Τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα παρέχουν δάνεια σε επιχειρήσεις ή κυβερνήσεις για επείγουσες ανάγκες ή για κανονικές επιχειρηματικές λειτουργίες. Όταν τα ιδρύματα αυτά παρέχουν χρήματα σε μια άλλη ομάδα, υπάρχει ένα στοιχείο κινδύνου. Ο τρόπος με τον οποίο τα ιδρύματα διαχειρίζονται αυτούς τους κινδύνους εξαρτάται από τις συγκεκριμένες καταστάσεις. Οι συνθήκες υψηλού κινδύνου περιλαμβάνουν κατά κανόνα πολύ περισσότερους όρους και προϋποθέσεις για το δάνειο από ένα κανονικό επιχειρηματικό δάνειο.
Κυβερνητικά υποστηριζόμενα ιδρύματα
Ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συνδέονται εγγενώς με το δημόσιο ταμείο. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι καλά παραδείγματα. Το ΔΝΤ είναι ένα διεθνές ίδρυμα που παρέχει στις χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση προσωρινό δάνειο για τη σταθεροποίηση της οικονομίας του. Το δάνειο αυτό υποστηρίζεται από τον ιδρυτή του ιδρύματος, την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ένας εξειδικευμένος θεσμός των Ηνωμένων Εθνών που έχει σχεδιαστεί για να παρέχει βοήθεια σε κυβερνήσεις, ιδιωτικούς οργανισμούς και εταιρείες. Ο στόχος αυτών των δανείων είναι να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και τα έργα που σχετίζονται με την υγεία.
Ιδιωτικά Ιδρύματα
Αρκετοί διεθνείς οργανισμοί είναι ιδιωτικοί, όπως η Deutsche Bank, η HSBC, η Goldman Sachs και η AIG. Αυτές οι εταιρείες χορηγούν δάνεια με βάση το επίπεδο κινδύνου της επένδυσης και το δυναμικό κέρδους. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες οικονομικές αποφάσεις: Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανή ανταμοιβή. Για παράδειγμα, ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα μπορεί να αποφασίσει να επενδύσει σε νιγηριανούς πετρελαϊκούς τομείς παρά το υψηλό επίπεδο διαφθοράς και γνωστού βανδαλισμού της κυβέρνησης. Το πρωταρχικό κίνητρο υπό το οποίο τα ιδιωτικά ιδρύματα εκδίδουν δάνεια είναι για την αύξηση του πλούτου στους μετόχους της.
Διαχείριση κινδύνων
Τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μετρούν τον κίνδυνο από την ικανότητα της κυβέρνησης ή της εταιρείας να επιστρέψει, το ύψος του χρέους της και το τι μπορεί να προσφέρει η ομάδα ως ασφάλεια σε περίπτωση αθέτησης. Τα ιδρύματα που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση συνήθως εκδίδουν δάνεια ανεξάρτητα από το ύψος του χρέους, κυρίως επειδή το δάνειο εκδίδεται λόγω οικονομικών καταστροφών. Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ελληνικού χρέους, το ΔΝΤ προσέφερε στην Ελλάδα ένα πακέτο διάσωσης για να σταθεροποιήσει την οικονομία της. Στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος μετριάστηκε λόγω της ισχύος άλλων οικονομιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν άλλα μέσα διαχείρισης του κινδύνου, κυρίως μέσω υψηλών επιτοκίων, προκαταβολών και αυστηρών όρων και προϋποθέσεων. Τα ιδιωτικά ιδρύματα μπορούν επίσης να ζητήσουν τη συλλογή ασφαλειών σε περίπτωση αθέτησης.
Σκέψεις
Ορισμένοι, όπως ο πρώην σύμβουλος John Perkins, αναφέρουν ότι τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στοχεύουν χώρες τρίτου κόσμου πλούσιες σε φυσικούς πόρους για εκμετάλλευση. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 στον Παναμά, οι εταιρείες έθεσαν τα έργα υποδομής σε χώρες που γνώριζαν ότι θα αθετήσουν το χρέος τους λόγω των υψηλών ρυθμιζόμενων επιτοκίων. Όταν συνέβη η αθέτηση, το ίδρυμα συγκέντρωσε έπειτα φυσικούς πόρους όπως το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο ως εγγύηση για ένα κλάσμα της τιμής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο υψηλός κίνδυνος αθέτησης ήταν πράγματι επωφελής για το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
