Η παγκοσμιοποίηση, ή η κοινή, παγκόσμια επέκταση της παγκόσμιας οικονομίας, είναι ένα δημοφιλές θέμα μεταξύ των οικονομολόγων. Οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης λένε ότι φέρνει νέες ευκαιρίες σε όλους, ενώ οι ομάδες κατά της παγκοσμιοποίησης υπονοούν ότι βλάπτει το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Ένας αντιπρόσωπος κατά της παγκοσμιοποίησης, ο Immanuel Wallerstein, δείχνει ακόμη ότι ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής αποτυχίας.
Ο κ. Immanuel Wallerstein
Κατά τη στιγμή της δημοσίευσης, ο Immanuel Wallerstein είναι συνταξιούχος καθηγητής και εμπειρογνώμονας σε παγκόσμιες υποθέσεις. Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμιο Columbia, όπου του απονεμήθηκε πτυχίο Τεχνών, Master of Arts και Ph.D. βαθμούς το 1951, το 1954 και το 1959, αντίστοιχα. Μετά τη λήψη του διδακτορικού διπλώματος, Wallerstein δίδαξε στο Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά μέχρι το 1976. Δίδαξε αργότερα στο Πανεπιστήμιο Binghamton έως ότου αποχώρησε το 1999. Ενώ στο Πανεπιστήμιο Binghamton ήταν επικεφαλής του Κέντρου Μελέτης της Οικονομίας Fernand Braudel.
Παγκοσμιοποίηση
Ένα μεγάλο μέρος της επαγγελματικής εργασίας του Wallerstein περιστρέφεται γύρω από την ιδέα της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση είναι ουσιαστικά η διαδικασία της αύξησης των συνδέσεων μεταξύ των παγκόσμιων αγορών και των επιχειρήσεων. Ο ρυθμός της παγκοσμιοποίησης έχει αυξηθεί δραματικά τον 21ο αιώνα λόγω της ευρείας χρήσης του Διαδικτύου και της αύξησης της υποδομής των τηλεπικοινωνιών. Παρόλο που η παγκοσμιοποίηση μπορεί να δημιουργήσει περισσότερες επιχειρηματικές ευκαιρίες, μπορεί να αυξήσει τον ανταγωνισμό, κάτι που μπορεί τελικά να βλάψει την αντιπαράθεση των οικονομιών.
Παγκόσμιο σύστημα
Η πλειοψηφία του έργου του Wallerstein επικεντρώνεται στο παγκόσμιο σύστημα. Ο Wallerstein πιστεύει ότι το παγκόσμιο σύστημα αποτελείται από τον πυρήνα, την περιφέρεια και την ημι-περιφέρεια. Ο πυρήνας είναι η κυρίαρχη οικονομική δύναμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η περιφέρεια παρέχει πρώτες ύλες στον πυρήνα και βασίζεται στα ακριβά προϊόντα του πυρήνα. Η ημι-περιφέρεια εκμεταλλεύεται ο πυρήνας, όπως η περιφέρεια, και, όπως ο πυρήνας, εκμεταλλεύεται την περιφέρεια. Το παγκόσμιο σύστημα μπορεί να είχε αρχίσει ήδη από το 1500 μ.Χ. ως αποτέλεσμα νέων τεχνολογικών εξελίξεων και απογοητεύσεων με τη φεουδαρχία. Νέες εμπορικές διαδρομές επέτρεψαν στις ευρωπαϊκές δυνάμεις να επεκτείνουν την οικονομική τους δύναμη σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, μέχρις ότου ισχυριστεί ο Wallerstein ότι η παγκοσμιοποίηση έφθασε στο όριο του τον 20ό αιώνα, επειδή ο καπιταλισμός τελικά μπορούσε να φτάσει σε όλα τα μέρη του πλανήτη.
Οι θεωρίες του Wallerstein
Ο Wallerstein έχει δύο βασικές πεποιθήσεις. Πιστεύει ότι ο καπιταλισμός ευνοεί τον πυρήνα και αποθαρρύνει την ανάπτυξη της ημι-περιφέρειας και της περιφέρειας. Πιστεύει επίσης ότι οι μελλοντικές οικονομικές συστολές θα είναι ανίκανες. Στο παρελθόν, η ύφεση διεξήχθη με περαιτέρω παγκόσμια επέκταση, κάτι που λέει τώρα ο Wallerstein είναι αδύνατο. Εάν δεν γίνουν αλλαγές, ο Wallerstein υποστηρίζει ότι ο καπιταλισμός τελικά θα αποτύχει.