Μέτρα οικονομικής λογιστικής έχουν αναπτυχθεί σε κάθε χώρα που έχει οργανώσει το εμπόριο για εκατοντάδες χρόνια. Καθώς το εμπόριο γίνεται πιο παγκόσμιο και πολύπλοκο, ο τομέας της οικονομικής λογιστικής αντιμετωπίζει αυξανόμενους αγώνες με τη σύλληψη της νέας οικονομικής πραγματικότητας σε αριθμούς. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες προσπαθούν επίσης να αναφέρουν κάθε μονάδα με συνέπεια, αλλά εξακολουθούν να συμμορφώνονται με τους λογιστικούς κανονισμούς κάθε χώρας.
Εκτίμηση
Οι περισσότεροι κανόνες χρηματοοικονομικής λογιστικής βασίζονται στην αποτίμηση ιστορικού κόστους. Αυτό σημαίνει την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων σε αυτό που αρχικά κόστισαν. Ορισμένα περιουσιακά στοιχεία αποσβένονται με την πάροδο του χρόνου προκειμένου να αντιπροσωπεύουν την απώλεια αξίας τους. Ωστόσο, η πραγματική αγοραία αξία των στοιχείων του ενεργητικού ή του παθητικού ενδέχεται να διαφέρει σημαντικά από την αναγραφόμενη αξία ή το βιβλίο. Αυτό κάνει τις παραδοσιακές οικονομικές καταστάσεις κακή ένδειξη της πραγματικής αξίας της εταιρείας. Ειδικότερα, οι επενδύσεις σε μετοχές και γη μπορεί να αυξηθούν σε αξία έναντι των λογιστικών τους ποσών και αυτό δεν θα αντικατοπτρίζεται στις δηλώσεις. Τα διεθνή λογιστικά πρότυπα βρίσκονται στη διαδικασία προσέγγισης της λογιστικής της αγοραίας αξίας για την αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας.
Αναφορά πολλαπλών δικαιοδοσιών
Οι εταιρείες που έχουν υποκαταστήματα ή θυγατρικές σε πολλές χώρες αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις στην αναφορά με ακρίβεια. Πρέπει να καταρτίζουν νόμιμα οικονομικές καταστάσεις σε κάθε χώρα στην οποία λειτουργούν βάσει των γενικά αποδεκτών λογιστικών αρχών της εν λόγω χώρας. Αυτά τα πρότυπα ποικίλλουν σημαντικά. Η εταιρεία πρέπει επίσης να αναφέρει ολόκληρη την ομάδα επιχειρήσεων σε ενοποιημένη βάση, η οποία απαιτεί την επαναδιατύπωση όλων των ξένων στοιχείων αναφοράς στα πρότυπα της χώρας καταγωγής του γονέα. Είναι μια χρονοβόρα και πολύπλοκη διαδικασία. Πολλές χώρες συμφωνούν να υιοθετήσουν τα πρότυπα του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων για να καταστήσουν τη χρηματοοικονομική λογιστική πιο ομοιόμορφη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να υιοθετήσουν αυτά τα πρότυπα μέχρι το 2016.
Μη χρηματοοικονομικά μέτρα
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που δείχνουν εάν μια εταιρεία θα είναι επιτυχής ή όχι στο μέλλον. Πολλά από αυτά τα σημεία αναφοράς δεν έχουν χρηματοοικονομικό χαρακτήρα, όπως τα επίπεδα ικανοποίησης των πελατών, η αξία της φήμης της εταιρείας και οι πολιτικές απασχόλησης. Κανένα από αυτά τα μέτρα δεν καταγράφεται στο παραδοσιακό μοντέλο χρηματοοικονομικής λογιστικής. Είναι επίσης υποκειμενικοί και ανοιχτοί στην ερμηνεία του χρήστη, καθιστώντας δύσκολη την ανάπτυξη προτύπων μέτρησης. Αυτό εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο διαδεδομένες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η οικονομική λογιστική.
Χρηματοοικονομικά μέσα
Καθώς το εμπόριο γίνεται όλο και πιο πολύπλοκο σε ολόκληρο τον κόσμο, το ίδιο ισχύει και για τη χρηματοδότηση. Οι συμφωνίες χρηματοδότησης μπορούν να περιλαμβάνουν πολλά περιουσιακά στοιχεία που δεν έχουν πραγματική φυσική ουσία, όπως συμφωνίες επαναγοράς, προθεσμιακές συμβάσεις και δικαιώματα προαίρεσης. Η πολυπλοκότητα αυτών των χρηματοπιστωτικών μέσων καθιστά δύσκολη την αποτίμησή τους. Επίσης, διευκολύνει μια επιχείρηση να χειραγωγεί τις αξίες των χρηματοπιστωτικών μέσων. Αυτό έγινε πιο πρόσφατα εμφανές στην κατάρρευση των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ το 2008. Κατά την αναθεώρηση της αποτίμησης ανακαλύφθηκε ότι τα μέσα αυτά υπερεκτιμήθηκαν σημαντικά. Ενώ τα χρηματοοικονομικά πρότυπα σε πολλές χώρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα της αποτίμησης, τα χρηματοπιστωτικά μέσα καθίστανται πιο περίπλοκα και δυσκολότερο να ληφθούν υπόψη.
