Οι ακαδημαϊκοί και οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων εκπονούν περιοδικά θεωρίες για την αύξηση της παραγωγής των εργαζομένων διατηρώντας τον ίδιο αριθμό εργαζομένων μέσω σύγχρονων θεωριών διαχείρισης. Σύμφωνα με τον καθηγητή πολιτικών επιστημών Dr. Yasin Olum, η σύγχρονη διαχείριση είναι η εποχή της διαχείρισης που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1880 και του 1890 με τον Frederick Taylor, ο οποίος υποστήριξε την εγκατάλειψη παλαιών πρακτικών διαχείρισης για εμπειρικά υποστηριζόμενες βέλτιστες πρακτικές. Για τη μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας, οι διαχειριστές πρέπει να κατανοούν τις τελευταίες βέλτιστες πρακτικές
Μεγιστοποιήστε την παραγωγικότητα
Οι σύγχρονες θεωρίες διαχείρισης βοηθούν τις επιχειρήσεις να μεγιστοποιήσουν την παραγωγή χρησιμοποιώντας τους ανθρώπινους πόρους στο μέγιστο δυναμικό τους. Οι επιχειρήσεις κάνουν ό, τι είναι δυνατό για την ανάπτυξη των εργαζομένων με στόχο τη μέγιστη αποτελεσματικότητα και δυνατότητα. Η θεωρία της επιστημονικής διαχείρισης του Fredrick Taylor υποστήριζε ότι οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να μεγιστοποιήσουν την παραγωγικότητα των ανειδίκευτων εργαζομένων παρακολουθώντας πρώτα τις διαδικασίες εργασίας και αναπτύσσοντας στη συνέχεια τις βέλτιστες πρακτικές. Η θεωρία του Taylor βασίζεται στη θεωρία του Αμμάν Σμιθ για τον καταμερισμό εργασίας, η οποία εξασφαλίζει ότι κάθε εργαζόμενος γίνεται ολοένα και πιο εξειδικευμένος σε ένα συγκεκριμένο έργο, επιτρέποντας σε κάθε εργαζόμενο να γίνει όσο το δυνατόν πιο παραγωγικός.
Απλοποιήστε τη λήψη αποφάσεων
Ο Max Weber θεώρησε ότι τα ιεραρχικά συστήματα ενθαρρύνουν την τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων. Στη δεκαετία του 1990, προέκυψε η θεωρία της καθυστέρησης της ιεραρχίας. Μια έκθεση για το Ινστιτούτο Μελετών Απασχόλησης υποστηρίζει ότι η ισοπέδωση της ιεραρχίας θα συντομεύσει τις οδούς επικοινωνίας, θα τονώσει την τοπική καινοτομία, θα επιταχύνει τη λήψη αποφάσεων και θα δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου οι διευθυντές θα συμμετέχουν περισσότερο στην παραγωγή. Η εξομάλυνση της ιεραρχίας σημαίνει την αφαίρεση γενικών εξόδων και τη μείωση της γραφειοκρατίας.
Αύξηση της συμμετοχής του προσωπικού
Οι θεωρίες διαχείρισης της δεκαετίας του '30 επικεντρώθηκαν στις διαπροσωπικές σχέσεις στο χώρο εργασίας, που ονομάζεται προσέγγιση των ανθρώπινων σχέσεων. Οι επιχειρήσεις έδωσαν στο προσωπικό μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις στο χώρο εργασίας. Η θεωρία των ανθρωπίνων σχέσεων επικεντρώθηκε περισσότερο στις ψυχολογικές και κοινωνιολογικές πτυχές της διαχείρισης, χρησιμοποιώντας τις θεωρίες του Abraham Maslow για τα κίνητρα και τις ιδέες του Chris Argyris σχετικά με το πώς η οργανωτική δομή παρεμβαίνει με ικανοποίηση.
Σκεφτείτε αντικειμενικά
Οι επιστημονικές θεωρίες διαχείρισης του Taylor αφήνουν τα στελέχη να λογοδοτούν στις επιστημονικές διαδικασίες, αντί να βασίζονται απλώς στην κρίση τους. Όταν εφαρμόζονται στρατηγικές διαχείρισης, άλλοι στην εταιρεία μπορούν να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα αυτών των στρατηγικών και να προσδιορίσουν εάν είναι πραγματικά αποτελεσματικές. Αυτό αποθαρρύνει τη διοίκηση από τη λήψη αποφάσεων αποκλειστικά από τις ιδιοτροπίες και αντ 'αυτού ενθαρρύνει τη διοίκηση να κάνει επιστημονικά αποδεδειγμένες αλλαγές που αυξάνουν την παραγωγικότητα των εργαζομένων.
Προσαρμογή στις Παγκόσμιες Αλλαγές
Οι θεωρίες της παγκοσμιοποίησης λαμβάνουν υπόψη τις αλλαγές που συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο και τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν τις επιχειρήσεις. Οι θεωρίες της παγκοσμιοποίησης θεωρούν ότι ο επιχειρηματικός κόσμος γίνεται όλο και περισσότερο αλληλένδετος και πολλές επιχειρήσεις ασχολούνται με άλλες διεθνείς εταιρείες, επενδύοντας, προσλαμβάνοντας υπερπόντιους εργαζόμενους και χειρίζοντας αλυσίδες διανομής στο εξωτερικό. Η παγκοσμιοποίηση οδηγείται εν μέρει από την ανάπτυξη πληροφοριακών τεχνολογιών όπως το Διαδίκτυο.
