Περιορισμοί του ΑΕΠ ανά κεφαλή

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, εναλλακτικά γνωστό ως κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, είναι μια μέτρηση που προσεγγίζει το μέσο εισόδημα μιας χώρας ανά πολίτη ετησίως. Είναι ουσιαστικά το ΑΕΠ της χώρας διαιρούμενο από τον πληθυσμό της. Αν και χρησιμοποιείται συχνά ως προσέγγιση της ευημερίας μιας χώρας, δεν λέει τίποτα για τη διανομή του εισοδήματος, τη δύναμη των δαπανών ή την ευημερία των κατοίκων μιας χώρας.

ΑΕΠ ανά κεφαλή

Το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ αποτελείται από τέσσερις παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν την κατανάλωση, δηλαδή το ποσό χρημάτων που καταναλώνουν οι καταναλωτές για αγαθά και υπηρεσίες. επενδύσεις, οι οποίες υπολογίζουν πόσα χρήματα δαπανώνται για τις επιχειρήσεις και τις οικονομικές επιχειρήσεις · τις δημόσιες δαπάνες, δηλαδή πόσο δαπανά η κυβέρνηση για τις δημόσιες υπηρεσίες · και τις καθαρές εξαγωγές, οι οποίες είναι οι συνολικές εξαγωγές μιας χώρας μείον τις συνολικές εισαγωγές της. Η αύξηση ενός από αυτούς τους τέσσερις παράγοντες θα αυξήσει το συνολικό ΑΕΠ. Το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ χρησιμοποιείται κατά προσέγγιση ως μέτρο του μέσου ετήσιου εισοδήματος των κατοίκων της χώρας.

Εξοικονόμηση ενέργειας

Παρόλο που το κατά κεφαλήν ΑΕΠ δίνει κάποιες ενδείξεις για το μέσο ετήσιο εισόδημα του κατοίκου μιας χώρας, δεν λέει τίποτα για το πόσο μεγάλο είναι αυτό το εισόδημα. Οι διαφορετικές χώρες έχουν διαφορετικά επίπεδα τιμών. Αυτό που μπορεί να κοστίσει 50 σεντ σε μια χώρα μπορεί να κοστίσει 5 δολάρια σε άλλο. Έτσι, στην προκειμένη περίπτωση, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι μικρότερο ως μέτρο. Ένα εναλλακτικό μέτρο είναι εκείνο της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης (PPP), το οποίο λαμβάνει υπόψη τόσο τα εισοδήματα όσο και τις τιμές μιας δεδομένης χώρας.

Κατανομή εισοδήματος

Το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ είναι ένας μέσος όρος και επομένως αγνοεί τη διανομή των εισοδημάτων σε μια δεδομένη χώρα. Αν και το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ μιας χώρας μπορεί να είναι πολύ υψηλό, ίσως συμβαίνει το 10% της χώρας να κερδίζει εκατομμύρια φορές περισσότερο από το άλλο 90% των κατοίκων της χώρας, οι οποίοι κερδίζουν εξαιρετικά χαμηλά μισθούς. Παραδείγματα αυτού του φαινομένου είναι η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία και η Ινδία. Ορισμένα από τα έθνη παραγωγής πετρελαίου στη Μέση Ανατολή έχουν πολύ υψηλά κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αλλά αυτό οφείλεται μόνο σε μειονότητα μιας χώρας με χαμηλό πληθυσμό που κάνει δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο. Έτσι, κατά τη μέτρηση της κατανομής του εισοδήματος, οι οικονομολόγοι συχνά χρησιμοποιούν εναλλακτικά μέτρα όπως ο δείκτης GINI της καμπύλης Lorenz.

Ευτυχία

Ακριβώς επειδή οι πολίτες μιας δεδομένης χώρας μπορούν να κερδίσουν πολύ υψηλούς μέσους μισθούς, η γενική τους ευημερία ή η ευτυχία, μπορεί να μην είναι τόσο υψηλές. Πολλοί πολίτες που ζουν στις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου έχουν υψηλότερο επίπεδο άγχους και λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους. Μια μέτρηση που διορθώνει αυτό είναι η ακαθάριστη εγχώρια ευτυχία, η οποία χρησιμοποιεί μελέτες σε πολλές χώρες για την ευημερία. Το Μπουτάν, μια μικρή χώρα που βρίσκεται στα Ιμαλάια, συχνά κατατάσσεται στην κορυφή, αλλά τείνει να έχει χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ.