Μια σημαντική μετρική για κάθε ιδιοκτήτη μικρής επιχείρησης, της οποίας η εταιρεία κατασκευάζει προϊόντα, είναι το μοναδιαίο κόστος παραγωγής. Δυστυχώς, ο αριθμός αυτός μπορεί μερικές φορές να είναι ασαφής για να υπολογιστεί και το κόστος δεν είναι τόσο σαφές. Το πιο προφανές κόστος παραγωγής και ο ευκολότερος προσδιορισμός είναι τα άμεσα υλικά και οι ώρες εργασίας που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του προϊόντος. Αλλά, άλλες δαπάνες είναι απαραίτητες για τη διαδικασία κατασκευής: τα μη άμεσα σταθερά γενικά έξοδα.
Συμβουλές
-
Ένας κοινός τρόπος για τον υπολογισμό των σταθερών γενικών εξόδων κατασκευής είναι η προσθήκη της άμεσης εργασίας, των άμεσων υλικών και των σταθερών γενικών εξόδων παραγωγής και η διαίρεση του αποτελέσματος από τον αριθμό των παραγόμενων μονάδων.
Τι είναι η Διευθύνουσα Σταθερή Κατασκευή;
Κάθε επιχείρηση έχει δύο τύπους κόστους: σταθερό και μεταβλητό. Σε μια μεταποιητική επιχείρηση, το μεταβλητό κόστος είναι οι εργάσιμες ώρες και τα υλικά που χρησιμοποιούνται απευθείας για την κατασκευή και τη συναρμολόγηση των προϊόντων. Όταν κάποιος αναφέρει τα σταθερά γενικά έξοδα μιας επιχείρησης, συνήθως αναφέρονται σε πάγια έξοδα που δεν σχετίζονται άμεσα με μια παραγωγική διαδικασία. Παραδείγματα τέτοιων δαπανών είναι η ενοικίαση γραφείου, οι διοικητικοί μισθοί, οι λογιστικές αμοιβές, οι ασφαλίσεις, οι άδειες και οι άδειες κ.λπ. Ωστόσο, μια επιχείρηση κατασκευής έχει σταθερά έξοδα που υποστηρίζουν τη διαδικασία παραγωγής. Πολλοί από αυτούς τους τύπους σταθερών εξόδων έχουν ως εξής:
- Ενοικίαση για εγκαταστάσεις παραγωγής.
- Εργοστάσιο ενοικίαση γραφείου και προμήθειες.
- Εργοστασιακά διοικητικά μισθώματα γραφείων.
- Αποσβέσεις του εξοπλισμού παραγωγής.
- Οι μισθοί που καταβάλλονται σε μη ωρομίσθιοι εργαζόμενους, όπως οι υπεύθυνοι εποπτείας της παραγωγής.
- Αντιστάθμιση του προσωπικού διαχείρισης υλικών.
- Οι μισθοί του προσωπικού διασφάλισης ποιότητας.
- Φόροι ασφάλισης και ιδιοκτησίας για τον εξοπλισμό, το απόθεμα και τις εγκαταστάσεις.
- Εξαρτήματα μηχανημάτων.
- Επισκευές και συντήρηση.
- Υγειονομικό προσωπικό.
Πώς να υποβάλετε αίτηση για υπεργολαβία παραγωγής
Οι λογιστές χρησιμοποιούν δύο μεθόδους για να παρακολουθούν τα γενικά έξοδα κατασκευής: κοστολόγηση απορρόφησης και μεταβλητό κόστος. Σύμφωνα με το κόστος απορρόφησης, το κόστος προϊόντων περιλαμβάνει την άμεση εργασία, τα άμεσα υλικά και τα σταθερά γενικά έξοδα κατασκευής. Με τη μέθοδο της μεταβλητής κοστολόγησης, το άμεσο κόστος εργασίας και υλικών παρατίθεται ξεχωριστά από τα πάγια γενικά έξοδα κατασκευής. Για να το απλοποιήσουμε, ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα της εταιρείας Flying Pigs Corporation, η οποία κατασκευάζει παγοπέδιλα για την αγορά των χοίρων.
Το παράδειγμα των πετώντας χοίρων
Τα στοιχεία ετήσιας παραγωγής της εταιρείας Flying Pigs Corporation είναι τα εξής:
- Ετήσιος όγκος παραγωγής: 40.000 ζευγάρια πατίνια
- Υλικό κόστος τροχών, χαλύβδινων και δερμάτινων ιμάντων: $ 700.000
- Άμεσο κόστος εργασίας: $ 560.000
- Συνολικό σταθερό κόστος κατασκευής: 420.000 δολάρια
Το κόστος μονάδας προϊόντος σύμφωνα με τη μέθοδο απορρόφησης:
- Υλικά: 700.000 $
- Εργασία: $ 560.000
- Σταθερή απόλυτη δαπάνη: 420.000 δολάρια
- Συνολικό κόστος προϊόντος: 1.680.000 δολάρια
- Κόστος προϊόντος ανά μονάδα: $ 1.680.000 / 40.000 = $ 42
Η προσέγγιση μεταβλητής κοστολόγησης δίνει το ακόλουθο αποτέλεσμα:
- Υλικά: 700.000 $
- Εργασία: $ 560.000
- Συνολικό μεταβλητό κόστος: 1.260.000 $
- Κόστος προϊόντος ανά μονάδα: $ 1,260,000 / 40,000 = $ 31.50
Ποια μέθοδος είναι καλύτερη;
Οποιοδήποτε είναι σωστό όσο η διοίκηση κατανοεί τις πηγές των αριθμών που εξετάζουν και πώς σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες. Μπορείτε να εξετάσετε αυτούς τους υπολογισμούς και να αναρωτηθείτε από πού το σταθερό κόστος κατασκευής βρισκόταν υπό τη μεταβλητή μέθοδο. Το κόστος αυτό δεν εξαφανίστηκε. απλώς αποστέλλονται σε διαφορετική θέση στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων.
Ο υπολογισμός των σταθερών γενικών εξόδων κατασκευής αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τον προσδιορισμό του κόστους ανά μονάδα προϊόντος. Η απλή χρήση του μεταβλητού κόστους των άμεσων υλικών και εργασίας δεν επαρκεί για τον υπολογισμό του "πραγματικού" κόστους παραγωγής. Πρέπει να συμπεριληφθούν τα σταθερά γενικά έξοδα παραγωγής. είναι απλώς ένα θέμα του πώς και πού.
