Στο τέλος κάθε λογιστικής περιόδου, μια επιχείρηση πρέπει να καταγράφει διορθωτικές καταχωρίσεις για να αναγνωρίσει οποιοδήποτε ενδιαφέρον έχει συγκεντρώσει ή έχει συσσωρεύσει κατά τη διάρκεια της περιόδου. Η εταιρεία μπορεί να έχει έξοδα τόκων επειδή έχει δανειστεί μετρητά από δανειστή ή έχει εκδώσει χρέος, όπως ομόλογα, χαρτονομίσματα ή εμπορικό χαρτί. Οι προσαρμοζόμενες καταχωρήσεις αναγνωρίζουν το ενδιαφέρον που οφείλεται επί του παρόντος στον δανειστή.
Ημερολογιακές εγγραφές
Η διαδικασία λήξης της περιόδου που αναγνωρίζει τους δεδουλευμένους τόκους είναι η χρέωση του λογαριασμού εξόδων τόκου και η πίστωση του λογαριασμού πληρωτέου τόκου, ο οποίος είναι λογαριασμός παθητικού. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η εταιρεία σας δανείστηκε 100.000 δολάρια την 1η Οκτωβρίου με ετήσιο επιτόκιο 5%, πληρωτέο ανά τρίμηνο. Ο ετήσιος τόκος είναι $ 100.000 φορές 5% ή $ 5.000. Κάθε τρίμηνο, συγκεντρώνετε ενδιαφέρον ύψους $ 1.250. Η προσαρμογή που καταχωρήσατε κατά τη λήξη της περιόδου, με ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου, είναι η χρέωση του λογαριασμού δαπανών τόκου για $ 1.250 και η πίστωση του λογαριασμού πληρωτέου τόκου για $ 1.250. Θα επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία κάθε τρίμηνο έως ότου εξοφλήσετε το δάνειο.
Ανακούφιση της ευθύνης
Δεν πληρώνετε απαραιτήτως τον δανειστή όταν εισάγετε την εγγραφή προσαρμογής. Για παράδειγμα, η ρύθμισή σας μπορεί να απαιτήσει πληρωμή 15 ημέρες μετά το τέλος του τριμήνου. Σε μια διαδικασία που ονομάζεται ανακούφιση από την ευθύνη, θα χρησιμοποιήσατε, στο παράδειγμα, $ 1,250 στον δανειστή στις 15 Ιανουαρίου. Η λογιστική εγγραφή στις 15 Ιανουαρίου θα ήταν μια χρέωση στον λογαριασμό πληρωτέου τόκου και μια πίστωση στον λογαριασμό μετρητών, και οι δύο για $ 1.250.
