Αν και οι κεντρικές τράπεζες και οι εμπορικές τράπεζες εξυπηρετούν διαφορετικούς τύπους πελατείας, πολλές από τις λειτουργίες τους είναι παρόμοιες. Και οι δύο δίνουν δάνεια, παίρνουν καταθέσεις και εκτελούν υπηρεσίες. Οι εμπορικές τράπεζες εξυπηρετούν τις τοπικές τραπεζικές ανάγκες των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στις οποίες κατοικούν. Επιπλέον, οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες εξυπηρετούν μικρότερες τράπεζες. Από την άλλη πλευρά, οι κεντρικές τράπεζες επικεντρώνονται στις ανάγκες των εμπορικών τραπεζών, άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και κυβερνητικών οντοτήτων μέσω της νομισματικής πολιτικής που είναι ο κύριος ρόλος τους.
Δάνεια
Οι εμπορικές τράπεζες κάνουν όλους τους τύπους δανείων στους πελάτες τους με βάση το πιστωτικό υπόβαθρο και τις εξασφαλίσεις τους. Το πεδίο εφαρμογής των δανείων περιλαμβάνει τα αυτοκινητικά και ενυπόθηκα δάνεια τύπου καταναλωτών σε επιχειρηματικές γραμμές και τη χρηματοδότηση του εμπορίου. Οι κεντρικές τράπεζες μέσω της εγκατάστασης του παραθύρου έκπτωσης δίνουν δάνεια στις μεγαλύτερες τράπεζες μελών τους για σκοπούς παροχής βραχυπρόθεσμων αναγκών ρευστότητας. Αυτές οι ανάγκες κυμαίνονται από την επιβολή των υποχρεωτικών αποθεματικών για το δανεισμό των χρημάτων σε ολονύκτια βάση για την κάλυψη μεγάλων συναλλαγών πληρωμών. Τα ποσοστά δανείων επηρεάζονται από τις κεντρικές τράπεζες μέσω της νομισματικής πολιτικής μέσω του καθορισμού βασικών επιτοκίων όπως τα επιτόκια έκπτωσης και των ομοσπονδιακών κεφαλαίων μιας ημέρας. Αυτά τα επιτόκια ρέουν μέσω του εμπορικού τραπεζικού συστήματος και αποτελούν τη βραχυπρόθεσμη βάση για υψηλότερα ή χαμηλότερα επιτόκια που αρχίζουν με το βασικό επιτόκιο που οι τράπεζες χρεώνουν τους πιο αξιόπιστους πελάτες τους. Αυτό αποτελεί πολύ στενό δεσμό μεταξύ των δύο διαφορετικών τύπων τραπεζών.
Καταθέσεις
Οι εμπορικές τράπεζες προσφέρουν στους πελάτες τους μια πολύ μεγάλη ποικιλία καταθετικών λογαριασμών που περιλαμβάνουν λογαριασμούς ελέγχου, χρηματαγοράς και καταθέσεις προθεσμίας. Ο έλεγχος λογαριασμών μπορεί να λάβει τη μορφή λογαριασμών που δεν το επιτόκιο ή το επιτόκιο, ανάλογα με τον περιορισμένο χαρακτήρα των αποσύρσεων. Η τοκοφόρος ποικιλία είναι γνωστή ως λογαριασμοί NOW ή λογαριασμοί καταθέσεων ζήτησης χρηματαγοράς (MMDA). Οι προθεσμιακές καταθέσεις είναι τόκοι και τα επιτόκια τους επηρεάζονται από τις νομισματικές πολιτικές της κεντρικής τράπεζας. Οι εμπορικές τράπεζες προσφέρουν επίσης λογαριασμούς καταθέσεων ανταποκριτών σε μικρότερες τράπεζες. Όσον αφορά τις κεντρικές τράπεζες, οι υποχρεωτικές ελάχιστες καταθέσεις που καταβάλλονται στις εμπορικές τράπεζες έχουν εντολή και διέπονται από τη νομισματική πολιτική κάθε χώρας. Στις ΗΠΑ, οι υποχρεώσεις για αποθεματικά διέπονται από την "Κανονιστική Δ" της Federal Reserve, η οποία σφίγγει ή χαλάει τα χρήματα ανά νομισματική πολιτική. Κατά τη διάρκεια περιόδων πληθωρισμού και έντονης ανάπτυξης των επιχειρήσεων, η Federal Reserve Bank θα αυξήσει τις ελάχιστες απαιτήσεις, οι οποίες τείνουν να αυξάνουν τα επιτόκια. Οι κεντρικές τράπεζες προσφέρουν επίσης στις εμπορικές τράπεζες τραπεζικές καταθέσεις ανταποκριτών προκειμένου να εκκαθαρίσουν τις επιταγές τους και να στείλουν τραπεζικές μεταφορές.
Υπηρεσίες
Οι εμπορικές τράπεζες προσφέρουν υπηρεσίες που βασίζονται σε αμοιβές του πελάτη για όλες τις τραπεζικές ανάγκες. Για παράδειγμα, υπάρχουν διαθέσιμες υπηρεσίες για πράξεις συναλλάγματος, χρηματοκιβώτια και θυρίδες ασφαλείας, πιστωτικές επιστολές, εισπράξεις και τραπεζικές μεταφορές. Από την άλλη πλευρά, οι κεντρικές τράπεζες προσφέρουν στις τράπεζες πελατών τους υπηρεσίες για την είσπραξη και τη φύλαξη ασφαλειών, για να αναφέρουμε μερικές. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των υπηρεσιών των κεντρικών τραπεζών κατευθύνεται προς τις κυβερνήσεις που αντιπροσωπεύουν. Αποτελούν τον θεματοφύλακα και τον πράκτορα πληρωμών, μεταξύ άλλων, για κυβερνητικά προγράμματα όπως οι κοινωνικές παροχές, η ανεργία και οι παροχές αναπηρίας. Επίσης, ασκούν τη νομισματική πολιτική αγοράζοντας και πωλώντας κρατικά ομόλογα μέσω πράξεων ελεύθερης αγοράς. Όποτε τα επιτόκια είναι πολύ υψηλά, εισάγουν χρήματα στο τραπεζικό σύστημα αγοράζοντας κρατικά ομόλογα από τις τράπεζες, τα οποία τοποθετούν υπερβολικά χρήματα στην οικονομία και μειώνουν τα επιτόκια.
