς, πολλές εταιρείες πιέζονται συχνά να το κάνουν αυτό, ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν τις επιδόσεις της εταιρείας στο καλύτερο δυνατό σημείο για τους επενδυτές και τους αναλυτές. Ωστόσο, η επιθετική λογιστική εκθέτει τους επενδυτές και τους διαχειριστές σε μεγαλύτερο κίνδυνο, επειδή είναι λιγότερο πιθανό να διαχειριστούν προσεκτικά τους κινδύνους, αν είναι πιο άνετοι με την απόδοσή τους. Επιπλέον, η επιθετική λογιστική είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε επαναδιατύπωση των επιδόσεων, γεγονός που μπορεί να μειώσει την αξιοπιστία της διαχείρισης μιας εταιρείας.
Ειδικές διαφορές
Ορισμένες από τις λογιστικές μεθόδους που προσφέρονται για πιο επιθετικές αξιολογήσεις της απόδοσης είναι εύκολο να αναγνωριστούν. Για παράδειγμα, αν μια επιχείρηση λογιστικοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία ως έχοντα μεγάλη διάρκεια χρήσης, είναι πιθανό να υποτιμήσουν τα έξοδα απόσβεσης, οδηγώντας σε υπερεκτίμηση των κερδών. Ομοίως, μια επιχείρηση που καταγράφει περισσότερα από τα έξοδά της ως αγορές περιουσιακών στοιχείων, αντί για κανονικά έξοδα, είναι πιθανό να υποτιμήσει τα έξοδά της. Τέλος, μια επιχείρηση που τακτικά βρίσκει την πώληση περιουσιακών στοιχείων για ασφαλή κέρδη θα τείνει να φαίνεται πιο κερδοφόρα από εκείνη που βασίζεται κυρίως στα έσοδα για τη δημιουργία κερδών.
Χρήσεις και προφυλάξεις
Για έναν επενδυτή, η παρακολούθηση των επιθετικών ή δημιουργικών μεθόδων λογιστικής είναι πολύτιμη επειδή προστατεύει αυτούς από τον κίνδυνο που μπορεί να προκύψει σε μια υπερτιμημένη ή κακώς διαχειριζόμενη επένδυση. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η επιθετική λογιστική για την ακριβέστερη αξιολόγηση της αξίας. Οι κόκκινες σημαίες πρέπει να ανεβαίνουν εάν οι λογιστικές πρακτικές μιας δεδομένης επιχείρησης αποκλίνουν σημαντικά από το βιομηχανικό ή τομεακό πρότυπο ή αν θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα την παροχή οικονομικών καταστάσεων λιγότερο ακριβείς και όχι ακριβέστερων. Άλλα προειδοποιητικά σημάδια περιλαμβάνουν τις συχνές αλλαγές των ελεγκτών ή την υιοθέτηση λογιστικών αλλαγών πριν ή μετά την υπόλοιπη αγορά.
