Νομοθετική θεωρία λογιστικής

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim

Η σημασία της λογιστικής θεωρίας για τις αποφάσεις μιας επιχείρησης ποικίλλει ανάλογα με τη φύση της βιομηχανίας της. Για ορισμένες επιχειρήσεις, ειδικά στον χρηματοπιστωτικό τομέα, είναι πολύ σημαντική η προσπάθεια να αναπτυχθούν καλύτερες λογιστικές πρακτικές και να προσαρμοστούν στις νέες προκλήσεις της σύγχρονης επιχείρησης. Όλες οι επιχειρήσεις επηρεάζονται τελικά κατά κάποιο τρόπο από τον αντίκτυπο των θεωρητικών συζητήσεων στη λογιστική, εάν χρησιμοποιούν γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές για να παρακολουθούν τα οικονομικά τους.

Λογιστική Θεωρία

Λογιστική θεωρία είναι οι βασικές παραδοχές, οι ορισμοί και οι έννοιες που αποτελούν τη βάση της πρακτικής της καταγραφής και αναφοράς οικονομικών πληροφοριών. Οι θεωρητικοί λογιστικής αναπτύσσουν τις έννοιες των αρχών λογιστικής και δοκιμών με απώτερο στόχο την κατανόηση και τη βελτίωση των λογιστικών πρακτικών. Η βελτίωση αυτή επιδιώκει να επιτρέψει στους διευθυντές επιχειρήσεων και τους επενδυτές τους να σχεδιάσουν καλύτερα την ανάπτυξη και να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες αγορές. Όλες οι γενικώς αποδεκτές λογιστικές αρχές που χρησιμοποιήθηκαν στις επιχειρήσεις ήταν θεωρητικές.

Κανονιστική Λογιστική

Η κανονιστική λογιστική είναι ένας κλάδος της λογιστικής θεωρίας που ασχολείται με τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων λογιστικών συστημάτων και τους τρόπους με τους οποίους ένα σύστημα μπορεί να είναι καλύτερο από ένα άλλο. Οι κανονιστικοί θεωρητικοί λογιστές τείνουν να υποστηρίζουν όχι μόνο ένα τυποποιημένο σύστημα λογιστικής, αλλά και ένα συγκεκριμένο σύστημα που θεωρείται ότι είναι ανώτερο από άλλους. Εκείνοι που μελετούν την κανονιστική λογιστική επιδιώκουν να κατανοήσουν τους στόχους της λογιστικής στην πράξη και να συγκρίνουν την ικανότητά της να ανταποκριθεί σε αυτούς τους στόχους με άλλα συστήματα. Η θεωρία της κανονιστικής λογιστικής είναι γενικά πιο συνηθισμένη από άλλους τρόπους προσέγγισης της θεωρίας των λογιστικών.

Προκλήσεις

Η θεωρητική νοοθετική θεωρία υπόκειται σε σηαντική κριτική από τους λογιστές και τους επαγγελατίες των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό λεξικό λογιστικής VentureLine, οι θεωρητικοί τείνουν να στηρίζονται σε ανεκδοτολογικές αποδείξεις (π.χ. παραδείγματα απάτης) που γενικά δεν επιτυγχάνουν δοκιμασίες ακαδημαϊκής αυστηρότητας ", υποδεικνύοντας έτσι τις προκλήσεις για την ανάπτυξη ενός συνόλου λογιστικών εννοιών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντικειμενικά ανώτερη από την άλλη. Φοβούμενοι τα συμπεράσματά του ήταν μη επιστημονικά, οι θεωρητικοί λογιστών τείνουν να απομακρύνονται από την κανονιστική λογιστική μετά την «κανονιστική περίοδο», από το 1956 έως το 1970.

Εναλλακτικές λύσεις

Η κανονιστική λογιστική υπάρχει σε αντίθεση με άλλες μορφές λογιστικής θεωρίας. Στη θετική θεωρητική λογιστική, για παράδειγμα, οι θεωρητικοί τείνουν να αναπτύσσουν λογιστικές αρχές και έννοιες σύμφωνα με μια πιο επιστημονική μεθοδολογία για την εξήγηση και την πρόβλεψη της πρακτικής και όχι για να αναπτύξουν ένα πιο ιδανικό σύστημα λογιστικής, σύμφωνα με την Meditari Accountancy Research. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, η λογιστική δεν έχει ενιαία θεωρία που περιγράφει ένα αντικειμενικό σύστημα, εκτός από το πώς χρησιμοποιείται από μια μεμονωμένη επιχείρηση, επενδυτή ή κυβέρνηση.