Ο όρος οργανωτική δομή αναφέρεται στον τρόπο ομαδοποίησης και σε ποιον αναφέρουν οι άνθρωποι μιας οργάνωσης. Ένας παραδοσιακός τρόπος οργάνωσης των ανθρώπων είναι από τη λειτουργία. Ορισμένες κοινές λειτουργίες εντός ενός οργανισμού περιλαμβάνουν την παραγωγή, το μάρκετινγκ, τους ανθρώπινους πόρους και τη λογιστική.
Ιστορία
Η λειτουργική οργάνωση έχει τις ρίζες της στις αρχές του 20ού αιώνα. Καθώς προέκυψε η βιομηχανική εποχή, η αποτελεσματικότητα ήταν η πρωταρχική μέριμνα για τη διαχείριση. Οι οργανώσεις διαρθρώθηκαν με λίγους διευθυντές στην κορυφή και τους περισσότερους ανθρώπους στο κάτω μέρος, οργανωμένοι από τα καθήκοντα που εκτελούσαν. Οι ταξινομήσεις εργασίας ήταν σαφώς καθορισμένες και η εξουσία ήταν από την κορυφή προς τα κάτω. Ο έλεγχος διατηρήθηκε με τον καθορισμό κανόνων και την καθιέρωση τυποποιημένων διαδικασιών.
Περίπλοκο
Οι οργανώσεις μπορεί να είναι πολύπλοκες ή απλές με τον τρόπο που είναι δομημένες. Οι λειτουργικές οργανώσεις τείνουν να είναι σύνθετες και τυπικές.
Πλεονεκτήματα
Μερικά πλεονεκτήματα μιας λειτουργικής οργάνωσης είναι ότι οι γραμμές διοίκησης είναι σαφείς. Τα άτομα ειδικεύονται και τα τμήματα τείνουν να αναπτύσσουν κοινή γνώση σε όλη την ομάδα. Μπορεί να υπάρξει ένα πλεονέκτημα για τα άτομα στο ότι οι σταδιοδρομίες μπορούν να καθοριστούν αρκετά εύκολα.
Μειονεκτήματα
Μειονεκτήματα της λειτουργικής οργάνωσης περιλαμβάνουν κακή επικοινωνία μεταξύ των ομάδων και αργή ανταπόκριση στις αλλαγές στο περιβάλλον. Πολλές εργασίες μπορούν να αναφερθούν προς τα πάνω εξαιτίας της έλλειψης εξουσίας λήψης αποφάσεων και σοβαρά προβλήματα μπορεί να προκύψουν όταν οι ομάδες αναπτύσσουν μια στενή προοπτική.
Εφαρμογή
Οι λειτουργικές οργανώσεις λειτουργούν καλύτερα σε σταθερά περιβάλλοντα που δεν απαιτούν ταχεία αλλαγή στρατηγικής ή σε σχετικά μικρούς οργανισμούς που παρέχουν λίγες υπηρεσίες ή προϊόντα.
