Το κόστος της αποζημίωσης περιλαμβάνει συνήθως τις βασικές αμοιβές (μισθούς ή μισθούς) και τα ποσά που καταβάλλει ο εργοδότης για νόμιμα απαιτούμενα και άλλα επιδόματα. Σύμφωνα με έρευνα των στοιχείων του Γραφείου Εργατικών Στατιστικών (BLS) του Ηνωμένου Βασιλείου, το μέσο κόστος των παροχών ως ποσοστό της συνολικής αποζημίωσης αυξήθηκε από περίπου 20% το 1966 σε σχεδόν 30% σήμερα.
Βάση και συμπληρωματική αμοιβή
Η βασική αμοιβή είναι το συμβατικό ποσό που καταβάλλει ένας εργοδότης στους μισθωτούς. Αυτό συχνά εκφράζεται ως ωριαίο μισθό. Τα τυχόν συμπληρωματικά ποσά που καταβάλλονται στους μισθωτούς, συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων ή των υπερωριών, θεωρούνται παροχή και αντιπροσωπεύουν περίπου το 2,4% της συνολικής αποζημίωσης. Το ποσοστό της συνολικής αποζημίωσης που αποδίδεται στην υπερωριακή αμοιβή εξαρτάται τόσο από την πρακτική του εργοδότη όσον αφορά την κατανομή των υπερωριών όσο και από το ποσοστό του εργατικού δυναμικού που χαρακτηρίζεται ως μη απαλλασσόμενος από το φόρο και επομένως είναι επιλέξιμο για υπερωριακή αμοιβή.
Ασφαλιστικά οφέλη
Πολλοί εργοδότες χορηγούν παροχές ασφάλισης υγείας στους υπαλλήλους τους και καταβάλλουν ένα μέρος των ασφαλίστρων. Το ακριβές ποσό του μεριδίου του εργοδότη στα ασφάλιστρα ασφάλισης υγείας ποικίλλει σημαντικά από τον εργοδότη στον εργοδότη, ενώ οι κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις πληρώνουν συνήθως περισσότερο από τους ιδιώτες εργοδότες. Συνολικά, τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από εργοδότες αντιπροσωπεύουν το 8,5% της συνολικής αποζημίωσης. τα λοιπά ασφάλιστρα, ιδίως η ασφάλιση ζωής, αποτελούν το 0,5% της συνολικής αποζημίωσης.
Συνταξιοδότηση και αποταμιεύσεις
Οι εργοδότες που προσφέρουν συνταξιοδοτικά, συνταξιοδοτικά ή άλλα εισοδήματα προστασίας εισοδήματος δαπάνησαν 4,8% της συνολικής αποζημίωσης προς τα προγράμματα καθορισμένων εισφορών και καθορισμένων παροχών. Οι εταιρείες που προσφέρουν σύντομες προθεσμίες για την κατοχύρωση χρημάτων στις οποίες συμβάλλουν τόσο ο εργαζόμενος όσο και ο εργοδότης μπορούν να βιώσουν υψηλότερα ποσοστά κόστους παροχών σε εργαζόμενους όταν υποχρεούνται να ρευστοποιήσουν τα ποσά του προγράμματος αποταμιεύσεων συνταξιοδότησης κατά την αναχώρηση του εργαζομένου.
Αδεια μετ 'αποδοχών
Η αμειβόμενη άδεια περιλαμβάνει οποιονδήποτε χρόνο έχει καταβληθεί και δεν έχει πραγματικά πραγματοποιηθεί. Υπάρχουν γενικά τέσσερις τύποι αμειβόμενης άδειας: αμειβόμενες διακοπές, αμειβόμενες διακοπές, ημέρες ασθενείας και προσωπικές μέρες. Κατά μέσο όρο, ο χρόνος απουσίας του λογαριασμού καλύπτει περίπου το 7% του συνολικού κόστους αποζημίωσης που καταβάλλουν οι εργοδότες. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τα πραγματικά ποσά που καταβάλλονται στους υπαλλήλους που λαμβάνουν το ωράριο, καθώς και οι συναφείς νόμιμες παροχές, αλλά και οποιαδήποτε ποσά καταβάλλονται για προσωρινές αντικαταστάσεις.
Θεμελιώδη οφέλη
Οι εργοδότες πληρώνουν το 7,65% των πρώτων $ 117,000 των αποδοχών ενός υπαλλήλου για την Κοινωνική Ασφάλιση και την Medicare και 1,45% για τα κέρδη πάνω από αυτό το ποσό, μόνο για το Medicare. Άλλες μικρότερες κρατικές παροχές που καταβάλλει ο εργοδότης είναι ο φόρος αποζημίωσης των εργαζομένων και ο φόρος ανεργίας. Σύμφωνα με τα δεδομένα BLS για το Δεκέμβριο του 2013, αυτά τα νομικά απαιτούμενα οφέλη αντιπροσωπεύουν το 7,8% του συνολικού κόστους αποζημίωσης του μέσου πολιτικού εργαζόμενου.
