Οι μεγάλες εταιρείες που εξυπηρετούν ποικίλες πελατειακές βάσεις ή λειτουργούν σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές μπορούν να επιλέξουν να λειτουργούν με μια διαιρεμένη δομή. Πρόκειται για έναν πιο αποκεντρωμένο τύπο επιχείρησης, όπου κάθε τμήμα λειτουργεί πολύ σαν τη δική του ξεχωριστή εταιρεία. Αυτός ο τύπος μορφής λειτουργίας προσφέρει ορισμένα πλεονεκτήματα καθώς και πιθανές παγίδες.
Αυτάρκεια
Ένα πλεονέκτημα μιας διαιρετικής δομής είναι ότι κάθε τμήμα μπορεί να λειτουργήσει ως ξεχωριστή, αυτοτελής μονάδα χωρίς να χρειάζεται να στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στη μητρική εταιρεία ή την ανώτατη διοίκηση του οργανισμού.Οι διαιρέσεις έχουν συνήθως τη δική τους ξεχωριστή δομή διαχείρισης που τους επιτρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις γρήγορα, συχνά χωρίς την ανάγκη έγκρισης από άλλους. Οι διαιρέσεις έχουν τον δικό τους εξοπλισμό, προμήθειες και πόρους, οι οποίοι επιτρέπουν μια πιο αυτόνομη μέθοδο λειτουργίας.
Ειδίκευση
Ένα άλλο πλεονέκτημα μιας διαιρετικής δομής είναι ότι επιτρέπει υψηλό βαθμό εξειδίκευσης. Οι εργαζόμενοι με παρόμοια ταλέντα και ικανότητες μπορούν να συνεργαστούν και να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένα έργα που βοηθούν τη διαίρεση να επιτύχει τους στόχους της. Επειδή η διαίρεση λειτουργεί αυτόνομα, η διαχείριση είναι πιο πιθανό να είναι εξοικειωμένη με τις ανάγκες των εργαζομένων, γεγονός που εξασφαλίζει ότι θα έχουν πρόσβαση στους πόρους που χρειάζονται για να ολοκληρώσουν τα καθήκοντά τους. Τα ιδιώτα άτομα μπορούν επίσης να βρουν ευκολότερο να αναπτύξουν μια αίσθηση ομαδικής εργασίας.
Πάρα πολύ αυτονομία
Από την άλλη πλευρά, μια διαίρεση δομή μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική μεγάλη αίσθηση αυτονομίας μεταξύ κάθε διαίρεσης. Κάθε τμήμα μπορεί να θεωρεί τον εαυτό της ως απολύτως ξεχωριστό από τα άλλα τμήματα και να ενδιαφέρεται μόνο για την εκπλήρωση των δικών του στόχων αντί για εκείνους του οργανισμού στο σύνολό του. Εάν ο οργανισμός λειτουργεί υπό αδύναμη ηγεσία, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία του οργανισμού να λειτουργήσει σε κορυφαία επίπεδα απόδοσης και την αδυναμία να επιτύχει τους γενικούς στόχους του.
Αυξημένα έξοδα
Ένα άλλο δυνητικό μειονέκτημα μιας τμηματικής οργανωτικής δομής είναι ότι μπορεί να είναι πιο δαπανηρή η λειτουργία της. Επειδή κάθε τμήμα λειτουργεί ως ξεχωριστή οντότητα, χρειάζεται επίσης τους ίδιους πόρους της, καθώς ο διαμοιρασμός πόρων μεταξύ των τμημάτων μπορεί να μην είναι πάντα πρακτικός. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλληλεπικάλυψη πόρων που ενδέχεται να μην υπάρχουν σε μια περισσότερο συγκεντρωτική δομή. Οι περιφερειακές οργανώσεις πρέπει να εξασφαλίζουν ότι κάθε τμήμα διαθέτει τους πόρους που χρειάζονται για την επίτευξη των στόχων της, βρίσκοντας παράλληλα τρόπους για να περιορίσει το κόστος στο ελάχιστο.
