Οι επιχειρηματικές θεωρίες βοηθούν τους διευθυντές και τα στελέχη να δημιουργούν επιχειρηματικές δομές και να διαχειρίζονται τις οργανώσεις τους με ορισμένους τρόπους. Ορισμένες θεωρίες προβλέπουν πώς οι άνθρωποι μπορούν ή πρέπει να συμπεριφέρονται σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον. Άλλοι δείχνουν πώς οι επιχειρήσεις σχετίζονται με την κοινωνία και την επίδραση των τεχνικών μάρκετινγκ. Τα μοντέλα ηγεσίας είναι θεωρίες που υποδηλώνουν αποτελεσματικά στυλ και ιδιότητες ηγεσίας για τους διαχειριστές επιχειρήσεων.
Ορισμός
Ένα μοντέλο ηγεσίας είναι κυριολεκτικά μια θεωρία για το πώς θα κυβερνηθούν οι εργαζόμενοι. Αυτά τα μοντέλα περιλαμβάνουν μερικές φορές οργανωτικές θεωρίες που προτείνουν ιδέες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι υπάλληλοι στην εντολή, αλλά όλοι προτείνουν τουλάχιστον ένα είδος απόκρισης στυλ που είναι πιο χρήσιμο για την κατεύθυνση μιας επιχείρησης. Πρόκειται για μοντέλα επειδή προτείνουν ένα συγκεκριμένο σενάριο όπου ορισμένα είδη ηγετικών πρακτικών είναι πιο χρήσιμα.
Τάσεις
Οι τάσεις στα μοντέλα ηγεσίας έχουν υποστεί συχνές αλλαγές, αλλά το μοντέλο των αρχών του 2000, ένα από τα πιο δημοφιλή στον επιχειρηματικό κόσμο, επικεντρώνεται περισσότερο στη βιολογική συμπεριφορά των εργαζομένων και πώς να ενθαρρύνουν τα έμφυτα ταλέντα. Αυτή η άποψη εξετάζει την καθοδήγηση και τη βοήθεια. Εκεί οι διευθυντές δείχνουν στους υπαλλήλους πώς να αυξήσουν την ανεξαρτησία τους και τα σύνολα προσόντων. Είναι επίσης η πιο πολύτιμη μορφή διαχείρισης και το μοντέλο ηγεσίας που πρέπει να επιδιώξουν οι επιχειρηματίες. Η ανεξαρτησία αυξάνει την επιχειρηματική ευελιξία και την ικανότητα ανάπτυξης χωρίς έναν συγκεκριμένο ηγέτη.
Μπάσσο
Το μοντέλο ηγεσίας μπάσων, που υιοθετήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ειδικά μοντέλα και ασχολείται με το πώς οι άνθρωποι εισέρχονται στους ηγετικούς ρόλους. Το μπάσο αναφέρει ότι υπάρχουν τρία κύρια μονοπάτια: το χαρακτηριστικό, η κρίση και η μάθηση. Οι ηγέτες των χαρακτηριστικών εισέρχονται στις θέσεις τους λόγω ενός ιδιαίτερου ταλέντου που έχουν έμφυτο. Οι ηγέτες κρίσης αναλαμβάνουν ηγεσία σε περιόδους που χρειάζονται απεγνωσμένα και ένα άτομο που διαφορετικά δεν θα είναι ηγέτης ανακαλύπτει άγνωστες ικανότητες. Οι μάνατζερ της μάθησης επιλέγουν το μονοπάτι της ηγεσίας και διδάσκουν τις απαραίτητες δεξιότητες.
Τέσσερα πλαίσια
Η προσέγγιση των τεσσάρων πλαισίων υποδεικνύει ότι υπάρχουν ορισμένα σενάρια όπου θα είναι αποτελεσματικά τα συγκεκριμένα στυλ ηγεσίας και άλλα σενάρια όπου δεν θα το κάνουν. Σε ένα δομικό πλαίσιο, ο ηγέτης αναπτύσσει την κοινωνική οργάνωση και διαχειρίζεται το περιβάλλον, την εφαρμογή και την προσαρμογή. Ένα πλαίσιο ανθρώπινων πόρων απαιτεί έναν ηγέτη πρόθυμο να εργαστεί για λογαριασμό άλλων ή να εμπνεύσει τους ανθρώπους να σχηματίσουν μια ομάδα. Το πολιτικό πλαίσιο απαιτεί έναν ηγέτη ο οποίος υπερέχει στην πραγματοποίηση επαφών και διαπραγματεύσεων, ιδιαίτερα οικονομικά. Ένα πιο συμβολικό πλαίσιο απαιτεί μια διορατική ηγεσία που είναι δημιουργική και μπορεί να βρει νέες ιδέες και μελλοντικούς στόχους.
Μοντέλο LPC
Το μοντέλο έκτακτης ανάγκης LPC είναι ένα πιο μαθηματικό μοντέλο ηγεσίας που αποδίδει τις αξίες των εργαζομένων με βάση το πόσο καλά συνεργάζονται με τον ηγέτη. Οι στενές σχέσεις συμβάλλουν σε μια υψηλή κλίμακα LPC ή λιγότερο προτιμώμενης συνεργασίας, δείχνοντας ότι ο ηγέτης έχει σεβασμό και μπορεί να λειτουργήσει καλά με άλλους.
