Η τριάδα είναι η διαδικασία με την οποία τα άτομα αξιολογούνται για επείγουσα περίθαλψη και πόσο γρήγορα θα τα λάβουν. Στην ταξινόμηση, συνήθως ελέγχονται ζωτικά στοιχεία όπως η αρτηριακή πίεση και η θερμοκρασία και οι κατηγορίες καθορίζονται σε ένα άτομο ανάλογα με την κατάστασή του. Για παράδειγμα, κάποιος με ταξινόμηση κατηγορίας 2 μπορεί να έχει πόνο στο στήθος, συμπτώματα εγκεφαλικού επεισοδίου ή εγκαύματα δευτέρου βαθμού. Η όλη διαδικασία ξεκινάει με μια παρατήρηση και τελειώνει με την απόφαση.
Αξιολόγηση παρατηρήσεων
Επίσης γνωστή ως «όψη σε όλη την αίθουσα», η παρατήρηση είναι ουσιώδης για τον προσδιορισμό της απαραίτητης αρχικής ιατρικής περίθαλψης. Κατά το check-in, ο νοσηλευτής της ταξινόμησης κάνει την αξιολόγηση αυτή βασισμένη στην παρατήρηση. Δεδομένου ότι οι νοσηλευτές νοσηλευτικής δεν κάνουν επίσημη διάγνωση αλλά καθορίζουν πόσο γρήγορα ο ασθενής γίνεται αντιληπτός, η αρχική τους εξέταση των συνθηκών και των συμπτωμάτων του ασθενούς είναι κρίσιμη. Η ταχύτητα είναι το πιο σημαντικό μέρος της πρώτης συνιστώσας της ταξινόμησης και ένας νοσηλευτής της ταξινόμησης πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην αναπνοή, κυκλοφορία και αναπηρία του ασθενούς.
Αξιολόγηση Triage
Είναι αυτή η συνιστώσα, γνωστή και ως φυσική εκτίμηση, που μπορεί τελικά να είναι η διαφορά στο αν κάποιος ζει ή πεθαίνει. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης της ταξινόμησης, ο νοσηλευτής πρέπει να καθορίσει πόσο επείγουσα φροντίδα είναι για τον ασθενή. Αυτό καθορίζεται από τον έλεγχο και την ακρόαση για την αναπνοή και τον έλεγχο της κυκλοφορίας μαζί με άλλα στοιχεία όπως η αρτηριακή πίεση. Και πάλι, αν και οι νοσοκόμοι κλινικής δεν κάνουν διάγνωση, πρέπει να είναι σε θέση να εκχωρήσουν κατηγορίες, καθώς ένα σφάλμα μπορεί να καθυστερήσει την περίθαλψη ή να οδηγήσει σε κακή περίθαλψη για τον ασθενή. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, οι νοσηλευτές νοσηλείας θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στις αλλαγές της κατάστασης ενός ασθενούς, καθώς η φροντίδα μπορεί να χρειαστεί να επιταχυνθεί ή να επιβραδυνθεί.
Ιστορικό του ασθενούς
Για να αξιολογήσει περαιτέρω τον ασθενή, μια νοσηλεύτρια ταξινόμησης πρέπει να πραγματοποιήσει συνέντευξη. Σκοπός της συνέντευξης είναι να συντάξει μια αναφορά για το ιστορικό του ασθενούς, καθώς σχετίζεται με τις συνήθειες του τρόπου ζωής, το οικογενειακό ιστορικό και τις παθήσεις του παρελθόντος και του σήμερα. Η καθιέρωση και διασφάλιση της ιδιωτικής ζωής του ασθενούς είναι αναπόσπαστο στοιχείο για να είναι ο ασθενής άνετος να απαντά με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις. Το ιστορικό του ασθενούς είναι η τελική αξιολόγηση που απαιτείται για τη λήψη απόφασης σχετικά με την κατηγορία ταξινόμησης του ασθενούς, την ταχύτητα θεραπείας και την οξύτητά του.
