Ο υποχρεωτικός έλεγχος αποτελεί μια εις βάθος εξέταση των εταιρικών ελέγχων, των διαδικασιών και των συστημάτων χρηματοοικονομικής λογιστικής. Ένας ορκωτός ελεγκτής εξετάζει αυτούς τους ελέγχους σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που εκδίδει τακτικά ένας κυβερνητικός ρυθμιστικός φορέας ή μια βιομηχανική ομάδα. Οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακές εταιρείες πρέπει να υποβάλλουν τις νόμιμες οικονομικές εκθέσεις στο τέλος κάθε τριμήνου ή έτους.
Έρευνα στο περιβάλλον ελέγχου
Το περιβάλλον ελέγχου ενός οργανισμού αντανακλά εξωτερικά στοιχεία που επηρεάζουν την ανταγωνιστική του θέση και τη στρατηγική τοποθέτηση κορυφαίας ηγεσίας. Αυτά τα στοιχεία μπορεί να είναι ρυθμιστικές κατευθυντήριες γραμμές, πρωτοβουλίες ανταγωνιστών και οικονομικές τάσεις σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο. Οι κανονιστικές διατάξεις ποικίλλουν ανάλογα με τη βιομηχανία, την εταιρεία και την τοποθεσία. Για παράδειγμα, μια εταιρεία μεσιτών με έδρα τη Νέα Υόρκη μπορεί να χρειαστεί να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. Αντίθετα, μια κατασκευαστική εταιρεία που εδρεύει στο Κολοράντο ίσως πρέπει να συμμορφώνεται με τις οδηγίες της Υπηρεσίας Ασφάλειας και Υγείας. Οι εσωτερικοί παράγοντες επηρεάζουν επίσης το περιβάλλον ελέγχου μιας εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων των δεοντολογικών αξιών και των ικανοτήτων της ανώτερης διοίκησης, των πολιτικών ανθρώπινου δυναμικού και των δηλώσεων αποστολής και οράματος της εταιρείας.
Ελέγξτε τους εσωτερικούς ελέγχους
Ο νόμιμος ελεγκτής ελέγχει τους εσωτερικούς ελέγχους μιας τράπεζας ή εταιρείας μεσιτείας προκειμένου να διασφαλίσει ότι είναι επαρκείς και αποτελεσματικές. Επίσης, εξετάζει αυτούς τους ελέγχους για να διασφαλίσει ότι συμμορφώνονται με τις εκ του νόμου προβλεπόμενες κατευθυντήριες γραμμές που έχει ορίσει ο κυβερνητικός οργανισμός. Για παράδειγμα, ο νόμιμος ελεγκτής που ελέγχει τους ελέγχους στις διαδικασίες καταγραφής συναλλαγών της αγοράς μπορεί να εξετάσει τις οδηγίες της ανώτερης διοίκησης και να διασφαλίσει ότι είναι σύμφωνες με τους κανόνες της NASDAQ (National Automated Dealers). Ένας έλεγχος είναι ένα σύνολο οδηγιών που η κορυφαία ηγεσία θέτει σε εφαρμογή για να αποτρέψει τις απώλειες λειτουργίας που προκύπτουν από κλοπή, σφάλμα, τεχνολογική δυσλειτουργία ή απροσεξία των εργαζομένων. Ένας έλεγχος βοηθά επίσης μια επιχείρηση να αποφύγει οικονομική ατυχία που προκύπτει από δυσμενείς θεσμικές πρωτοβουλίες, όπως τα πρόστιμα και οι διαφορές.
Έλεγχοι κατάταξης και κίνδυνοι
Η κατάταξη των ελέγχων και των κινδύνων είναι μια κεντρική διαδικασία στις διαδικασίες νόμιμου ελέγχου. Ένας ελεγκτής ορίζει τους κινδύνους ως "υψηλό", "μέτριο" και "χαμηλό", ανάλογα με την προσδοκία απώλειας και την επάρκεια ή την αποτελεσματικότητα του ελέγχου. Ένας έλεγχος είναι επαρκής εάν παρέχει σαφείς οδηγίες σχετικά με την απόδοση της εργασίας, τον εντοπισμό προβλημάτων και την υποβολή εκθέσεων, καθώς και τη λήψη αποφάσεων κατά τη διάρκεια της εργασίας. Ένας αποτελεσματικός έλεγχος παρέχει κατάλληλες λύσεις για εσωτερικές αναλύσεις βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Οι νόμιμες ρυθμιστικές αρχές, όπως η Εθνική Ένωση Επιθεωρητών Ασφαλίσεων και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, απαιτούν από ανώτερα στελέχη να παράσχουν διορθωτικά μέτρα για "υψηλό" και "μεσαίο" κίνδυνο.
Έκδοση Τελικής Έκθεσης
Ένας ορκωτός ελεγκτής εξετάζει την έκθεση της εταιρείας σχετικά με την «αυτορρύθμιση κινδύνου και ελέγχου» (RCSA) για να εξετάσει την εσωτερική κατάταξη κινδύνου πριν εκδώσει μια τελική έκθεση. Σε μια έκθεση RCSA, οι διευθυντές των τμημάτων και οι διαχειριστές τμημάτων εγγράφουν τους ελέγχους και τους συναφείς κινδύνους και υπολογίζουν τους κινδύνους όπως "βαθμίδα 1", "βαθμίδα 2" και "βαθμίδα 3", με βάση την πιθανότητα απώλειας. Ο ελεγκτής ελέγχει τη συνοχή μεταξύ των καταστατικών κατατάξεων και των αξιολογήσεων εταιρικών κινδύνων. Για παράδειγμα, ο κίνδυνος "βαθμίδας 1" στο RCSA πρέπει να ισοδυναμεί με "υψηλό" νομικό κίνδυνο.
