Οι οικονομικές καταστάσεις προσφέρουν στους πιστωτές μια ολοκληρωμένη εικόνα της οικονομικής υγείας μιας επιχείρησης. Λεπτομέρειες όπως το εισόδημα, οι υπάρχουσες υποχρεώσεις χρέους, τα έξοδα, οι μισθοί, τα κέρδη και οι ταμειακές ροές επηρεάζουν το συνολικό οικονομικό προφίλ των επιχειρήσεων. Οι πιστωτές χρησιμοποιούν οικονομικές καταστάσεις για να προσδιορίσουν εάν η επιχείρηση αντιπροσωπεύει έναν υγιή πιστωτικό κίνδυνο, καθώς και την ικανότητά της να εξοφλεί το χρέος όπως έχει συμφωνηθεί.
Τρέχουσα αναλογία
Με απλά λόγια, ο τρέχων δείκτης είναι τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης διαιρούμενα με τις τρέχουσες επιχειρηματικές υποχρεώσεις. Το ρεύμα ορίζεται ως οι επόμενοι 12 μήνες. Τα περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν μετρητά, απαιτήσεις, αποθέματα και προπληρωμένα έξοδα, ενώ οι υποχρεώσεις περιλαμβάνουν πληρωτέους λογαριασμούς, πιστωτικές κάρτες και δεδουλευμένα έξοδα. Ένας λόγος ρεύματος άνω του 1,2 είναι γενικά αποδεκτός ως ένας καλός λόγος. Οι πιστωτές χρησιμοποιούν αυτή την αναλογία για να καθορίσουν την ικανότητα μιας επιχείρησης να εξοφλήσει το χρέος της κατά το επόμενο έτος.
Χρέος προς Ιδιότητα
Οι πιστωτές χρησιμοποιούν το δείκτη χρέους προς ίδια κεφάλαια για να καθορίσουν το σχετικό ποσοστό των ιδίων κεφαλαίων και του χρέους που χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των περιουσιακών στοιχείων μιας εταιρείας. Αυτή η αναλογία δίνει στους πιστωτές μια κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η επιχείρηση χρησιμοποιεί το χρέος και την ικανότητά της να εξοφλήσει πρόσθετο χρέος. Ο τύπος για τον προσδιορισμό του χρέους προς τα ίδια κεφάλαια είναι οι συνολικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που διαιρούνται με τα ίδια κεφάλαια των μετόχων. Ο τρόπος με τον οποίο οι πιστωτές αξιολογούν τον δείκτη χρέους προς ίδια κεφάλαια ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της επιχείρησης ή του κλάδου.
Πηγή αποπληρωμής του δανείου
Οι πιστωτές αναλύουν τις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων για να καθορίσουν πώς μια επιχείρηση θα εξοφλήσει ένα δάνειο ή ένα πρόσθετο χρέος, με την ταμειακή ροή να θεωρείται η κύρια πηγή αποπληρωμής του χρέους. Δεδομένου ότι οι υπάρχουσες ταμειακές ροές ενδέχεται να μην επαρκούν για την κάλυψη του πρόσθετου χρέους, οι πιστωτές αναζητούν τάσεις ανάπτυξης, εφάπαξ δαπάνες που επηρεάζουν τις ταμειακές ροές, την εξάλειψη του χρέους, τις διακριτικές δαπάνες και τις υποχρεώσεις λήξης για την εκτίμηση των μελλοντικών ταμειακών ροών.
Δευτερογενής πηγή επιστροφής του δανείου
Ενώ οι ταμειακές ροές θεωρούνται συνήθως ως κύρια πηγή εξόφλησης του δανείου, ενδέχεται να μην επαρκούν για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών και την περαιτέρω αποπληρωμή του χρέους. Η εκτίμηση της ταμειακής ροής μπορεί επίσης να είναι δύσκολη για τις νεοσύστατες επιχειρήσεις ή την επέκταση των επιχειρήσεων. Οι πιστωτές χρησιμοποιούν τις οικονομικές καταστάσεις για τον προσδιορισμό των δευτερευουσών πηγών αποπληρωμής του δανείου, που επίσης αναφέρονται ως εξασφάλιση, όπως ακίνητα, εξοπλισμός, απαιτήσεις ή αποθέματα που ανήκουν στην επιχείρηση. Σε περίπτωση που μια επιχείρηση δεν είναι σε θέση να εξοφλήσει το χρέος της, ο πιστωτής μπορεί να είναι σε θέση να ρευστοποιήσει αυτά τα στοιχεία για να ικανοποιήσει το χρέος.
