Το "ισοζύγιο πληρωμών" αναφέρεται στο χρηματικό ποσό που λαμβάνουν οι πολίτες, κυβερνητικοί φορείς και επιχειρήσεις ενός έθνους από τον υπόλοιπο κόσμο μείον τα χρήματα που στέλνουν. Εάν περισσότερα χρήματα εγκαταλείπουν το έθνος από ό, τι έρχεται, υπάρχει έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών. Ενώ τα περισσότερα χρήματα που εισέρχονται και εξέρχονται από τη χώρα είναι το αποτέλεσμα αγορών και πωλήσεων αγαθών και υπηρεσιών, συνεισφέρουν και άλλοι παράγοντες. Οι μη εμπορικοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το ισοζύγιο πληρωμών περιλαμβάνουν την καταβληθείσα ή ληφθείσα ξένη βοήθεια, τους ανθρώπους που μετακινούνται μέσα και έξω και παίρνουν τα χρήματά τους μαζί τους, καθώς και άτομα που στέλνουν μετρητά σε μέλη της οικογένειας σε άλλα έθνη.
Κάνοντας τις εγχώριες επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές
Το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών είναι πιθανό εάν οι ξένες εταιρείες παράγουν καλύτερα αγαθά σε φθηνότερη τιμή από τις εγχώριες εταιρείες. Στην περίπτωση αυτή, οι καταναλωτές θα αγοράσουν εισαγόμενα προϊόντα, ενώ οι εγχώριοι κατασκευαστές θα έχουν τον σκληρό χρόνο να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε άλλα έθνη. Αυτό θα αυξήσει τα χρήματα που εγκαταλείπουν το έθνος και θα μειώσουν τα εισερχόμενα κεφάλαια. Η αύξηση της ποιότητας των εγχώριων προϊόντων μπορεί να αλλάξει την εξίσωση. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται την ανάπτυξη ενός εργατικού δυναμικού με καλύτερη εκπαίδευση και κατάρτιση, μειώνοντας την φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων ή βελτιώνοντας την υποδομή της χώρας. Παρόμοιες παρεμβάσεις χρειάζονται όμως χρόνο και θα χρειαστούν λίγο χρόνο για να αποπληρωθούν.
Υποτίμηση νομίσματος
Μια βραχυπρόθεσμη λύση στο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου καθιστά το νόμισμα του έθνους λιγότερο πολύτιμο. Ας υποθέσουμε ότι ένα ευρώ ισούται με ένα δολάριο ΗΠΑ και επομένως ένα προϊόν που κοστίζει 10 ευρώ στη Γερμανία κοστίζει επίσης 10 δολάρια στις ΗΠΑ. Αν το δολάριο υποτιμηθεί, έτσι ώστε ένα ευρώ τώρα αγοράζει 1,2 δολάρια ΗΠΑ, το ίδιο ευρωπαϊκό προϊόν θα κοστίσει τώρα οι Αμερικανοί καταναλωτές $ 12. Αυτό θα μειώσει την κατανάλωσή του, αλλάζοντας κάποια ζήτηση στους τοπικούς κατασκευαστές, των οποίων η τιμή δεν θα αυξηθεί λόγω της υποτίμησης του νομίσματος. Οι κυβερνήσεις μπορούν να επηρεάσουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες με διάφορα μέσα, όπως η μείωση ή η αύξηση των επιτοκίων.
Εισαγωγικοί φόροι και ποσοστώσεις
Μια άμεση παρέμβαση που θα έχει άμεσο αντίκτυπο στο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου θέτει απλώς ένα ανώτατο όριο στον αριθμό ορισμένων ειδών προϊόντων που μπορούν να αγοραστούν από το εξωτερικό. Αυτές οι ποσοστώσεις εισαγωγής θα μειώσουν το ποσό των ξένων αγαθών και τη σχετική εκροή κεφαλαίων, ανεξάρτητα από την ποιότητα των εγχώριων προϊόντων. Ένα λιγότερο δραματικό μέτρο συνεπάγεται τη χρέωση των εισαγωγέων για κάποιο είδος φόρου ή δασμού εισαγωγής. Αυτό δεν θα περιορίσει τον αριθμό των εισαγόμενων ποσοτήτων, αλλά θα τα κάνει πιο ακριβά και συνήθως θα μειώσει την κατανάλωσή τους. Εντούτοις, τέτοια μέτρα μπορούν να αντισταθούν, επειδή τα ξένα έθνη θα μπορούσαν να πάρουν παρόμοια μέτρα για να μειώσουν τις εξαγωγές του εν λόγω έθνους. Με λιγότερες εξαγωγές, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου μιας χώρας δεν θα βελτιωθεί.
Επιβραδύνει τη ζήτηση των καταναλωτών
Μερικές φορές το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών οφείλεται σε υπερβολικές δαπάνες, όπως οι πολίτες που κάνουν ακριβά ταξίδια ή βαρύνονται προς πολυτελή και εξωτικά προϊόντα που μπορούν να αντληθούν μόνο από το εξωτερικό. Αυτό συνήθως συνοδεύεται από αύξηση των υπολοίπων των καταναλωτικών πιστώσεων, καθώς οι δαπάνες αυτές πραγματοποιούνται ευκολότερα με πιστωτικές κάρτες και δανεισμένα χρήματα. Οι κυβερνήσεις μπορούν να περιορίσουν εν μέρει το προκύπτον έλλειμμα επιβραδύνοντας την οικονομική ανάπτυξη και τη γενική ζήτηση των καταναλωτών. Αυτό μπορεί να γίνει με λιγότερες κυβερνητικές δαπάνες, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα λιγότερα χρήματα στην οικονομία. αύξηση των επιτοκίων, γεγονός που αυξάνει το κόστος δανεισμού. και την αύξηση των φόρων για τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος.
