Η παγκοσμιοποίηση είναι η προσπάθεια ενοποίησης του κόσμου οικονομικά, μέσω του συνδυασμού του απελευθερωμένου εξωτερικού εμπορίου, των μειώσεων των εμπορικών δασμών και της κατάργησης των τελών εξαγωγής. Η παγκοσμιοποίηση επιδιώκει να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τις ξένες αγορές για το εμπόριο, καθώς και να προσφέρει νέες ευκαιρίες ανάπτυξης για την απασχόληση στην παραγωγή σε ξένες χώρες. Οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης τίθενται υπό αμφισβήτηση όταν η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται σε αυτούς τους ευεργετικούς στόχους.
Ξένη βοήθεια
Εγγενής στην ιδέα της παγκοσμιοποίησης, η εξωτερική βοήθεια επιδιώκει να εξαλείψει τις φυσικές οικονομικές διαφορές μεταξύ των εθνών. Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, η εξωτερική βοήθεια είναι υπεύθυνη για την παροχή θετικής δύναμης που βοηθά τις χώρες του τρίτου κόσμου να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού τους. Η παγκοσμιοποίηση απαιτεί ακμάζουσες αγορές, γεμάτες με ανθρώπους που έχουν χρήματα για να αγοράσουν ξένα προϊόντα και να δημιουργήσουν μια ακμάζουσα αγορά. Από τη δεκαετία του 1980, οι συνολικές ξένες ενισχύσεις μειώθηκαν έντονα για τις χώρες του τρίτου κόσμου, παρέχοντας καμία δύναμη στην αγορά για να βελτιώσουν τις αγορές του τρίτου κόσμου και αποδεικνύοντας πως η ιδέα της παγκοσμιοποίησης δεν μεταφράζεται στις χώρες του τρίτου κόσμου.
Μετανάστευση
Η παγκοσμιοποίηση προσφέρει βελτιωμένες ευκαιρίες απασχόλησης για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των νέων ευκαιριών απασχόλησης συμβαίνουν σε ήδη ανεπτυγμένες χώρες. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες του τρίτου κόσμου πρέπει να μεταναστεύσουν προκειμένου να μεταφερθούν σε αυτές τις νέες ευκαιρίες. Αυτή η μετανάστευση από τις χώρες του τρίτου κόσμου σε ανεπτυγμένες χώρες προσβάλλει τις τοπικές οικονομίες στις χώρες του τρίτου κόσμου και μετατοπίζει τους εργαζόμενους σε ήδη υγιείς οικονομίες - και μακριά από τις αγορές του τρίτου κόσμου όπου η εμπειρογνωμοσύνη τους θα ήταν χρήσιμη.
Οικονομικό χάσμα
Η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, όταν φιλτράρεται μέσω εταιρειών με συγκεκριμένες οικονομικές προθέσεις, δεν μεταφράζεται σε πραγματικές οικονομικές βελτιώσεις στις χώρες του τρίτου κόσμου. Αντ 'αυτού, η οικονομική στήριξη διοχετεύεται σε ανεπτυγμένα έθνη, τα οποία είναι πιο πιθανό να εξοφλήσουν χρέη και να υποστηρίξουν το υπάρχον πιστωτικό σύστημα. Για παράδειγμα, ινστιτούτα όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν δείξει προτίμηση στις ανεπτυγμένες χώρες, δανείζοντας περισσότερα χρήματα στις περιοχές αυτές, επειδή τα χρήματα που έχουν δανειστεί στις χώρες του τρίτου κόσμου δεν επιστρέφονται αρκετά γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι ένα ευρύτερο χάσμα μεταξύ της οικονομικής σταθερότητας των χωρών του τρίτου κόσμου και των αναπτυγμένων γειτόνων τους.
Βελτιωμένο πρότυπο διαβίωσης
Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της παγκοσμιοποίησης είναι η παγκόσμια βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Η θεωρία της παγκοσμιοποίησης λέει ότι όταν περισσότεροι άνθρωποι έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν, αγοράζουν και το συνολικό οικονομικό κέρδος γίνεται αισθητό μέσω όλων των επιχειρήσεων που πωλούν σε αυτούς τους ανθρώπους. Ως αποτέλεσμα, η παγκοσμιοποίηση έχει οδηγήσει σε βελτιώσεις των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων σε ορισμένες χώρες του τρίτου κόσμου και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση σε όλο τον κόσμο σχετικά με τις κακές συνθήκες διαβίωσης που εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένους τομείς.
