Μια παγκόσμια επιχείρηση είναι μια επιχείρηση που λειτουργεί τόσο στην πατρίδα της όσο και σε μία ή περισσότερες χώρες υποδοχής. Η επέκταση των επιχειρηματικών συναλλαγών ενός οργανισμού στα διεθνή σύνορα τον αναγκάζει να αντιμετωπίζει περισσότερους κινδύνους από έναν οργανισμό που ασκεί δραστηριότητες μόνο εντός της χώρας του. Οι πηγές κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες επιχειρήσεις περιλαμβάνουν το πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό κλίμα.
Πολιτικός κίνδυνος
Ο πολιτικός κίνδυνος είναι η απειλή της απώλειας περιουσιακών στοιχείων, των πιθανών κερδών ή του διοικητικού ελέγχου ως αποτέλεσμα πολιτικών ενεργειών από τη χώρα υποδοχής. Σε γενικές γραμμές, όσο πιο σταθερή είναι η κυβέρνηση μιας χώρας, τόσο μικρότερος είναι ο πολιτικός κίνδυνος. Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι πολιτικού κινδύνου που επηρεάζουν τις παγκόσμιες επιχειρήσεις: ο κίνδυνος ιδιοκτησίας, ο λειτουργικός κίνδυνος και ο κίνδυνος μεταφοράς.
Ο πολιτικός κίνδυνος ιδιοκτησίας είναι ο εγγενής κίνδυνος για τη διατήρηση της εταιρικής ιδιοκτησίας και της ζωής των υπαλλήλων της χώρας υποδοχής. Ο λειτουργικός πολιτικός κίνδυνος είναι η απειλή παρεμβολής στις καθημερινές λειτουργικές εργασίες. Η μεταφορά πολιτικού κινδύνου αντιμετωπίζει τον κίνδυνο μιας εταιρείας να χάσει τη δυνατότητα να μεταφέρει κέρδη και χρήματα από τη χώρα υποδοχής πίσω στη χώρα καταγωγής.
Οικονομικός κίνδυνος
Ο οικονομικός κίνδυνος είναι η πιθανότητα μια χώρα υποδοχής να επιβάλει οικονομικούς κανονισμούς στις διεθνείς εταιρείες να περιορίσουν ή να ελέγξουν τις δραστηριότητές τους. Οι έλεγχοι ανταλλαγής, οι φορολογικές πολιτικές και οι έλεγχοι των τιμών αποτελούν όλες τις πηγές οικονομικού κινδύνου στις παγκόσμιες επιχειρήσεις.
Συναλλαγματικοί έλεγχοι είναι εκείνοι που εφαρμόζονται στην κίνηση χρημάτων εντός και εκτός της χώρας και συχνά επιβάλλονται όταν μια χώρα υποδοχής αντιμετωπίζει έλλειψη ξένου νομίσματος. Οι φορολογικές πολιτικές είναι μια μέθοδος με την οποία οι χώρες υποδοχής προσπαθούν να ελέγξουν τις διεθνείς εταιρίες επιβάλλοντας έναν ισχυρό φόρο στα επιχειρηματικά τους κέρδη. Αυτό οδηγεί συχνά σε αυξημένα έσοδα για τη χώρα υποδοχής, ενώ παράλληλα έχει επιζήμια αποτελέσματα για την επιχείρηση. Οι έλεγχοι των τιμών συνίστανται στη ρύθμιση της τιμής των αγαθών και των υπηρεσιών μιας επιχείρησης από τη χώρα υποδοχής και μπορούν να καθοριστούν με τον καθορισμό μιας μέγιστης ή ελάχιστης τιμής ή με τον καθορισμό ενός εύρους τιμών.
Πολιτιστικός κίνδυνος
Ο πολιτιστικός κίνδυνος είναι εξίσου αληθής απειλή για τις παγκόσμιες επιχειρήσεις, καθώς και πολιτικός και οικονομικός κίνδυνος. Ο πολιτισμικός κίνδυνος είναι η απειλή ότι μια διεθνής εταιρεία θα διαπράξει μια επιχειρηματική σφάλμα, θα εμπλακεί σε κακές σχέσεις με τους πελάτες ή θα αποτύχει στις διαπραγματεύσεις λόγω έλλειψης κατανόησης και προσαρμογής στις διαφορές στον πολιτισμό μεταξύ της χώρας καταγωγής και της χώρας υποδοχής. Ο πολιτιστικός κίνδυνος μπορεί να λάβει τη μορφή εθνικού, επιχειρηματικού και εταιρικού κινδύνου.
Ο εθνικός πολιτιστικός κίνδυνος είναι η απειλή να μην κάνουμε τα πράγματα κατάλληλα μέσα στο κοινωνικοπολιτισμικό περιβάλλον της χώρας υποδοχής. Ο επιχειρηματικός πολιτιστικός κίνδυνος είναι ο κίνδυνος να ενεργήσει ακατάλληλα στο επιχειρηματικό πολιτιστικό περιβάλλον της χώρας υποδοχής και ο επιχειρηματικός πολιτιστικός κίνδυνος είναι η απειλή να κάνει λάθη κατά την αντιμετώπιση συγκεκριμένης επιχείρησης.
