Οι επιχειρήσεις και οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί διενεργούν συχνά ελέγχους της απόδοσής τους για να παρέχουν πληροφορίες σε ρυθμιστικές αρχές, επενδυτές ή δωρητές σχετικά με τις δραστηριότητές τους. Οι διαφορετικοί τύποι ελέγχων περιλαμβάνουν διαφορετικούς τύπους λειτουργιών ανάλογα με τις ανάγκες ενός οργανισμού και τις απαιτήσεις που αντιμετωπίζει. Η κατανόηση της διαφοράς μεταξύ των υποχρεωτικών και μη υποχρεωτικών ελέγχων είναι σημαντική για τους διαχειριστές και τους ιδιοκτήτες επιχείρησης ή μη κερδοσκοπικού οργανισμού.
Βασικά
Ένας μη υποχρεωτικός έλεγχος είναι μια επισκόπηση και επαλήθευση μιας επιχείρησης ή μιας επιχείρησης που δεν απαιτείται από το νόμο ή από έναν ρυθμιστικό οργανισμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια εταιρεία μπορεί ακόμα να υποχρεωθεί να διενεργήσει έλεγχο για λόγους άλλους από το νόμο. Οι οργανισμοί ενδέχεται να έχουν τη δυνατότητα να ορίσουν ορισμένους από τους όρους ενός μη υποχρεωτικού ελέγχου, αν και πολλοί θα επιλέξουν να ακολουθήσουν γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές για να διασφαλίσουν ότι ο έλεγχός τους θα τους παρέχει πολύτιμες και συνεπείς πληροφορίες.
Πλεονεκτήματα
Οι μη υποχρεωτικοί έλεγχοι έχουν πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους υποχρεωτικούς ελέγχους και, σε πολλές περιπτώσεις, λόγω μη εκτέλεσης των ελέγχων. Ένας μη υποχρεωτικός έλεγχος μπορεί να προσαρμοστεί στις συγκεκριμένες ανάγκες του οργανισμού και να αποφευχθεί η εργασία που μπορεί να μην είναι απαραίτητη ή χρήσιμη σε έναν οργανισμό σε μη ρυθμιστικό πλαίσιο. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι μη νομοθετικοί έλεγχοι ενδέχεται να είναι λιγότερο εκτεταμένοι και φθηνότεροι από τους απαιτούμενους από τον κανονισμό. Όπως και οι νόμιμοι έλεγχοι, οι μη υποχρεωτικοί έλεγχοι παρέχουν επίσης μια αμερόληπτη αξιολόγηση των δραστηριοτήτων του οργανισμού και μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό δυνητικών αδυναμιών.
Μειονεκτήματα
Ενώ οι μη θεσμοθετημένοι έλεγχοι προσφέρουν βασικά πλεονεκτήματα σε ορισμένους οργανισμούς, ενδέχεται να έχουν μειονεκτήματα για άλλους. Για τις εταιρείες και τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που έχουν ήδη υποχρεωθεί να διενεργούν υποχρεωτικό έλεγχο, ενδέχεται να προκύψουν σημαντικές δαπάνες για περαιτέρω δραστηριότητες ελέγχου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να σταθμίζεται η αξία των πληροφοριών και της ασφάλειας που μπορεί να προσφέρει ο έλεγχος με το κόστος του. Για όσους δεν έχουν νομική απαίτηση, ένας μη υποχρεωτικός έλεγχος μπορεί να μην είναι τόσο εκτεταμένος ή χρήσιμος από εκείνους που απαιτεί ο νόμος. Τέλος, επειδή το περιεχόμενο των μη υποχρεωτικών ελέγχων και αναθεωρήσεων μπορεί να διαφέρει σημαντικά από επιχείρηση σε επιχείρηση, μπορεί να μην είναι τόσο χρήσιμο για σκοπούς σύγκρισης όσο και εκείνοι που εκτελούνται σύμφωνα με ομοιόμορφους κανονισμούς.
Απαιτήσεις για έναν μη υποχρεωτικό έλεγχο
Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες οι οργανισμοί υποχρεούνται να διενεργούν μη υποχρεωτικό έλεγχο. Συχνά, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις υποχρεούνται να συμμετέχουν σε μη θεσμοθετημένους ελέγχους για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των χορηγών ή των επιχορηγήσεων και να επαληθεύσουν την αποτελεσματικότητα των πρακτικών διαχείρισης τους. Σε άλλες περιπτώσεις, οι πιστωτές και οι επενδυτές ενδέχεται να ζητήσουν έλεγχο των εταιρειών με τις οποίες συνεργάζονται. Οι μη υποχρεωτικοί έλεγχοι που απαιτούνται σε αυτές τις περιπτώσεις διεξάγονται σύμφωνα με τα πρότυπα των χορηγών, των επιχορηγήσεων, των επενδυτών ή των πιστωτών.
