Μια συμφωνία αποχώρησης - μια σύμβαση μεταξύ ενός εργαζομένου και ενός εργοδότη - μαλακώνει το χτύπημα της απώλειας θέσεων εργασίας. Παρέχει αποζημίωση σε υπάλληλο, όταν η σχέση εργασίας λήγει για λόγους εκτός του ελέγχου του εργαζομένου. Οι συμφωνίες αποχώρησης πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά για την προστασία των συμφερόντων τόσο του εργοδότη όσο και του εργαζομένου, η οποία περιλαμβάνει την παροχή στον εργαζόμενο εύλογου χρόνου για να αποφασίσει εάν οι όροι της συμφωνίας είναι αποδεκτοί.
Βασικά στοιχεία συμφωνίας αποζημίωσης
Μια σύμβαση αποχώρησης είναι σύμβαση ή επιστολή που ο εργοδότης παραδίδει σε έναν εργαζόμενο όταν ο εργαζόμενος τερματίζεται, απολύεται ή όταν εξαλείφεται η εργασία του. Σκοπός της σύμβασης αποχώρησης είναι η αποζημίωση του μισθωτού για την εξυπηρέτηση του χρόνου, με αντάλλαγμα τη σύμφωνη γνώμη του υπαλλήλου για την απαλλαγή της εταιρείας από τυχόν αξιώσεις που απορρέουν από τη λήξη της εργασίας του. Ο χρόνος που ένας υπάλληλος πρέπει να υπογράψει μια σύμβαση αποχώρησης ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του εργαζομένου και κατά πόσον οι άλλοι εργαζόμενοι απολύονται ταυτόχρονα.
Κρατώντας τους εργοδότες αβλαβείς
Όταν ένας εργαζόμενος συμφωνεί με τους όρους μιας σύμβασης αποχώρησης, υπόσχεται να παραιτηθεί από τα πολιτικά του δικαιώματα και να απαλλάξει τον εργοδότη από την αδικία για τις αξιώσεις περί αθέμιτου τερματισμού λόγω ηλικίας, φυλής, εθνικής καταγωγής ή οποιασδήποτε άλλης μορφής διάκρισης. Εκτός από την αποζημίωση του υπαλλήλου για την εξυπηρέτηση του χρόνου, ο εργοδότης θέλει να γνωρίζει ότι ο εργαζόμενος δεν θα διεκδικήσει ότι η εταιρεία ενήργησε με διακρίσεις όταν τερμάτισε τη σχέση εργασίας. Δεδομένων των όρων και προϋποθέσεων μιας σύμβασης αποχώρησης, είναι κατανοητό ότι ένας υπάλληλος θα ήθελε να πάρει χρόνο για να αναθεωρήσει τη συμφωνία και ενδεχομένως να τον εξετάσει και ο δικηγόρος της. Η Επιτροπή Ευκαιριών για την Απασχόληση των Ηνωμένων Πολιτειών εκδίδει τεχνικές οδηγίες για τους εργοδότες σχετικά με τις συμφωνίες αποχώρησης και τις παρεκκλίσεις από τις απαιτήσεις διακρίσεων.
Εργαζόμενοι κάτω των 40 ετών
Οι εργοδότες πρέπει να παρέχουν στους υπαλλήλους κάτω των 40 ετών ένα λογικό χρονικό διάστημα για να υπογράψουν μια συμφωνία αποχώρησης. Ωστόσο, είναι δύσκολο να καθορίσουμε τι είναι λογικό. Οι εργαζόμενοι που αισθάνονται υποχρεωμένοι να υπογράψουν συμφωνία αποχώρησης αμέσως θα πρέπει να επανεξετάσουν τους όρους και να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί ο εργοδότης είναι τόσο ανήσυχος για να πάρει μια υπογεγραμμένη συμφωνία. Δεν υπάρχουν ομοσπονδιακά επιτρεπόμενα χρονικά όρια για τους υπαλλήλους ηλικίας κάτω των 40 ετών επειδή είναι πολύ νέοι για προστασία βάσει του νόμου για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας του 1967 (ADEA).
Υπάλληλοι 40 και παλαιότεροι
Οι εργαζόμενοι ηλικίας 40 ετών και άνω θα πρέπει να λάβουν τουλάχιστον 21 ημέρες για να υπογράψουν συμφωνία αποχώρησης και επτά ημέρες για να επανεξετάσουν ή να ανακαλέσουν την υπογραφή. Ο νόμος ADEA και Older Workers Protection Protection προστατεύει τα πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων που υφίστανται διακρίσεις στην απασχόληση. Το EEOC επιβάλλει νόμους σχετικά με την υπογραφή συμφωνιών αποχώρησης, επειδή οι εργοδότες είναι γνωστό ότι εφαρμόζουν πρακτικές αθέμιτης απασχόλησης με βάση την ηλικία. Η προσφορά συμφωνιών αποχώρησης στους ηλικιωμένους εργαζομένους αποτελεί μια διακριτική τακτική που χρησιμοποιούν ορισμένοι εργοδότες για την εξάλειψη των ηλικιωμένων και έμπειρων εργαζομένων από το χώρο εργασίας. Όταν καταργούνται ταυτόχρονα περισσότεροι από ένας εργαζόμενοι, οι εργοδότες πρέπει να δίνουν στους εργαζομένους 45 ημέρες για να εξετάσουν και να υπογράψουν συμφωνία αποχώρησης. Οι εργαζόμενοι άνω των 40 ετών έχουν επίσης επτά ημέρες για να αναθεωρήσουν ή να ανακαλέσουν τις υπογραφές τους.
