Η σημερινή παγκόσμια οικονομία είναι ένας γόρδιος κόμβος, μια εντελώς μπερδεμένη ομάδα κλώνων που είναι ατελείωτα αλληλένδετες. Οι πολυεθνικές εταιρείες αποτελούν φυσικό αποτέλεσμα αυτού του οικονομικού περιβάλλοντος και έχουν καταστεί βασικό στοιχείο του αμερικανικού επιχειρηματικού κόσμου. Οι πολυεθνικές εταιρείες που ανήκουν στην πλειοψηφία των ΗΠΑ απασχολούνται σχεδόν 6,5 εκατομμύρια εργαζόμενους το 2014 και ο αριθμός αυτός τείνει να αυξάνεται κάθε χρόνο. Ενώ αυτές οι εταιρείες μπορούν να διεκδικήσουν σημαντικό μέρος της οικονομικής δύναμης των Ηνωμένων Πολιτειών, υπάρχουν συγκεκριμένα μειονεκτήματα στην κατάσταση αυτή. Η δημιουργία θέσεων εργασίας και πλούτου είναι καλή, αλλά το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος μπορεί να είναι ακραία.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Ένα φυσικό πλεονέκτημα που έχουν οι πολυεθνικές εταιρείες είναι η δυνατότητα παραγωγής αγαθών χρησιμοποιώντας τις λιγότερο ακριβές μεθόδους που είναι δυνατόν σε παγκόσμιο επίπεδο. Με λίγους δεσμούς με οποιαδήποτε πολιτική οντότητα, η επιθυμία τους να εργάζονται φθηνά και αποτελεσματικά συχνά έρχεται σε αντίθεση με τις υγιείς περιβαλλοντικές πρακτικές. Με την οικονομική τους σημασία στις χώρες υποδοχής τους, βρίσκονται συχνά σε θέση εξουσίας όταν ασκούν πιέσεις για ευνοϊκούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς που ευνοούν τα κέρδη από τη φύση. Εάν οι χώρες υποδοχής βρίσκονται σε οικονομικό μειονέκτημα, η επιθυμία τους για αυξημένα έσοδα μπορεί να υπερισχύσει της ανάγκης ρύθμισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Τιμολόγηση μεταφοράς
Ένας μοναδικός τρόπος με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες μπορούν να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους τους είναι η τιμολόγηση μεταφοράς. Στόχος αυτής της πρακτικής είναι η μείωση της φορολογικής υποχρέωσής τους σε χώρες που ενδέχεται να έχουν υψηλότερο φορολογικό συντελεστή για τα προϊόντα τους και να αυξήσουν την υποχρέωσή τους σε χώρες με χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή. Το κάνουν αυτό με τη μεταφορά εν μέρει τελικών προϊόντων και εξαρτημάτων μεταξύ διαφορετικών εργοστασίων σε διάφορες χώρες. Η μεταφορά δαπανηρών αγαθών από χώρες με υψηλό φορολογικό συντελεστή καθιστά την κατώτατη γραμμή τους πιο υγιής, ενώ η μεταφορά προϊόντων σε χαμηλότερη τιμή σε αγορές με χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή θα μειώσει τον τελικό τους φόρο. Το αποτέλεσμα είναι ότι δύο ή περισσότερες διαφορετικές χώρες χάνουν πολύτιμα φορολογικά έσοδα εξαιτίας οικονομικών κενών στη φορολογική νομοθεσία.
Κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις
Ο αυξανόμενος αριθμός πολυεθνικών εταιρειών δημιουργεί ένα είδος ομοιογενοποιητικού αποτελέσματος, καθιστώντας μεγάλο μέρος του κόσμου να φαίνεται το ίδιο και προκαλώντας διαφορετικές χώρες να χάσουν την ταυτότητά τους. Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως "McDonaldization", καταλήγει σε όλο και περισσότερα μέρη του κόσμου που μοιάζουν ακριβώς όπως κάθε άλλο μέρος. Αυτή η τυποποίηση του λιανικού κόσμου ωθεί τις μικρές επιχειρήσεις, όπως οι τοπικοί τεχνίτες, η τοπική κουζίνα και άλλες μικρές επιχειρήσεις, καθιστώντας τους δρόμους στο Τόκιο και το Λονδίνο να μοιάζουν πολύ με εκείνους στο Σικάγο ή το Ορλάντο.
Εκμετάλλευση Εργατών
Με το κέρδος να είναι ο πρωταρχικός στόχος και ο κόσμος ως το περιβάλλον τους, οι πολυεθνικές εταιρείες μπορούν να αντέξουν οικονομικά να επιλέξουν και να επιλέξουν όταν βρουν κυβερνήσεις που θεσπίζουν νόμους για την απασχόληση που ωφελούν την επιχείρησή τους πάνω στους εργαζόμενους. Τα κεντρικά γραφεία τους μπορεί να βρίσκονται σε χώρα με αυστηρούς νόμους για την απασχόληση, αλλά είναι ελεύθεροι να δημιουργήσουν εργοστάσια σε οικονομικές ερήμους, όπου οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εργαστούν για πένες την ημέρα. Αυτοί οι εργαζόμενοι τείνουν να είναι χαμηλής ειδίκευσης, με αποτέλεσμα τη γενική απώλεια ποιότητας στη γραμμή προϊόντων. Επίσης, οι εταιρείες τείνουν να χτίσουν σε χώρες χωρίς αυστηρούς νόμους για την υγεία και την ασφάλεια, προσθέτοντας την κοινωνική παρακμή των χωρών υποδοχής.
Οικονομική αβεβαιότητα
Επειδή δεν συνδέονται με κάποια χώρα, οι πολυεθνικές εταιρείες μπορεί να μην έχουν λόγο να νιώθουν πιστός σε μία χώρα έναντι άλλης, γεγονός που δημιουργεί οικονομική αβεβαιότητα τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την κοινότητα στην οποία βασίζουν την παραγωγή τους. Αν οι νόμοι αλλάξουν και μια πολυεθνική διαπιστώσει ότι μπορεί να παράγει τα ίδια αγαθά αλλού για ένα κλάσμα του κόστους, δεν έχουν κανέναν καλό λόγο να διατηρήσουν το αρχικό τους εργοστάσιο. Αυτές οι εταιρείες μπορούν να μεταφέρουν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό όπου κι αν μπορούν να φτιάξουν τα προϊόντα τους φθηνότερα, γεγονός που μπορεί να αφήσει κάποιες κοινότητες να καταστρέφονται οικονομικά.
