Η πιο συνηθισμένη δομή που εντοπίζεται στους οργανισμούς, η λειτουργική δομή αποτελείται από μονάδες ή ομάδες τομέων που προσδιορίζονται από ειδικότητα, όπως μηχανική, ανάπτυξη, μάρκετινγκ, χρηματοδότηση, πωλήσεις ή ανθρώπινοι πόροι που ελέγχονται από το ανώτατο επίπεδο διοίκησης. Αυτό διαφέρει από μια διαίρεση ή δομή προϊόντος, η οποία τυπικά διακρίνει τις μονάδες της ανά τύπο προϊόντος ή γεωγραφική περιοχή και επιτρέπει στους ηγέτες σε κάθε μονάδα να ελέγχουν περισσότερο. Η λειτουργική δομή σχεδιάστηκε με βάση την ιδέα ότι η υψηλή εξειδίκευση και ο υψηλός έλεγχος αποδίδουν υψηλή απόδοση.
Παράδειγμα
Αν και οι τίτλοι διαφέρουν ανάλογα με τον οργανισμό, κάθε μονάδα σε μια λειτουργική δομή περιλαμβάνει υπαλλήλους που εκπαιδεύονται να εκτελούν εξειδικευμένες εργασίες. Η κορυφαία βαθμίδα μιας λειτουργικής δομής μπορεί να είναι πρόεδρος μιας εταιρείας. Η δεύτερη βαθμίδα μπορεί να αποτελείται από πολλούς αντιπροέδρους, κάθε ένας από τους οποίους είναι τοποθετημένος σε μια περιοχή εμπειρογνωμοσύνης, όπως αντιπρόεδρος της κατασκευής ή αντιπρόεδρος πωλήσεων και μάρκετινγκ. Κάτω από κάθε αντιπρόεδρο μπορεί να είναι ένας ή περισσότεροι διευθυντές με ικανότητες στον ίδιο εξειδικευμένο τομέα με τον συγκεκριμένο αντιπρόεδρο. Οι διευθυντές μπορούν να ακολουθούνται από διευθυντές και τα στελέχη ακολουθούν βοηθητικοί διαχειριστές, όλοι διαθέτουν δεξιότητες στον ίδιο τομέα με εκείνους που προηγούνται.
Ηγετικες ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ
Για να ασκούν έλεγχο και να λειτουργούν με υψηλά επίπεδα απόδοσης, οι ηγέτες κάθε μονάδας σε μια λειτουργική δομή χρειάζονται σε βάθος γνώση και εμπειρία στον εξειδικευμένο τομέα τους. Αυτός ο τύπος δομής απαντάται συχνά σε περιβάλλοντα όπου οι ηγέτες των μονάδων κατέχουν υψηλό επίπεδο τεχνικών γνώσεων στον τομέα τους, καθώς και σε οργανισμούς όπου οι ηγέτες χρησιμεύουν ως μέντορες για τα νεότερα μέλη του προσωπικού. Η ικανότητά τους στον τομέα τους και οι ικανότητές τους στη διαχείριση είναι βασικά χαρακτηριστικά για τη δημιουργία και τη διατήρηση της στενής, προσανατολισμένης στην επάρκεια πορείας μιας λειτουργικής δομής.
Πλεονεκτήματα
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα αυτού του τύπου υποδομής είναι ότι αναπτύσσει ειδικούς προωθώντας την εξέλιξη της σταδιοδρομίας. Οι καριέρες είναι σαφώς καθορισμένες και επειδή οι ικανότητες, το ταλέντο και η γνώση για εξειδικευμένες λειτουργίες και συγκεκριμένους ρόλους συγχωνεύονται σε υποκατηγορίες εντός της εταιρείας, οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία να μάθουν από την εμπειρία των ανωτέρων τους. Έχουν επίσης την ευκαιρία να συνεργαστούν με συναδέλφους που σχετίζονται με τα επαγγελματικά τους ενδιαφέροντα και ικανότητες, δημιουργώντας έτσι ένα πιο παραγωγικό και ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον.
Αδυναμίες
Επειδή κάθε μονάδα σε μια λειτουργική δομή επικεντρώνεται στη δική της ειδικότητα, μπορεί να μην έχει μια ευρεία οπτική γωνία της εταιρείας εάν δεν υπάρχει συνεπής ενοποίηση και επικοινωνία μεταξύ των τμημάτων. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι οι μονάδες ενδέχεται να έχουν περιορισμένη ευελιξία στην επίλυση προβλημάτων, να κάνουν αλλαγές ή να ανταποκρίνονται γρήγορα στις απαιτήσεις ή τις ανάγκες των πελατών, αφού η τελική αρχή λήψης αποφάσεων διατηρεί το ανώτατο επίπεδο διαχείρισης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις διαρθρωτικές δομές ή τις δομές των προϊόντων όπου οι ηγέτες των μονάδων δίνουν μεγαλύτερο έλεγχο στο περιβάλλον της μονάδας τους.
Αποτελεσματικότητα
Όσο μεγαλύτερη είναι η οργάνωση, τόσο πιο δύσκολο είναι για κάθε εξειδικευμένη ομάδα να διευκρινίσει πώς τελικά οι μεμονωμένες υπηρεσίες συνδέονται και συμβάλλουν στην επιτυχία της επιχείρησης ως ενιαία εταιρεία. Για το λόγο αυτό, η λειτουργική δομή είναι πιο επιτυχημένη σε οργανισμούς μικρού έως μεσαίου μεγέθους και ασχολείται μόνο με μερικούς τύπους προϊόντων και υπηρεσίες.
