Η επιχείρηση λειτουργεί με πίστωση. Οι υποθήκες, τα δάνεια αυτοκινήτων και οι πιστωτικές κάρτες κάνουν την "καλή ζωή" που διαφορετικά δεν μπορούσαμε να αντέξουμε. Οι τράπεζες δανείζονται επίσης σε καθημερινή βάση μεταξύ τους ή από την κεντρική τους τράπεζα. Το τελευταίο καθορίζει τα βασικά επιτόκια που προσθέτουν κάθε άλλο επιτόκιο. Τα ποσοστά του ελέγχουν το χρηματικό ποσό σε κυκλοφορία σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Αυξήστε τις και η προσφορά χρήματος συρρικνώνεται. χαμηλώστε τους και επεκτείνεται. Τα "σφιχτά" χρήματα επιβραδύνουν την οικονομική δραστηριότητα. "χαλαρά" χρήματα το επιταχύνουν. Η απόφαση να γίνει είτε έρχεται μετά από προσεκτική διαβούλευση σχετικά με το τι νομισματική πολιτική πρέπει να ακολουθήσει μια κεντρική τράπεζα δεδομένων των επικρατουσών οικονομικών συνθηκών.
Τα γεγονότα
Κάθε χώρα έχει μια κεντρική τράπεζα. Στις Η.Π.Α. είναι η Federal Reserve Bank ή η Fed. Ρυθμίζει τις εμπορικές και λιανικές τράπεζες, ρυθμίζει συναλλαγές σε ξένο συνάλλαγμα και διαθέτει αυτόματες εγκαταστάσεις εκκαθάρισης ελέγχου. Το πιο σημαντικό είναι ότι λαμβάνει αποφάσεις νομισματικής πολιτικής. Όλα αυτά σχετίζονται με το χρηματικό ποσό σε κυκλοφορία. Δεδομένου ότι οι κεντρικές τράπεζες δεν εκτυπώνουν νομίσματα νομισμάτων ή νομισμάτων νομισμάτων, επεκτείνουν ή συμβάλλουν στην προσφορά χρήματος μεταβάλλοντας τα επιτόκια μέσω ενός από τους τρεις μηχανισμούς.
Τύποι
Η Fed χρεώνει ένα "προεξοφλητικό επιτόκιο" για τα κεφάλαια που δανείζουν τις τράπεζες μία μέρα στην άλλη. Οι τράπεζες δανείζονται επίσης το ένα το άλλο για να καλύψουν τις καθημερινές ελλείψεις και χρεώνονται με το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων που προτάθηκε αλλά δεν καθορίστηκε από την Fed. Μια κεντρική τράπεζα μπορεί να επηρεάσει έμμεσα τα επιτόκια μέσω πράξεων ανοικτής αγοράς. Όταν αγοράζει κρατικά ομόλογα υψηλότερα από τις τράπεζες, έχουν λιγότερα κεφάλαια για δανεισμό και το επιτόκιο αυξάνεται. Αλλά αν η κεντρική τράπεζα πωλεί ομόλογα σε τράπεζες κάτω από το par, έχουν περισσότερα κεφάλαια για να δανείσουν και το επιτόκιο μειώνεται.
Λειτουργία
Οι οικονομίες υπερθερμαίνονται περιοδικά, εξαπλώνεται ο πληθωρισμός. Εκτός και αν είναι περιορισμένη, η αγοραστική δύναμη ενός δολαρίου, λίρας, γιεν κλπ. Συρρικνώνεται. Οι εργαζόμενοι απαιτούν αύξηση μισθών για να διατηρήσουν το ρυθμό τους, τροφοδοτώντας μια πληθωριστική σπείρα. Οι κεντρικές τράπεζες σταματούν αυτό με την αύξηση των επιτοκίων. Οι τιμές σταθεροποιούνται, αλλά μειώνονται οι αιχμές της ανεργίας και οι καταναλωτικές δαπάνες. Όταν οι οικονομίες έρχονται σε ύφεση, μειώνουν τα επιτόκια για να ενθαρρύνουν τις επιχειρηματικές δανειοληψίες, τις μισθώσεις και τις καταναλωτικές δαπάνες. Μικρές, αυξανόμενες αλλαγές προς τα επάνω ή προς τα κάτω γίνονται για τη διατήρηση της υγιούς οικονομικής ανάπτυξης.
Ιστορία
Οι κεντρικές τράπεζες χρονολογούνται από τα τέλη του 17ου αιώνα. Αλλά για πολιτικούς λόγους, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διέθεταν μια ισχυρή κεντρική τράπεζα από το 1836 μέχρι τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ το 1913. Τότε, πόσο χρυσό βρισκόταν σε ένα θόλο της κεντρικής τράπεζας υπαγόρευε πόσα χρήματα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει. Σήμερα, οι κεντρικές τράπεζες βασίζονται κυρίως στις πράξεις ανοικτής αγοράς, στη συνέχεια στα επιτόκια των διατραπεζικών δανείων και παρεμβαίνουν στις χρηματοπιστωτικές αγορές μέσω προσαρμογών του προεξοφλητικού επιτοκίου μόνο όταν είναι απαραίτητο.
Σημασία
Οι τιμές που ορίζονται ή κατασκευάζονται από μια κεντρική τράπεζα κάθονται ακριβώς στο κάτω μέρος μιας ανεστραμμένης πυραμίδας. Στην κορυφή τους βρίσκονται τα επιτόκια και τα ομόλογα που κερδίζουν τα επιτόκια. οι τράπεζες βασικού επιτοκίου χρεώνουν τους καλύτερους επιχειρηματικούς τους πελάτες. και υποθήκη, αυτόματο δάνειο και πιστωτικές κάρτες. Έτσι, η άνοδος κατά μόλις ένα τέταρτο του ποσοστού των μπαλονιών προεξοφλητικού επιτοκίου σε αύξηση κατά 1 τοις εκατό της χρέωσης πιστωτικών καρτών που υπερέβησαν τα βασικά επιτόκια.
