Οι διευθυντές επιχειρήσεων και οικονομικών λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις όταν έχουν επαρκείς πληροφορίες για να λάβουν αυτές τις αποφάσεις. Οι ποσοτικές μέθοδοι παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες για να βοηθήσουν τους διαχειριστές να λαμβάνουν επιχειρηματικές και χρηματοοικονομικές αποφάσεις που θα επηρεάσουν τους οργανισμούς. Οι κοινές ποσοτικές μέθοδοι περιλαμβάνουν την ανάλυση παλινδρόμησης, τη χρήση πιθανοτήτων και την ανάλυση στατιστικών δεδομένων.
Ανάλυση παλινδρόμησης
Η ανάλυση παλινδρόμησης επιτρέπει στη διοίκηση να χρησιμοποιεί τις δικές της παρατηρήσεις σχετικά με τις σχετικές πληροφορίες για να κάνει προβλέψεις για το μέλλον. Η διεύθυνση θα πρέπει πρώτα να προσδιορίσει τα σχετικά σύνολα δεδομένων που θα ήθελε να παρατηρήσει και να συλλέξει τα δεδομένα. Τα δεδομένα θα γραφούν σε γράφημα, δίνοντας στη διαχείριση μια οπτική απεικόνιση της σχέσης μεταξύ των συνόλων δεδομένων. Αυτά τα δεδομένα πιθανότατα δεν θα πέσουν σε ευθεία γραμμή στο γράφημα, αλλά θα μπορούσε να γίνει μια εύλογη παραδοχή σχετικά με τη σχέση. Οι διαχειριστές μπορούν να χρησιμοποιούν ανάλυση παλινδρόμησης για να αναλύσουν τη σχέση μεταξύ επιτοκίων και περιόδων δανεισμού.
Κανονική Πιθανότητα
Η κανονική πιθανότητα απεικονίζεται συνήθως ως καμπύλη καμπάνας. Στην καμπύλη καμπάνας, οι περισσότερες παρατηρήσεις πέφτουν στο μέσο εύρος της καμπύλης. Ένας ζυγός αριθμός παρατηρήσεων πέφτει στο υψηλό τέλος και στο κατώτερο άκρο της καμπύλης του κουδουνιού. Η διοίκηση μπορεί να χρησιμοποιήσει την κανονική πιθανότητα να προβλέψει το επίπεδο ελαττωμάτων ποιότητας που θα βιώσουν σε μια γραμμή παραγωγής. Εάν κάθε προϊόν πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτούμενες προδιαγραφές εντός μιας περιοχής, η διοίκηση θα μπορούσε να αναμένει ότι η πλειονότητα των προϊόντων θα πέσει στο μεσαίο εύρος, ενώ ένας άρτιας αριθμός μονάδων θα πέσει στο υψηλό τέλος και στο χαμηλό τέλος της περιοχής προδιαγραφών.
Στατιστική
Οι στατιστικές είναι μια μέθοδος πρόβλεψης του ποσοστού των συναλλαγών που θα έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αυτό γίνεται με τη συλλογή και ανάλυση τυχαίων δειγμάτων από μια μεγαλύτερη ομάδα συναλλαγών. Η τυχαία δειγματοληψία χρησιμοποιείται για τη στατιστική ανάλυση επειδή είναι πολύ ακριβό ή ανέφικτο να αναλύεται κάθε συναλλαγή. Η διοίκηση μπορεί να δοκιμάσει ένα ποσοστό τελικών προϊόντων και να ελέγξει για ελαττώματα. Το ποσοστό των ελαττωμάτων που διαπιστώνονται εφαρμόζεται σε ολόκληρη την περίοδο παραγωγής για να εκτιμηθεί ο αριθμός των προϊόντων που ενδέχεται να παρουσιάζουν ελαττώματα.
