Δείκτες για την οικονομική ανάπτυξη

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Καθώς μια χώρα αναπτύσσεται, η φύση της εσωτερικής της δομής, των οικονομικών και των πληθυσμιακών αλλαγών. Ενώ υπάρχουν αρκετές μετρήσεις για τη μέτρηση αυτών των αλλαγών, οι συνηθέστεροι δείκτες οικονομικής ανάπτυξης είναι το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), το επίπεδο φτώχειας, το προσδόκιμο ζωής, το ποσοστό των εργαζομένων στη γεωργία και οι αλλαγές στη φυσική ποιότητα ζωής.

Το ΑΕΠ μετρά την οικονομική παραγωγή

Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν είναι η οικονομική αξία της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών μιας χώρας και υποδηλώνει τη δύναμη της οικονομίας της. Το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ αποτελεί ένδειξη ενός πιο εξελιγμένου σταδίου οικονομικής ανάπτυξης.

Σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, τα έθνη με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ είναι το Λιχτενστάιν, το Κατάρ, το Μονακό, το Μακάο και το Λουξεμβούργο. Οι χώρες με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ είναι το Μαλάουι, ο Νίγηρας, η Μοζαμβίκη, το Τοκελάου, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Μπουρούντι και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Επίπεδο φτώχειας κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ

Καθώς το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ της χώρας αυξάνεται, το ποσοστό της φτώχειας μειώνεται. Οι άνθρωποι κερδίζουν περισσότερα χρήματα, γίνονται πιο ευημερούσα και αρχίζουν να συσσωρεύουν πλούτο.

Τα ποσοστά φτώχειας για τις χώρες με χαμηλό κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ έχουν επίσης υψηλότερο ποσοστό ατόμων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έχει το 63% του πληθυσμού της που ζει σε συνθήκες φτώχειας. Η Υεμένη, το Νότιο Σουδάν και η Μοζαμβίκη έχουν σχεδόν το 50% του πληθυσμού τους που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με μια χώρα με υψηλό ΑΕΠ όπως η Ελβετία, η οποία έχει μόνο το 6,6% του πληθυσμού της που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Υψηλότερα εισοδήματα και προσδοκία ζωής

Καθώς μια χώρα αναπτύσσεται, ο λαός της εξέρχεται από τη φτώχεια και το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται. Κερδίζουν περισσότερα χρήματα και μπορούν να έχουν καλύτερη ιατρική περίθαλψη.

Στην κορυφή της λίστας είναι το Μονακό, με προσδόκιμο ζωής 89 ετών. Οι κάτοικοι της Ιαπωνίας και της Σιγκαπούρης μπορούν να αναμένουν να ζουν κατά μέσο όρο 85 χρόνια. Το Λιχτενστάιν, η Νορβηγία, η Σουηδία και η Ελβετία έχουν προσδόκιμο ζωής άνω των 82 ετών.

Οι φτωχότερες χώρες με χαμηλότερο ΑΕΠ και υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, όπως το Τσαντ, η Ζάμπια, η Σομαλία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Μοζαμβίκη, έχουν ελάχιστη διάρκεια ζωής μόλις 50 χρόνια.

Επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης

Οι χώρες που απασχολούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους στη γεωργία θεωρούνται λιγότερο ανεπτυγμένες. Οι χώρες με περισσότερες αστικές περιοχές και πόλεις θεωρούνται καλύτερα αναπτυγμένες. Ως εκ τούτου, ένας από τους δείκτες της οικονομικής ανάπτυξης είναι το ποσοστό των ατόμων που απασχολούνται στη γεωργία. Για παράδειγμα, μόνο το 1,3% του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο απασχολείται στη γεωργία, ενώ η Ζάμπια έχει το 85% του πληθυσμού της που εργάζεται σε αγροκτήματα.

Ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης

Ο Δείκτης Ανθρώπινης Ανάπτυξης (HDI) είναι μια σύνθετη μέτρηση που δημιουργήθηκε από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών για τη μέτρηση των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας σε τρεις τομείς: την εκπαίδευση, την υγεία και το κατά κεφαλήν εισόδημα.

Ως παραδείγματα, οι χώρες με το υψηλότερο HDI είναι η Νορβηγία, η Αυστραλία, η Ελβετία, η Δανία και οι Κάτω Χώρες. Οι χώρες με χαμηλότερο HDI είναι ο Νίγηρας, η Ερυθραία, η Γκάμπια, η Αιθιοπία και το Αφγανιστάν.