Στη σύγχρονη επιχειρηματική πρακτική, η διάκριση μεταξύ μιας εγγύησης και ενός εγγυητή θεωρείται ως λεπτή ή και ανύπαρκτη. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε και οι διαφορές μεταξύ της εγγύησης και του εγγυητή μπορεί να εξαρτώνται από την τοποθεσία της επιχείρησης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας πιστωτής μπορεί να αναγκαστεί να μηνύσει μια πτωχεύσα εταιρεία ενώπιον του ιδιοκτήτη εάν ο ιδιοκτήτης είναι εγγύηση και όχι εγγυητής.
Ο Εγγυητής
Όταν μια εταιρεία αναλαμβάνει χρέος, μπορεί να απαιτήσει από τον ιδιοκτήτη ή τους ιδιοκτήτες της εταιρείας να υπογράψουν εγγύηση. Η εγγύηση αναφέρει ότι οι ιδιοκτήτες εγγυώνται προσωπικά το χρέος της εταιρείας. Εάν η εταιρεία αθετήσει το χρέος, τότε ο πιστωτής μπορεί να περιμένει την πληρωμή του χρέους από τον εγγυητή. Δεδομένου ότι μια εταιρεία που αθετεί τις υποχρεώσεις της δεν μπορεί να έχει περιουσιακά στοιχεία που αξίζει να επιδιώξει, οι πιστωτές συχνά παραλείπουν να προσφύγουν στην εταιρεία για το χρέος και να πλησιάσουν πρώτα τον εγγυητή, σύμφωνα με τον πληρεξούσιο Anthony Valiulis.
Η Ασφάλεια
Μια εγγύηση υπόσχεται επίσης να αντισταθμίσει τα χρέη μιας εταιρείας, αλλά υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των δικαιωμάτων του εγγυητή και των δικαιωμάτων της εγγύησης. Μια εγγύηση μπορεί να επιμείνει ότι ο πιστωτικός φορέας πρώτα μηνύει την εταιρεία αντί να προσεγγίσει άμεσα την εγγύηση, ακόμη και αν η εγγύηση γνωρίζει ότι η εταιρεία δεν έχει περιουσιακά στοιχεία. Αν ο δανειστής δεν ασκήσει αγωγή εναντίον της εταιρείας - ονομάζεται "κύριος οφειλέτης" - πρώτα, τότε ο πιστωτής χάνει το δικαίωμά του να μηνύσει την εγγύηση.
Ο νόμος για τις εγγυήσεις του Ιλλινόις
Η διαφορά μεταξύ των δύο όρων είναι λεπτή αλλά αρκετά ευδιάκριτη ώστε να αναγκάσει τους πιστωτές και τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων να αντιμετωπίσουν προβλήματα, ειδικά στο Ιλλινόις. Στην JPMorgan Chase Bank Ν.Α. κατά της εταιρείας Earth Foods Inc., το Ανώτατο Δικαστήριο του Ιλινόις αποφάσισε ότι η εγγύηση και ο κύριος οφειλέτης είναι και "ευθύνη πρωτίστως και άμεσα" για το χρέος της εταιρείας, σύμφωνα με τον Βαλούλη. Οι εγγυητές δεν ευθύνονται για την οφειλή έως ότου ο κύριος οφειλέτης αθετήσει, αλλά ο εγγυητής δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάσει τον πιστωτή να προσεγγίσει πρώτα την εταιρεία.
Γλώσσα θέματα
Συμφωνίες που χρησιμοποιούν τις λέξεις "εγγυητής" ή "εγγύηση" μπορεί να είναι διφορούμενες ή όχι αρκετά ισχυρές, σύμφωνα με τον Βαλούλη. Αντ 'αυτού, οι συμφωνίες εγγύησης πρέπει να αναφέρουν ρητώς το δικαίωμα του πιστωτικού φορέα να επιδιώξει τον εγγυητή μόνο σε περίπτωση που η εταιρεία αθετήσει. Εάν η γλώσσα είναι διφορούμενη, τότε ο εγγυητής μπορεί στην πραγματικότητα να είναι εγγύηση και ο πιστωτικός φορέας μπορεί να χρειαστεί να ξοδέψει χρόνο και χρήμα να μηνύσει μια πιθανώς χρεοκοπημένη εταιρεία.
