Κύριοι παράγοντες βιομηχανικών σχέσεων

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Με την παγκοσμιοποίηση και τα βήματα που έγιναν με τους υπολογιστές, το πεδίο των Βιομηχανικών Σχέσεων έχει γίνει πολύ περίπλοκο. Αλλά όταν κόβετε όλα αυτά μακριά, εξακολουθείτε να έχετε τους βασικούς παίκτες: τη βιομηχανία, το εργατικό δυναμικό και την κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας είναι αυτή η εταιρεία. Και οι στόχοι, αν και πιο περίπλοκοι, είναι οι ίδιοι όπως ήταν στην αυγή της Βιομηχανικής Επανάστασης: η διατήρηση καλών σχέσεων μεταξύ εργασίας και διοίκησης.

Εργοδότες

Με λίγες εξαιρέσεις, οι εργοδότες μπορούν να προσλάβουν και να πυροβολήσουν εργαζομένους. Μπορούν επίσης να προσαρμοστούν στις τελευταίες τεχνολογίες χωρίς την έγκριση των εργαζομένων, παρόλο που μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένο εργατικό δυναμικό. Μπορεί επίσης να εδραιώσει τη λειτουργία του σε μια άλλη οντότητα, να μετεγκατασταθεί και να συγχωνευθεί με άλλους χωρίς έγκριση του εργατικού δυναμικού.

Εργασία

Το εργατικό δυναμικό θα πρέπει πάντα να αναζητά βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας και στους όρους απασχόλησης. Όπου είναι δυνατόν, έχουν την εξουσία να μοιράζονται αποφάσεις με τη διοίκηση καθώς και να γνωρίζουν τα παράπονά τους. Μπορούν επίσης να σχηματίσουν συνδικάτα για να τα εκπροσωπούν. Αυτά τα συνδικάτα έχουν τη σιωπηρή έγκριση των εργαζομένων που μάλιστα συμπεριλαμβάνουν τον ανταγωνισμό στις διαπραγματεύσεις τους.

Κυβέρνηση

Κάθε πολιτεία και ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχουν εργατικό νόμο που επηρεάζει τόσο τη διοίκηση όσο και τους εργαζόμενους εντός της δικαιοδοσίας της. Καθένα από αυτά ρυθμίζει τη σχέση εργασίας και διαχείρισης και εκδίδει νόμους υπέρ της ενότητας μεταξύ των δύο μερών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων (NLRB) που μεσολαβεί στις διαφορές μεταξύ εργασίας και διοίκησης.

Εγγενείς αντιστασιακές θέσεις

Θα υπάρχουν πάντα αντιφατικές απόψεις μεταξύ της διοίκησης και των εργαζομένων της. Πρώτον, η διοίκηση είναι κίνητρα από το κέρδος και οι εργαζόμενοι με κοινωνικό κέρδος. Επιπλέον, οι ημερήσιες διατάξεις των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων συχνά διακυβεύονται, δημιουργώντας περαιτέρω δυσκολίες στη διοίκηση καθώς λειτουργεί προς μια ικανοποιητική σχέση.