Ο Νόμος για την Οικογενειακή και Ιατρική Άδεια (FMLA) του 1993 επιτρέπει στους εργαζόμενους να μην πληρώσουν χρόνο για εργασία για αποδεκτούς ιατρικούς λόγους. Ο νόμος εμποδίζει τους εργαζόμενους να επιλέγουν μεταξύ της δουλειάς τους και της φροντίδας των μελών της οικογένειάς τους.
Απαιτήσεις εργοδότη
Οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα με περισσότερους από 50 υπαλλήλους πρέπει να συμμορφώνονται με το πρότυπο FMLA. Πρέπει να παρέχουν μέχρι 12 εβδομάδες μη αμειβόμενης άδειας κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε δωδεκάμηνης περιόδου για αποδεκτό λόγο. Οι εργοδότες πρέπει να διατηρήσουν την κάλυψη ασφάλισης ασθενείας του εργαζομένου ως εάν εξακολουθούσαν να εργάζονται. Στο τέλος της άδειας, ο εργοδότης πρέπει να επαναφέρει τον υπάλληλο σε παρόμοια δουλειά με αυτό που είχε πριν, με τις ίδιες αμοιβές και παροχές.
Λόγοι για την άδεια
Ένας εργαζόμενος μπορεί να λάβει άδεια αν είναι άρρωστη ή ανίκανος να εκτελέσει τα καθήκοντά του λόγω ιατρικής πάθησης. Μπορεί επίσης να λάβει άδεια για να φροντίσει ένα άμεσο μέλος της οικογένειας με σοβαρή κατάσταση υγείας. Η γέννηση ενός παιδιού επιτρέπει στον εργαζόμενο να λάβει άδεια εντός του πρώτου έτους από τη γέννηση του παιδιού και το ίδιο ισχύει και για την υιοθεσία ή την τοποθέτηση για υιοθεσία ή ανατροφή παιδιού εντός του πρώτου έτους.
Διαλείπουσα άδεια
Πρέπει να αφαιρέσετε όλες τις άδειες ταυτόχρονα για τη γέννηση ή την τοποθέτηση ενός παιδιού, εκτός εάν το παιδί γεννήθηκε με σοβαρή υγειονομική κατάσταση ή ένας γονέας έχει σοβαρή κατάσταση υγείας σχετική με την εγκυμοσύνη ή τον τοκετό. Μπορείτε να πάρετε διαλείπουσα άδεια για άλλες ιατρικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων μερικών ημερών. Σε αυτή την περίπτωση, ο εργοδότης σας μπορεί να σας μεταφέρει σε άλλη θέση εργασίας με παρόμοιες ευθύνες και αμοιβές για να ταιριάζει καλύτερα στο πρόγραμμά σας και στις ανάγκες στελέχωσης του εργοδότη.
Προβλήματα με οικογενειακή άδεια υγείας
Η οικογενειακή ιατρική άδεια μπορεί να είναι δαπανηρή για τους εργοδότες. Σύμφωνα με μια μελέτη του Ιδρύματος για την Πολιτική Απασχόλησης, μια ερευνητική ομάδα που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, το FMLA κόστισε τους εργοδότες πάνω από 21 δισεκατομμύρια δολάρια το 2004, κυρίως από τη χαμένη παραγωγικότητα και το κόστος εργασίας αντικατάστασης, καθώς και από συνεχή οφέλη. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, το 15% όλων των εργαζομένων εκμεταλλεύτηκε τις διατάξεις του FMLA. Στις μισές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι έδωσαν λιγότερο από μια ημέρα ειδοποίηση ότι σκόπευαν να λάβουν άδεια που επιτρέπεται από το FMLA. Τα περισσότερα από τα κόστη FMLA που βαρύνουν τους εργοδότες οφείλονται σε αυτές τις βραχυπρόθεσμες απουσίες.
