Σχετικά με τις εταιρείες που κατέχουν εργαζόμενοι

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Οι εταιρείες που ανήκουν σε εργαζόμενους κυμαίνονται από τις αναρχικές συλλογές αρτοποιίας μέχρι τις αλυσίδες σουπερμάρκετ, τις φαρμακευτικές εταιρείες και τις εταιρείες μηχανικών. Αυτοί οι διαφορετικοί οργανισμοί μοιράζονται μια δέσμευση να ωφελήσουν τα μέλη τους μέσω της νομισματικής ανταμοιβής καθώς και της προσωπικής δέσμευσης. Όταν κατέχετε ένα κομμάτι της επιχείρησης όπου εργάζεστε, ενδιαφέρεστε περισσότερο για την επιτυχία της. Αυτή η προστιθέμενη δέσμευση ωφελεί την επιχείρηση, η οποία αποκομίζει οικονομικά οφέλη από κίνητρα εργαζομένων. Επίσης ωφελεί τους ιδιοκτήτες των εργαζομένων, οι οποίοι απολαμβάνουν έναν πιο δυναμικό χώρο εργασίας καθώς και ένα μερίδιο της αξίας και του κέρδους της εταιρείας.

Είδη ιδιοκτησίας εργαζομένων

Μια επιχείρηση με πρόγραμμα ιδιοκτησίας μετοχών των εργαζομένων (ESOP) διευκολύνει την κατοχή εργαζομένων εφαρμόζοντας ένα πλαίσιο που επιτρέπει στους εργαζόμενους να αγοράζουν αποθέματα εταιρειών με ευνοϊκό επιτόκιο, συνήθως ως μέρος ενός πακέτου συνταξιοδότησης. Ένας συνεταιρισμός εργαζομένων αναπτύσσει ένα σχέδιο για την κατανομή της ιδιοκτησίας μέσω της αιγίδα ή της συμμετοχής, αντί της νομισματικής συμβολής. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι μπορούν να αποκτήσουν μερίδια συμμετοχής σε σχέση με το συνολικό χρόνο που έχουν εργαστεί για την εταιρεία ή να έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται επιπλέον ώρες σε αντάλλαγμα για ίδια κεφάλαια.

ESOP και ιδιότητα του εργαζόμενου

Οι εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες ESOP δίνουν στους εργαζόμενους τη δυνατότητα να κατέχουν μέρος της επιχείρησης, αλλά δεν ανήκουν απαραίτητα σε εργαζόμενους. Οι άλλοι μέτοχοι, οι οποίοι ενδέχεται να έχουν ελάχιστη συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες της εταιρείας, συχνά κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των ιδίων κεφαλαίων τους. Το Εθνικό Κέντρο Ιδιοκτησιακής Συμμετοχής των εργαζομένων θεωρεί ότι μία εταιρεία που ανήκει σε εργαζόμενους είναι μια εταιρεία η οποία ανήκει τουλάχιστον το 50 τοις εκατό από τους υπαλλήλους της και επιτρέπει τουλάχιστον το ήμισυ των εργαζομένων της να συμμετέχουν στο πρόγραμμα δικαιωμάτων προαίρεσης αγοράς μετοχών.

Νομισματική επιστροφή

Οι εργαζόμενοι που κατέχουν μετοχές σε εταιρείες που ανήκουν σε εργαζόμενους αποκομίζουν οικονομικές αποδόσεις όταν οι εταιρείες τους είναι επικερδείς, αλλά η φύση αυτών των αποζημιώσεων ποικίλλει από επιχείρηση σε επιχείρηση. Οι εργαζόμενοι που κατέχουν μετοχές μπορούν να λάβουν τα ίδια μερίσματα με τους μη εργαζόμενους μετόχους, ενώ λαμβάνουν το πρόσθετο όφελος από την κατοχή επιπλέον μετοχών χάρη σε μια συμφέρουσα τιμή μετοχής εργαζόμενου-ιδιοκτήτη. Άλλες εταιρείες ενδέχεται να καθυστερήσουν την αποζημίωση έως ότου ο εργαζόμενος-ιδιοκτήτης αποσυρθεί και επαναπωλήσει τις μετοχές του. Οι όροι αποζημίωσης ορίζονται στο καταστατικό της κάθε εταιρείας.

Κοινή χρήση αποφάσεων

Οι εργαζόμενοι που κατέχουν μετοχές συμβατικού ESOP συνήθως δεν λαμβάνουν αυτόματα τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων σχετικά με τις πολιτικές και την κατεύθυνση της επιχείρησης, παρόλο που οι μέτοχοι των εργαζομένων συνήθως έχουν δικαίωμα ψήφου για τα διοικητικά συμβούλια. Οι συνεταιρισμοί και τα συλλογικά όργανα είναι οργανωμένα γύρω από τις αρχές για κοινή λήψη αποφάσεων, ιδιαίτερα όσον αφορά την αρχή ενός μέλους, μιας ψήφων. Οι συνεταιρισμοί τείνουν να έχουν διοικητικά συμβούλια για να διευκολύνουν τη λήψη αποφάσεων, αλλά τα μέλη έχουν συνήθως συνεχή συμβολή σε μεγάλες και μικρές αποφάσεις. Τα καταστατικά των συνεταιρισμών θα πρέπει να καθορίζουν ποιες αποφάσεις λαμβάνουν τα συμβούλια και που εκδίδονται από το σύνολο των μελών.

Κάνοντας την Αλλαγή

Η ιδιοκτησία των εργαζομένων μπορεί να είναι μια στρατηγική εξόδου για τους ιδιοκτήτες στενά διατηρούμενων επιχειρήσεων ή μια κίνηση για την αύξηση της εμπλοκής των εργαζομένων. Κάθε εταιρεία που ανήκει σε εργαζόμενο έχει τη δική της κουλτούρα και προκλήσεις και μια επιχείρηση που ενδιαφέρεται για τη μετάβαση στην ιδιοκτησία των εργαζομένων θα πρέπει να αξιολογήσει τους λόγους για τους οποίους έκανε την αλλαγή πριν αναπτύξει ένα σχέδιο ιδιοκτησίας και ένα σύνολο κανόνων. Για παράδειγμα, μια εταιρεία του οποίου ο ιδρυτής ενδιαφέρεται να αποχωρήσει σταδιακά μπορεί να δημιουργήσει μια μορφή που ανταμείβει τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις του και ενθαρρύνει την κοινή συμμετοχή από νέους ιδιοκτήτες εργαζομένων.