Οι επιδράσεις της οργανωτικής δομής στη συμπεριφορά προέρχονται από διάφορες πηγές διαφορών. Ο τρόπος δομής των σχέσεων αναφοράς ορίζει ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο προγραμματίζονται οι διαδικασίες ροής εργασίας επηρεάζει τον εμπλεκόμενο και ποιος είναι υπεύθυνος για το τελικό προϊόν ή υπηρεσία. Δεδομένου ότι οι ανταμοιβές των εργαζομένων, όπως οι προαγωγές και οι αυξήσεις των αποδοχών, μπορεί να συνδέονται με την απόδοση, η οργανωτική δομή είναι ρεαλιστικά ο παράγοντας ελέγχου.
Υψηλές αποφάσεις. Χαμηλή ηθική
Εάν η οργανωτική δομή έχει σχεδιαστεί για τα ανώτερα στελέχη να λαμβάνουν τις αποφάσεις, η πίστωση λύσεων και η δημιουργική επίλυση προβλημάτων παραμένει στην κορυφή. Οι εργαζόμενοι που πράγματι παίρνουν το έργο τους μπορεί να αισθάνονται ότι αυτή η δομή αναφοράς είναι άδικη. Η έλλειψη αναγνώρισης σε επίπεδο εργαζομένων μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλό ηθικό και έλλειψη δημιουργικών κινήτρων.
Άκαμπτες πολιτικές. Lax Performance
Οι οργανωτικές δομές που έχουν άκαμπτες πολιτικές ενδέχεται να έχουν χαλαρή απόδοση. Οι εργαζόμενοι θέλουν να γνωρίζουν ότι είναι αξιόπιστοι και εκτιμημένοι. Αν οι πολιτικές είναι υπερβολικά άκαμπτες, ενδέχεται να στείλουν ένα αρνητικό μήνυμα δυσπιστίας και υποψίας. Σε αντάλλαγμα, οι εργαζόμενοι μπορεί να γίνουν χαλαροί στην ποιότητα της εργασίας τους και να υιοθετήσουν προβλήματα παρουσίας και καθυστέρησης.
Αθέμιτη μεταχείριση. Μειωμένη αφοσίωση
Όταν η αθέμιτη μεταχείριση γίνεται αντιληπτή από τους υπαλλήλους, ενδέχεται να υπάρξει μείωση της πίστης. Επιπλέον, η πράξη του να είναι ξεχωριστή για πράγματα που άλλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερη αυτοεκτίμηση. Οι εργαζόμενοι ενδέχεται να αρχίσουν να ενδιαφέρονται λιγότερο για τη δουλειά τους και να επιδείξουν αρνητική στάση. Ορισμένες αθέμιτες καταστάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε προβλήματα αυτοπεριορισμού ή νομικά ζητήματα.
