Φορολογική ευημερία είναι η διανομή - ή ειδικότερα η ανακατανομή - των οικονομικών σε όλη την οικονομία μέσω φόρων, επιδοτήσεων και παροχών. Αν και ο όρος ευημερία μπορεί να περιλαμβάνει άλλες έννοιες όπως η κοινωνική ευημερία και η ευημερία των επαγγελμάτων, οι άνθρωποι τείνουν να προσδιορίζουν πρωτίστως τον όρο με τη φορολογική ευημερία.
Αρχές
Η ευημερία χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνικής ανισότητας μιας οικονομίας και τέτοιες ανισότητες μπορεί να προκύψουν τόσο από τις διαφορές εισοδήματος όσο και από τον πλούτο. Ανάλογα με την οικονομία, η ανισότητα μπορεί να λάβει διάφορες μορφές όπως η στρωματοποίηση, όπου η ομάδα των ανθρώπων είναι κοινωνιολογικά κατατάσσονται. κοινωνική διαίρεση, όπου οι κοινωνίες είναι θεσμικά και έτσι λειτουργικά χωρισμένες σε δύο ή περισσότερες ομάδες. ή ιεραρχική ανισότητα, η οποία είναι γενικά μεγάλη διαφορά στο εισόδημα και τον πλούτο. Η ιεραρχική ανισότητα είναι μία από τις πιο κοινές μορφές ανισότητας στις περισσότερες οικονομίες.
Φορολογική πρόνοια
Η δημοσιονομική ευημερία περιλαμβάνει την ανακατανομή του πλούτου προκειμένου να επιτευχθεί ένα μειωμένο επίπεδο ανισότητας. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται την αύξηση των φόρων των πλουσίων ειδικά για το σκοπό της δαπάνης των πρόσθετων πόρων για πόρους για τους φτωχούς. Οι φτωχοί μπορούν να λάβουν τέτοια κεφάλαια μέσω επιχορηγήσεων για την εκπαίδευση, παροχών κοινωνικής πρόνοιας και κίνητρα στέγασης. Υπάρχουν δύο τύποι ανακατανομής στο πλαίσιο της δημοσιονομικής ευημερίας. Η πρώτη, κάθετη ανακατανομή, συνεπάγεται τη μεταφορά πλούτου από τους πλούσιους στους φτωχούς. Η δεύτερη, που ονομάζεται οριζόντια αναδιανομή, συνεπάγεται τη μεταφορά πλούτου από μια ομάδα υψηλότερου πλούτου σε μια ομάδα χαμηλότερου πλούτου.
Ιδεολογικές απόψεις
Το βασικό ιδεολογικό επιχείρημα για αυξημένη δημοσιονομική ευημερία προέρχεται κυρίως από την αριστερή πλευρά του πολιτικού φάσματος. Τα πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν την ευημερία τείνουν να έχουν μια ιδεολογία που προωθεί την ιδέα ότι η δημόσια παροχή των αναγκών μιας κοινωνίας είναι συνταγματικό δικαίωμα. Εκείνοι που ψηφίζουν για τέτοια πολιτικά κόμματα τείνουν να βλέπουν την κοινωνία από μια συλλεκτική και όχι από ατομική άποψη. Οι πολιτικές ιδεολογίες που υποστηρίζουν το κράτος πρόνοιας περιλαμβάνουν τον μαρξισμό, τον σοσιαλισμό και ορισμένες συνιστώσες του φιλελευθερισμού. Οι αντίθετες ιδεολογίες περιλαμβάνουν τον συντηρητισμό και τον φιλελεύθερο ατομικισμό. Τέτοιες ιδεολογίες αντιπροσωπεύουν τις ακραίες πλευρές του πολιτικού φάσματος και τα περισσότερα μεγάλα πολιτικά κόμματα χρησιμοποιούν ένα μίγμα αυτών των απόψεων.
Φορολογική πρόνοια στις Ηνωμένες Πολιτείες
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ευημερία είναι διαθέσιμη για εκείνους που επιδεικνύουν ένα ορισμένο επίπεδο εισοδήματος, μέγεθος οικογένειας, προσωπικές περιστάσεις όπως εγκυμοσύνη, ανεργία ή έλλειψη στέγης και περιόδους κρίσης, όπως μια περιβαλλοντική καταστροφή. Η δημοσιονομική ευημερία τείνει να ελέγχεται σε κρατικό επίπεδο και επομένως η φύση των παροχών αυτών μπορεί να διαφέρει ανά κράτος. Αυτά τα προγράμματα μπορεί να περιλαμβάνουν Medicare και Medicaid, πιστώσεις φόρου εισοδήματος, σφραγίδες τροφίμων και σχολικά γεύματα. Προγράμματα δημοσιονομικής πρόνοιας που χρησιμοποιεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση περιλαμβάνουν το πρόγραμμα προσωρινής βοήθειας για τα νοικοκυριά των ασθενών (TANF) και το πρόγραμμα συμπληρωματικών εισοδημάτων ασφαλείας (SSI).
