Οι πολυεθνικές εταιρείες που επενδύουν στις χώρες υποδοχής μπορούν να επηρεάσουν τις χώρες αυτές με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, οι αναπτυσσόμενες χώρες χαρακτηρίζονται γενικά από αδύναμες, τεχνολογικά καθυστερημένες εγχώριες επιχειρήσεις. Η είσοδος μιας πολυεθνικής επιχείρησης σε μια αγορά με καθυστέρηση θα οδηγήσει σε έγχυση επενδυτικού κεφαλαίου, προηγμένης τεχνολογίας και εμπειρογνωμοσύνης, πράγμα που μπορεί να ωφελήσει την αναπτυσσόμενη χώρα εάν η γνώση και η τεχνολογία μεταφερθούν στον τοπικό πληθυσμό. Μια αρνητική επίδραση μιας πολυεθνικής εταιρείας σε μια χώρα υποδοχής μπορεί να είναι ότι οι τοπικές επιχειρήσεις θα εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις επειδή δεν μπορούν να ανταγωνιστούν.
Οικονομίες μετάβασης
Οι εξελισσόμενες οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών είναι ελκυστικές για τις πολυεθνικές εταιρείες λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας τους, των άφθονων πόρων και των μεγάλων πελατειακών βάσεών τους. Οι χώρες υποδοχής που αναπτύσσονται ανοίγουν τις αγορές τους για να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις τις οποίες μπορούν να προσφέρουν οι εταιρείες. Οι οικονομίες σε μεταβατικό στάδιο μπορούν επίσης να επωφεληθούν από την έγχυση πνευματικού κεφαλαίου, οικονομικούς πόρους, βέλτιστες πρακτικές και τεχνολογία που διαφορετικά δεν θα έχουν πρόσβαση.
Αμεσες ξένες επενδύσεις
Οι άμεσες ξένες επενδύσεις στις χώρες υποδοχής μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης και των εξαγωγών, αλλά η σχέση μεταξύ των πολυεθνικών και των οικονομιών υποδοχής ποικίλλει ανάλογα με τη βιομηχανία και τη συγκεκριμένη χώρα. Για παράδειγμα, η Κίνα έχει δει μερικά από τα θετικά οφέλη των ξένων άμεσων επενδύσεων. Το 1998, η Κίνα κατέλαβε την 32η θέση στην εξαγώγιμη κλίμακα, αλλά μέχρι το 2004 η χώρα κατατάχθηκε στον τρίτο μεγαλύτερο εξαγωγέα στον κόσμο. Αυτή η έκρηξη των εξαγωγών πιστώνεται σε σημαντικές εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων από πολυεθνικές εταιρείες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Αμοιβή ανισότητας
Οι πολυεθνικές εταιρείες πληρώνουν μερικές φορές υψηλότερους μισθούς στους υπαλλήλους τους σε σύγκριση με τις εγχώριες επιχειρήσεις. Οι πολυεθνικές τείνουν γενικά να προσλαμβάνουν εργαζόμενους με μεγαλύτερη ειδίκευση, με υψηλά προσόντα, πληρώνοντας περισσότερο το προσωπικό τους, ενώ εξακολουθούν να επωφελούνται από το χαμηλότερο κόστος εργασίας, αλλά αυτό διαφέρει σημαντικά από τη βιομηχανία. Μερικοί μελετητές διαπίστωσαν ότι η ζήτηση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού από πολυεθνικές στο εξωτερικό έχει οδηγήσει σε μετατόπιση της ζήτησης εργασίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε ανισορροπία των αποδοχών μεταξύ ειδικευμένων και ανειδίκευτων εργαζομένων, οδηγώντας σε μισθολογικές ανισότητες στη χώρα υποδοχής και σε μείωση του αριθμού των θέσεων εργασίας που απαιτούνται στη χώρα καταγωγής.
Συγκρούσεις συμφερόντων
Το κέρδος είναι η κινητήρια δύναμη που οδηγεί τις πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες κινούνται επίσης να καταλαμβάνουν μεγαλύτερα μερίδια αγοράς και να εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα στις χώρες υποδοχής. Οι συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ αυτών των εταιρειών και των κοινωνιών υποδοχής προκύπτουν σε μια σειρά ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, των επιχειρησιακών αποφάσεων που ενδέχεται να επηρεάσουν το περιβάλλον ή τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον επαναπατρισμό των κερδών. Ενώ οι πολυεθνικές εταιρείες βασίζουν τις αποφάσεις τους στα οικονομικά, πολλές χώρες υποδοχής θέλουν αυτές οι αποφάσεις να συμβαδίζουν με τις κοινωνικές και πολιτικές ανάγκες της χώρας.
